หยุดการหาคความสุขให้ตนเอง ด้วยการก่อทุกข์แก่ผู้อื่น
หยุดเสียให้ได้ สอนตนเองอย่าให้หลงติดกับความผิดอย่างยิ่ง
ชีวิตนี้ไม่ใช่ว่าจะยืนยาวเป็นร้อยปีพันปี
ไม่กี่ปีก็จะต้องพากันตายหมดแล้ว
ทั้งเราทั้งเขาก็จะต้องละชีวิตนี้ไป
ความสุขที่แสวงหามาให้ชีวิตตนก็จะจบสิ้นไปด้วย
ไม่ยั่งยืนยาวนานได้เวรที่ตนเป็นผู้ก่อจะไม่จบสิ้นง่าย ๆ
เวรไม่จบเพียงเพียงในชีวิตนี้
เพราะการผูกเวรนั้นน่าสะพรึงกลัวนัก
จงรอบคอบให้อย่างยิ่ง
มีสติเตือนตนเองให้หนักทุกเวลา
ว่าเราจะไม่ก่อเวร เพราะกลังเวร
เวรมีฤทธิ์มีเดชน่ากลัวมาก
ส่งผลเมื่อไร ก็เมื่อนั้นที่ชีวิตเราจะน่ากลัวนักน่าสงสารนัก
จงกลัวเสียตั้งแต่เวรยังไม่เกิดผลการก่อเวร
ไม่ว่าหนักไม่ว่าเบา เลิกเสียเถิดเลิกเห็นแก่ความสุขของตน
และสร้างความทุกข์ให้แก่ผู้อื่นเถิด
เมตตาผู้อื่น เห็นใจผูอื่น อย่าเมตตาแต่ตัวเอง แล้วก่อเวร
ให้ผู้อื่นต้องตกอยู่ในความทุกข์
ก่อทุกข์ให้ท่านสาหัสเพียงไร
เวรของเราก็จะหนักเพียงนั้นแน่นอน ขอจงคิดให้ดี
และพากันเลิกก่อเวรให้ได้เถิด............................
เป็นข้อคิดที่ดีมากค่ะ ธรรมสอนคน ให้เป็นคนดีจริง ๆ ค่ะ