ข้าพเจ้าเหมือนจะเป็นไข้ (2009) ?
พิจารณาตนเอง จากการถูกจัดเข้าเป็นกลุ่มเสี่ยง?
การทำงานที่มีผู้ป่วย...งานดูแลทางด้านจิตใจจะเข้าไปมีส่วนร่วมด้วย เพราะอย่างไร ... ใครๆ ก็ตามเมื่อทุกข์กาย ใจนั้นก็ทุกข์ตามไปด้วยเป็นวงจรที่คนเรายากจะตัดขาดออกไปจากกันได้...
การทำงานเป็นการทำงานที่พักผ่อนน้อย ...เดินทางบรรยายและทำกระบวนการตลอด
และเมื่ออยู่ที่ทำงาน..ที่กลุ่มงานจิตเวช งานที่ทำก็ไม่ได้เบาบางลง ก็ยังคงทำงาน เพราะถือหลักการกับตนเองว่า "คุณค่าของการเกิด คือ การทำงาน" การทำงานนั้นทำให้ "จิต" ของข้าพเจ้าเจริญได้ดีทีเดียวเพราะการทำงานทำให้ข้าพเจ้าได้เข้าใจถึงวิถีแห่งการเคลื่อนไปของดวงจิต
ดังนั้นจึงไม่นิยมกับการไปฝึกนั่งสมาธิที่ไหนๆ..แต่จะอาศัยฝึกฝนผ่านวิถีชีวิตและการทำงาน และการดำรงอยู่ในชีวิตประจำวัน...อ้าว! จะพูดเรื่องสุขภาพแต่ไฉนมาพูดเรื่องสมาธิและการพัฒนาจิตไปได้...
จากวิถีที่ทำงานมาก มากในที่นี้รวมถึงหลายอย่าง...นอนน้อย โอกาสของพฤติกรรมมีแนวโน้มที่จะได้รับการเจ็บป่วยมีสูง เนื่องจากอาจมีภาวะภูมิต้านทานต่ำ ...แต่หลายครั้งข้าพเจ้าก็นำพาตนเองรอดมาได้ และครั้งนี้อีกก็เช่นเดียวกัน ... ก็กำลังพยายามต่อการเยียวยาตนเอง
การคลุกคลีกับคนที่มีผู้ป่วยในครอบครัว...
การไปในที่ย่านชุมชน...คนพลุกพล่านมาก...
นอนน้อย...ทำงานมาก...เดินทางบ่อย
เหล่านี้ล้วนเป็นปัจจัยแทบทั้งสิ้น แต่ข้าพเจ้าก็เกือบพลาดหลังจากที่เมื่อวาน (9-10 กค 52) สองวันก่อนหลังจากลงจากเครื่องมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว เหมือนจะเป็นจะไม่สบาย หลังจากแวะไป meeting ต่อกับ AJ.เสกและพี่อ้อม และกว่าจะแยกจากกันได้ประมาณสี่ทุ่มจึงได้เข้าบ้าน ไม่รอช้าข้าพเจ้ารีบเข้านอนทันที เพราะช่วยให้ร่างกายได้ทำงานได้ดีในหลังสี่ทุ่ม เป็นช่วงเวลาที่ร่างกายกำลังเยียวยาตนเอง งานการเอาไว้ก่อน ...และเมื่อถึงเวลาตื่นประมาณตีสามตีสี่ ร่างกายได้พักกายอย่างเต็มที่ก็รู้สึกสดชื่น...
ข้าพเจ้า Detox และทานเฉพาะผลไม้...แต่เนื่องด้วยงานทำให้ต้องเจอบุคคลที่มีคนในครอบครัวป่วยด้วยไข้หวัด 2009 ด้วยความที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ยังต้องสัมพันธ์...
ด้วยทุนเดิมที่พอมีจากการนำพาตนเองดำเนินชีวิตตามวิถีธรรมชาติและการออกกำลังแบบแอโรบิค ที่เป็นการกระตุ้นระบบอิมมูนซิสเต็มหรือสร้างภูมิชีวิต ทำให้สองวันที่ผ่านมาข้าพเจ้ารอดผ่านไปได้ดี ไม่ย่ำแย่ หากเป็นเมื่อก่อน...คงต้องนอนซมเป็นแน่แท้...
- ข้าพเจ้าเน้นทานผัก-ผลไม้เยอะๆ...เยอะกว่าปกติเลยล่ะ เพราะต้องการวิตามินและสารทางธรรมชาติอย่างธรรมชาติ อย่างไม่ต้องปรุงแต่ง...
- และออกกำลังกายเพื่อเป็นการกระตุ้นการไหลเวียนของน้ำเหลืองให้ขับของเสียออกมาได้ดีขึ้น ช่วงวันที่ครั่นเนื้อครั่นตัวมากๆ ข้าพเจ้าจะเพียงเดิน ไม่วิ่ง เพราะวิ่งนั้นจะทำให้เซลล์และกล้ามเนื้อรวมถึงอวัยวะต่างๆ ทำงานเกินไปสำหรับตัวข้าพเจ้าเอง
- เข้านอนเร็วขึ้นและตื่นแต่เช้ามืด...เพราะช่วงประมาณสี่ทุ่มนี่เมลาโทนินกำลังหลั่ง หกทุ่มถึงตีสามนี่ตับขับของเสียขณะที่เราได้นอน เขาจะได้ทำงานเต็มที่ เราต้องผลัดกันทำงานระหว่างจิตเราและร่างกายของเรา ... หากเราไม่ถนุถนอมร่างกาย เราจะไม่มีร่างที่อิงอาศัยอยู่เพื่อขัดเกลาจิตได้เลย
- ทำใจให้เกิดสภาวะที่เป็นกลางๆ...เพื่อไม่ให้สารชีวเคมีในสมองต้องเสียสมดุลมาก...
- ทำดีท๊อค เพื่อช่วยให้ตับได้ขับของเสียออกมาได้ดี ...
- พิจารณาถึงเชื้อโรคที่เข้ามาสู่ร่างกายเราด้วยใจที่...เข้าใจ เข้าใจในความเป็นชีวิตของเขา ซึ่งเขาจะเป็นชีวิตเช่นใด ลักษณะใด เราไม่ได้สนใจ แต่สนใจว่าเขา คือ ความที่ปรากฏขึ้นแล้วและเราไม่ปรารถนาที่จะฆ่า แต่เราก็ไม่สามารถให้เขามาอิงอาศัยในร่างกายนี้ของเราได้ เพราะขัดต่อธรรมชาติของร่างกาย เขาจึงไม่สามารถเจริญต่อได้แต่ไม่ใช่จากการฆ่าของเรา แต่ให้ธรรมชาติระหว่างร่างกายและเชื้อโรคเขาเผชิญหน้าต่อกันโดยเราเป็นผู้ดู...แต่ไม่ใช่ผู้ไปร่วมลงมือกำจัด นี่แหละเป็นการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์อย่างไม่ต้องบังเบียดใคร
แล้วก็สามารถผ่านพ้นไปได้ อย่างเป็นธรรมชาติ...
อะไรก็แล้วแต่ไม่สำคัญเท่ากับการป้องกัน...การที่เราลุกขึ้นมาป้องกันด้วยการสร้าง "ภูมิชีวิต" ให้ดีขึ้นให้มีเป็นต้นทุนในตนเองนี้ เป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายแต่ต้องอาศัยความเพียรเท่านั้นเอง...และทำเพียงอย่างใดอย่างหนึ่งไม่ได้ ต้องทำหลายอย่างๆ ไปแบบเกื้อหนุนกัน
ความเห็น (13)
เป็นกำลังใจให้นะคะ..คุณกะปุ๋ม..
^^
สวัสดีค่ะ
- พี่คิมรู้สึกเหมือนกันค่ะเมื่อสองสามวันก่อน
- แต่...บอกตัวเองว่า...ไม่เป็น เป็นไปไม่ได้
- ทานอาหารพอดี ผักผลไม้ ไม่ขาดค่ะ ที่บ้านนอกเด้ก ๆ จะมีผักพื้นบ้านมาฝากเสมอ ริมรั้วมีปลุกไว้เองค่ะ
- ขอขอบคุณกับข้อคิด...อะไรก็แล้วแต่ไม่สำคัญเท่ากับการป้องกัน...การที่เราลุกขึ้นมาป้องกันด้วยการสร้าง "ภูมิชีวิต" ให้ดีขึ้นให้มีเป็นต้นทุนในตนเองนี้ เป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายแต่ต้องอาศัยความเพียรเท่านั้นเอง...
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
+ สวัสดีค่ะ...
+ แอมแปร์และครอบครัวมาเยี่ยมค่ะ...ดูแล ป้องกัน ตัวเองนะค่ะ...เพราะคุณกะปุ๋มยังต้องช่วยคนอื่นอีกมากมาย....
+ มาส่งกำลังใจค่ะ....ด้วยความคิดถึง
- มาเรียนรู้ธรรมชาติบำบัดด้วยค่ะ...ค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการทานอาหารบ้างแล้ว รวมถึงการออกกำลังกาย กำลังศึกษาการทำ detox ตนเองอยู่ค่ะ เคยทำแล้วช่วงหนึ่ง แต่คุณหมอท่านหนึ่งแนะนำให้เน้นเรื่องการทานอาหารพวกผักผลไม้ก็พอ ก็เลยหยุดไปค่ะ
- เข้าใจว่าตนเองอาจจะรู้วิธี detox ไม่ดีพอก็ได้ค่ะ ก็เลยฟังคุณหมอแนะนำไว้ก่อน
- อ่านไปก็ลุ้นเหมือนกันนะคะ เกรงว่าท่านดร. Ka-Poom จะติดไข้หวัดฯ ค่ะ โล่งอกไปที
- ขอบพระคุณสำหรับวิธีการดูแลสุขภาพด้วยตนเอง จะนำไปปรับใช้ค่ะ
แวะมาแสดงความยินดีด้วยนะครับ สำหรับรางวัลสุดคะนึง...
ขอบคุณที่เขียนบันทึกดีๆ ...เป็นรางวัลให้กับผู้คนเสมอมา
- ตามกรรมการข้างบนมา
- เพื่อแสดงความยินดีกับรางวัลสุดคะนึงค่ะ
- เลยได้อ่านเรื่องการดูแล
- ก่อนจะเป็นหวัด 2009 ค่ะ
- ป้องกัน ดีกว่ารักษา
- สร้างเสริม
- ดีกว่าซ่อมแซม แน่นอน
สวัสดีค่ะ พี่กะปุ๋ม
ดีใจด้วยนะคะ
ด้วยความเป็นห่วงเรื่องสุขภาพค่ะ ดูแลตนเองด้วยนะคะ
คิดถึงๆๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
เพิ่งจะกลับมาจากวันหยุดยาวค่ะ
ทราบข่าวรางวัลสุดคะนึงของน้องกะปุ๋มแล้วขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ
พี่ครูอรวรรณ มีของมาฝากด้วยค่ะ ลองคลิกดูนะคะ
รักษาสุขภาพนะคะ
ยินดีด้วยค่ะ
ขอแสดงความยินดีด้วยนะค่ะ
คิดถึงเสมอค่ะ
เพราะเราจะอยู่ อย่างเป็นธรรมชาติ...
ที่ชลบุรี ...ไปออกพื้นที่มา สงสัยจะเป็นไข้หวัดตามท่าน อ.ดร.กะปุ๋ม แล้ว
แต่ตอนนี้ออกกำลังกายแยะๆ กินอาหารที่มีประโยชน์
ไว้คอยต้อนรับการกลับมาของ ดร.กะปุ๋ม (R2R Girl)
ไปรับท่าน อ.ดร.กะปุ๋ม ได้ทุกเวลา...นะครับ
สวัดดีค่ะ ชื่ออะไรค่ะ