การที่ได้เล่าสู่กันฟังมา๗ตอนแล้วไปนั้น บางที่ก็ไม่ได้ปรับแต่งให้ละเอียดเข้าใจง่าย อ่านแล้วคงจะงงไปบ้าง อย่างไรก็ตามยังต้องมีการไปเยี่ยมชมกิจกรรมของกลุ่มปศุสัตว์อินทรีย์บ้านเกี๋ยงอีกหลายรอบเพราะว่ามีหลายอย่างที่ต้องรอผลเช่นการที่นำหมูลงไปเลี้ยงแล้วมีกลิ่นเหม็นหรือไม่หรือว่าทางกลุ่มทำอาหารไปเลี้ยงกันอย่างไรเพราะที่ทำคอกหมูอยูในที่สาธารณะของหมู่บ้าน แล้วไก่ที่กำลังจะปรับเป็นอินทรีย์โตได้น้ำหนักพอขายแล้วกลุ่มจะทำอย่างไร จะแยกกันเลี้ยงรวมกันขายหรืออย่างไร เกษตรกรเขามีความมุ่งมั่นขนาดไหนเพราะเป็นการปรับเปลี่ยนทั้งวิธีทำวิธีคิดรูปแบบการผลิต การพึ่งพาตนเอง การจัดหา แสวงหาความรู้ ตลอดจนความสามัคคี น่าติดตาม
วันที่มาส่งอาจารย์ขึ้นรถ ก่อนที่จากมีการเพิ่มข้อมูลให้เล็กน้อยในส่วนของการทำอาหารหมักของสัตว์นั้นภาชนะที่ต้องใช้หมักได้แก่
๑.ถังดำขนาด ๓๐ แกลลอน บรรจุ ๕๐ กิโลกรัม
๒.ถุงดำ ขนาด ๓๐X๔๐ นิ้ว บรรจุได้ ๒๕ กิโลกรัม
๓.ขุดหลุมลึก ๕๐X๕๐ เซนติเมตร เอาดนออกให้หมด แล้วใช้พลาสติกรองพื้นไว้ บรรจุได้ ๒๕ กิโลกรัม
อันนี้ถือว่าเป็นประสบการณ์ของอาจารย์ที่บางที่เราไปสาธิตในพื้นที่ที่ขาดแคลนอย่างใดอย่างหนึ่ง
ท่านผู้อ่านที่เคยผ่านประสบการณ์การทำเกษตรแบบนี้มาแล้วแลกเปลี่ยนกันได้เพราะ บ้านเราเริ่มมานานแล้วผมเพิ่งมาฝึกครับ
เรียนรู้เรื่องใหม่ เป็นการเปิดโลกการเรียนรู้ที่ดีครับ ขอเป็นเครือข่ายด้วยคนครับ
สนใจตรงหุ่นสวยนี่แหละนะ เพราะตอนนี้เริ่มออกอุ้ยอ้าย
ต้องไปทำเกษตรในสวนบ้างละ
จะได้เอามันออกและได้ผักมากิน
อาจารย์กู้เกียรติ
ขอบคุณที่แวะเยี่ยม ยินดีร่วมเป็นเครือข่ายครับ
คุณพี่เก็จถวา
ทำเล็กๆน้อยพอได้ออกกำลังดีครับ สบายใจและได้อากาศดด้วยเข้า ๓ อ ที่สาสุข เขาส่งเสริมเลยครับ
หมอน้อยเวียงเชียงรุ้ง