ก็ต้องพยายาม...ทำ...มันเป็นสิ่งที่ดี กับ...(ผ้าที่เคยขาว)

แบบอย่างที่ดี มีค่ามากกว่าคำสอน

ในหลายๆครั้งที่เรารู้สึกกขัดข้องใจและต้องมานั่งพร่ำบน เสียใจ โกรธ กับบรรดาพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของเด็กๆ หรือลูกๆ หลานๆ เรา....ไม่ว่าจะเป็นการที่ต้องมานั่งบน นั่งปวดหัวเรื่องการแต่งกาย การพูดจา การสูบบุหรี่ การดื่มเหล้า....แล้วเราๆท่านๆก็พากันออกมาตรการ กฎระเบียบ ต่างๆนานาเพื่อที่จะไปสกัดกั้น หยุดพฤติกรรมเหล่านั้น...กิจกรรมในบ้านพ่อแม่ ญาติพี่น้อง กิจกรรมในโรงเรียน ครู นักต่อต้าน นักพัฒนา ผู้ที่หวังดี ต่างก็พร่ำสอน กำชับ ห้าม...บางรายถึงกับต้องลงโทษ แต่ทำไมพฤติกรรมเหล่านั้นถึงไม่หมดไป ดูเหมือนยิ่งห้าม ยิ่งออกมาตรการก็ยิ่งเพิ่มปริมาณมากขึ้น...

...เอาง่ายๆ ครับ เด็กๆ เหล่านี้เกิดมาแล้วพร้อมกับปากคาบบุหรี่หรือไม่ เกิดมาพร้อมกับการกินเหล้าเป็นหรือไม่  เกิดมาพร้อมกับการด่าคำหยาบเป็นหรือไม่...ก็เป็นที่รู้จักและทราบกันดีว่า...ไม่ใช่...แล้วมันเกิดขึ้นได้อย่างไร? เชื่อเถอะครับว่า ทุกๆอย่างสังคมสร้างและก็ยัดเยียดให้เด็กๆ หรือลูกๆ ได้เอามาเป็นตัวแบบที่เขาได้ใกล้ชิด ได้สัมผัส ได้ลอกเลียนแบบทำตาม...หากในสังคมไม่มีคนสูบบุหรี่(ไม่มีบุหรี่) ไม่มีร้านขายเหล้า(ไม่มีเหล้า) เด็กจะรู้จักและกินเหล้าเป็นหรือไม่....คำตอบคือไม่เป็นแน่นอน...แต่บังเอิญว่าสังคมนี้มีเหล้ามีบุหรี่....อ่าวแต่เขาก็ไม่ได้เกิดมาพร้อมกับการกินเหล้า สูบบุหรี่เป็นนี่...แล้วมันเป็นได้อย่างไร...แบบอย่างที่เขาใกล้ชิด ที่เขาอยู่ด้วย ที่เขามีปฏิสัมพันธ์ด้วยไงครับ...ลูกเรียนจบพ่อแม่ฉลอง ขึ้นบ้านใหม่ แต่งงาน ออกรถใหม่ ได้งานใหม่ ก็ฉลอง (มีกินเหล้าด้วย) เริ่มซึมซับแล้วครับ...วันต่อมา...แม่หนูขออนุญาตไปงานวันเกิดเพื่อนน๊ะคะ/ครับ ....ไปได้แต่เหล้าบุหรี่ก็อย่าไปกงไปกินน๊ะลูก...มันไม่ดี (แนะ!..มีบอกด้วยว่าไม่ดี) ค่ะ/ครับ แม่...  แต่หลายรายก็พบว่าเริ่มอยากลอง แอบกินบ้าง เพราะต้องการท้าทายว่า มันไม่ดีแล้วทำไม่ พ่อ แม่ หรือ ครูอาจารย์ก็ยังกินยังสูบเลย....ไปๆมาๆกลายเป็นคนกินเหล้าเป็นโดยปริยาย

...เหล้านี้ก็สะท้อนให้สังคมเห็นแล้วว่า...ถึงแม้เราจะพร่ำสอนดี เข้มงวด เด็จขาด หรือเป็นกระทั่งการเป็นกันเอง...เขาก็ยังมีแนวโน้มต่อการที่จะกลายเป็นผู้มีพฤติกรรมเหล่านี้

พ่อ แม่บอกว่า อย่าดื่มเหล้า สูบบุหรี่น๊ะลูก มันไม่ดี(ตรงหนัย)

ครู: เธอสูบบุหรี่ทำไม่ มันไม่ดีรู้ไหม ครูจะทำโทษเธอ (แต่ผมก็เห็นครูสูบ)

พูดมาตั้งนานบทสรุปก็อยากจะพูดว่า...แบบอย่างที่ดี มันดีค่ามากกว่าคำสอน

[@..สายธาร..@]

แบบอย่างที่ดี มันดีค่ามากกว่าคำสอน

เห็นด้วยค่ะ

มีความสุขในทุกๆวัน นะคะ

ขอบคุณค่ะ แวะมาทักทาย