การฝึกอบรมครูมืออาชีพในบทบาท Facilitatorสร้างสุขภาวะ (2)

เช้าของวันรุ่งขึ้น วันที่ 2 พฤษภาคม 2552

เมื่อแสงสว่างของวันใหม่ได้ไล่ความมืดที่ปกคลุมพื้นที่ในยามค่ำคืนไปแล้ว

เมื่อมองออกไปทางข้างนอกหน้าต่าง ก็พบกับ ที่นั่งริมระเบียงที่มีบึงน้ำอยู่เบื้องล่าง มีต้นหญ้าที่ปกคลุมดิน และต้นไม้มากมายที่ขึ้นอยู่ริมบึง เป็นภาพที่ร่มรื่นตามธรรมชาติ

อากาศที่ตราดวันนี้ มีแดด แต่ไม่ร้อนระอุ

            จากนั้นเราก็ได้รับโทรศัพท์จากคุณครูป้าเบญ ให้ไปรับประทานอาหารเช้าที่ร้านในโรงเรียนบ่อไร่ กองทัพต้องเดินด้วยท้อง พวกเราไม่รอช้าที่จะรีบขึ้นรถไปรับประทานอาหารเช้า

ระหว่างนั่งในรถ ก็พบว่าโรงเรียนบ่อไร่วิทยาคมแห่งนี้ เป็นโรงเรียนที่น่าเรียนมาก

มีห้องเรียนต่างๆ มีพื้นถนนที่สะอาดสะอ้าน ต้นไม้ก็ถูกตัดแต่งให้เรียบร้อย ไม่มีขยะ อาจจะเป็นเพราะเป็นช่วงเวลาปิดเทอมของนักเรียน จึงไม่มีการเรียนการสอน เลยทำให้ดูเหมือนสถานที่ๆเงียบสงบ

แล้วเราก็มาถึงที่นัดพบ ซึ่งเป็นคล้ายๆกับร้านค้า แต่ว่ามีโต๊ะอาหาร มีเก้าอี้

มีตู้เย็นใหญ่ๆ สำหรับใส่น้ำเย็นๆ  มีห้องครัวที่ใหญ่

ที่น่าจะสามารถประกอบอาหารได้จำนวนมาก รวมถึงว่า

ถ้าจะมีแม่ครัวซัก 4คน ก็จะสามารถปรุงอาหารในบริเวณห้องครัวได้

แล้วคณะเราก็ได้พบกับ ลุงเฟื่องซึ่งเป็นคนขับรถของโรงเรียนบ่อไร่วิทยาคม

และลุงเฟื่องก็พ่วงตำแหน่งภารโรงของโรงเรียนด้วย

เมื่อได้พูดคุย ครูแมว กับพี่ป้อม ก็ได้ทราบจาก ลุงเฟื่องว่า ลุงเฟื่อง มีความสุขมากที่เห็นคนมาโรงเรียนบ่อไร่วิทยาคม เพราะลุงเฟื่องรักโรงเรียนมาก  คณะของพวกเราได้ทักทาย พูดคุย เรื่องต่าง ๆ

กับลุงเฟื่องตามอัธยาศัย ทำให้ได้ทราบความประทับใจ และการถ่ายทอดความรัก ในตัวองค์กร

คือ โรงเรียนบ่อไร่วิทยาคม จากปากของลุงเฟื่อง ผู้เป็น “คนทำงาน” ในโรงเรียน และมีความผูกพันกับโรงเรียนนี้มาก ลุงเพื่องบอกให้ฟังว่า

“ไปข้างนอก ไปที่ไหน นอนที่อื่น นอนที่ไหน ก็นอนไม่หลับ แต่พอมาถึงโรงเรียน นอนมุมไหนของโรงเรียนก็หลับสบาย ไม่ว่าจะใต้ต้นไม้ ขอให้อยู่ในโรงเรียนเถอะ”

เมื่อครูแมวถามว่า “ถ้าลุงเฟื่อง ได้เกิดใหม่ ระหว่างเป็นภารโรง กับ เป็น ผู้อำนวยการโรงเรียน ลุงเฟื่องอยากเป็นอะไร”

ลุงเฟื่องตอบว่า “เป็นอย่างที่เป็นนี่แหละเป็นแบบนี้นี่แหละ มีความสุขดี”

จากการได้พูดคุยกับลุงเฟื่อง ทำให้ทางคณะวิทยากรของเราเกิดปิ๊งไอเดีย

ที่จะเปิดการอบรมที่เร้าพลังในวันพรุ่งนี้ทันที!!!

                            

            อาหารที่คุณครูป้าเบญทำอง และลำเลียงมาวางบนโต๊ะ ได้แก่ ไข่เจียว สะตอผัดกะปิกุ้ง

ต้มจืดเต้าหู้หมูสับ และที่น่ากินที่สุด คือ อาหารแบบพื้นบ้านชาวตราด นั่นคือ สะตอลวก

และผักกูดที่จะกินกับน้ำพริกกะปิ อาหารมื้อนี้ อร่อยมาก

คณะของพวกเรารับประทานอย่างมีความสุข โดยเฉพาะสะตอผัดกะปิกุ้ง ที่มี 2 จาน ได้อันตรธานหายไปอย่างรวดเร็ว การพูดคุยและการรับประทานอาหาร เป็นไปด้วยความสุข และออกรสชาติ

ทำให้เราทราบเพิ่มเติมด้วยว่า ที่นัดพบที่เรารับประทานอาหารแห่งนี้

คือที่ๆคุณครูบ่อไร่ฯ นักเรียน มารับประทานอาหารกัน ไม่ว่าจะอาหารตามสั่ง หรือแม้แต่นำผัก นำเนื้อมาทำอาหารรับประทานเอง ตามสะดวก

เรียกว่าเป็นโรงอาหารประจำโรงเรียนเลยทีเดียว ใครอยากทานอะไร ก็สั่ง ใครอยากทำอาหารเองก็ทำ หรือแม้แต่ซื้อ เครื่องดื่ม ขนม เป็นต้น

            เมื่อได้เวลาที่ครูแมวนัดประชุม ทางคณะทำงานก็ได้พบกับ ครูเอ  ครูแอน  ครูบอย  ครูธิดา
คุณครูป้าเบญ คุณครูแกนนำโรงเรียนบ่อไร่ฯ และคุณลุงผ.อ.วีระศักดิ์ วรรณรัตน์  ในห้องที่มีการประชุม คุณครูที่เข้าร่วม แรกๆทุกคนก็ยังคง งงๆ ในใจอาจจะคิดว่า 

 เอ เรียก มาประชุมก่อนทำไม ให้มาทำอะไร? แต่ ณ ตอนนี้ มีกระดาษฟริปชาร์ต ถูกติดไว้บนกระดาน 

ครูแมวถามว่า ประชุมพรุ่งนี้ มีครูกี่คน มีใครบ้าง จากโรงเรียนอะไรบ้าง

จะให้ช่วยร่วมกันวางแผนที่เริ่มมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ คุณครูก็ช่วยกันตอบคำถาม ในเวลานี้

ภายในห้องประชุมเต็มไปด้วยความอึมครึมเล็กน้อย คุณครูแกนนำบ่อไร่ อาจจะมีความสงสัย กังวล

และความรู้สึกอึดอัดที่ถูกเรียกประชุม ในเมื่อพรุ่งนี้ ก็จะมีการอบรมที่ หาดมุกแก้วรีสอร์ทอยู่แล้ว

แต่ว่า การประชุมในครั้งนี้ก่อน นั่นคือ การที่ครูแมวเรียกครู Faฯ จากบ่อไร่มาประชุมล่วงหน้าก่อน 1วัน  จากใจของครูแมว ซึ่งมาจากลำปางนั้น อยากให้ครูบ่อไร่ฯ ร่วมด้วยช่วยกัน ด้วยเหตุผลคือ ต้องการที่จะ สอนวิธีจับปลา ไม่ใช่จับปลามาให้ กิน ครูแมวอยากให้ทุกคน ได้มองเห็นภาพร่วมกัน

เห็นเป้าหมายของการเรียนรู้ร่วมกัน การที่ได้คิดร่วม คุยร่วม

จะทำให้เราสามารถมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกัน ครูแมวเสนอไอเดียในการเปิดเวที

และกิจกรรมต่างๆที่จะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้ ตลอดจน วัสดุอุปกรณ์ ที่จะต้องเตรียมในวันประชุม และไปจนถึงสื่อต่างๆที่นำไปใช้

                                    

ลุงเฟื่อง นักการภารโรงที่รักของเรา ก็คอยบริการน้ำดื่มเย็นๆ ให้คณะของเราได้สดชื่น และจัดหาอาหารเพื่อเป็นขุมพลังในการใช้สมองและใช้ความคิดต่อไป ท่ามกลางการประชุมที่เกิดขึ้น วิธีใดที่จะเรียก ความร่วมมือ  และเร้าพลังในการประชุมขึ้นมาได้    ดังนั้นการประชุมต้องเริ่มจากการใช้
สุนทรียสนทนา(Dialouge) 

ดังนั้นเมื่อถึงช่วง รับประทานอาหารกลางวัน และอาหารตามสั่งแบบง่ายๆ ที่แสนน่ารับประทานถูกลำเลียงมาในตอนบ่าย ครูแมว ชักชวน คุณครู Faฯ ทานไปคุยไปถึงเรื่องต่างๆที่จะเกิดขึ้น ในพรุ่งนี้ งานนี้ ครูแมวจึงเป็น The Trainer เริ่มต้นด้วยใช้ ความผ่อนคลายจากการร่วมรับประทานอาหาร ร่วมกัน พลังของอาหารที่อร่อยและความอิ่มหนำ การใช้สุนทรียสนทนา(Dialouge) การชักชวนพูดคุยให้ร่วมคิดร่วมฝัน อย่างสบายๆ การเร้าพลังด้วยภาพเวที ที่จะมีขึ้น ในวันพรุ่งนี้อย่างคร่าวๆ ประกอบกับพลังภายในใจของกลุ่มของครูแมว คณะทำงานลำปาง และคุณครู Faฯ บ่อไร่ ที่อยากให้วันที่อบรมในหาดมุกแก้ว พรุ่งนี้มีคุณค่าและมีความหมาย ในที่สุด เราก็พบกับคำตอบ ที่ต้องการ

บรรยากาศในห้องประชุมเปลี่ยนไป คุณครู Faฯ บ่อไร่ มีกำลังใจ ฮึด เกิดพลัง เตรียมพร้อมที่จะ ลุย “จับปลา” อย่างขยันขันแข็ง มีพลังมุ่งมั่นเต็มเปี่ยม!!!! 

คำตอบที่เราต้องการคือ “อยากเห็นความสุข ของทุกคนที่เข้าร่วมการอบรม”

“ร่วมฝันด้วยกัน”

“เป้าหมายร่วมกัน”

“ทราบว่า เราทำอะไร ทำ ทำไม?”

ครูแอนทิ้งท้ายบอกว่า “ครูแมวจะทำอะไรก็ทำ อย่าบอกหมดค่ะ เดี๋ยวจะไม่ตื่นเต้น!! “

ในตอนนี้ ประกายในตาของครู Faฯ บ่อไร่ ระยิบระยับ บ่งบอกว่า มีความคิดปิ๊งแวบ และความฝัน

เป้าหมาย ที่ฉายออกมาจากคุณครู Faฯ บ่อไร่  และแล้วเราก็จบการประชุม(อย่างมีความสุข)ที่ยาวนาน

แถมเกินเวลาประชุม (ซะด้วย) แต่ครู Faฯ แกนนำบ่อไร่ ทุกคนที่เข้าร่วมประชุมครั้งนี้ ต่าง

มุ่งมั่น แจ่มใส พลังใจล้นปรี่กันแทบทุกคน

[ขจิต ฝอยทอง]

• ทีมนี้
• รู้จักทั้งทีมเลยครับ
•  เมื่อได้เวลาที่ครูแมวนัดประชุม ทางคณะทำงานก็ได้พบกับ ครูเอ  ครูแอน  ครูบอย  ครูธิดา
  คุณครูป้าเบญ คุณครูแกนนำโรงเรียนบ่อไร่ฯ และคุณลุงผ.อ.วีระศักดิ์ วรรณรัตน์
• 

[เขลางค์สิกขาลัย]

สวัสดีค่ะคุณขจิต

• ขอบคุณมากที่ติดตามความเคลื่อนไหว
• แหม...รู้จักหมดเลย แต่เรายังไม่รู้จักคุณขจิตเลยนี่นา...ต้องหาโอกาสเจอเสียแล้วสิค่ะเนี่ย
• จาวลำปาง  ยินดีต้อนรับเจ๊า....ถ้าแขกแก้วจะมาแอ่ว