ตราบใดที่ยังคงมีองค์พระมหากษัตริย์สถิตอยู่คู่ไทย…ชีวิตไทย…ไม่สูญแน่

ใจ  หัวใจที่เปรียบเหมือนศูนย์รวมของความรัก

ศูนย์รวมของความเข้าใจ  และศูนย์รวมของการดำรงอยู่ร่วมกัน

         ที่มี…บ้านเมือง…เป็น…ร่างกาย

                 ที่มี…ผู้คน…เป็น…เลือดเนื้อ

                 ที่มี…ความภาคภูมิใจ…เป็น…สายเลือด

และสิ่งจำเป็นสำหรับ…ร่างกาย…เลือดเนื้อ…และสายเลือด

ก็คือ  หัวใจ  แล้วหัวใจไทยอยู่ที่ไหนละ?  ถ้าเรามองย้อนกลับไปดูที่มา

ของความเป็นไทย  ประวัติศาสตร์ของไทยตรงนี้ได้จารึกไว้

เราคงจำกันได้ว่า “ ใครจะใคร่ค้าช้างค้า             ใครจะใคร่ค้าม้าค้า

                          ใครจะใคร่ค้าเงินค้าทองค้า   ไพร่ฟ้าหน้าใส “

ความหมายที่ตามมาจากประโยคบางประโยคนี้  ก็สะท้อนให้เห็นถึงความเป็นอยู่ ที่เต็มไปด้วย  ความสุข  เสรีภาพ  อิสรภาพ

ที่หมายถึงความเป็นไทในสมัยสุโขทัย…เพราะเรามีพ่อเมืองที่คอยเป็นห่วง

ทุกข์สุข  ของไพร่ฟ้า  ประชาราษฎร์  คอยทำนุบ้าน  บำรุงเมือง

ให้เจริญก้าวหน้ายิ่งใหญ่ไพศาล

ฉะนั้น…บ้านเมืองจึงเจริญได้  เพราะมี  “ พ่อเมือง “ อันเป็นที่รัก

แม้ต่อมาตามประวัติศาสตร์  รับเอาอิทธิพลของลัทธิเทวราชจากขอม

นำมาผสมผสานกับคติธรรมราชาจากพระพุทธศาสนา

สิ่งที่เปลี่ยนไปก็เพียง การเรียกขาน สิ่งที่เปลี่ยนไปก็เพียงแบบแผน

ของการปกครอง แต่สิ่งหนึ่ง…ที่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยก็คือ

ความรู้สึกและความเข้าใจที่มีต่อกันและกัน ไม่ว่ายุคสมัยใด

บ้านเมืองของไทยเราก็ยังมี “พระมหากษัตริย์” อันเป็นที่รัก

ทีคอยปกป้องผองภัย ที่คอยทำนุศาสตร์ บำรุงศิลป์

สร้างบ้านสร้างเมืองให้เจริญก้าวหน้า เป็นปึกแผ่น

อีกทั้งบำรุงพระศาสนา ให้สถาวรเป็นที่พึ่งของชนชาวไทยทั้งชาติ

บนผืนแผ่นดินนี้ คำว่า “พระมหากษัตริย์”

จึงเป็นอีกสถาบันหนึ่งที่มีคุณค่า ที่มีความหมาย อันลึกซึ้งยิ่ง

เกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นความรู้สึกของชนชาวไทยทั้งชาติได้

ถึงแม้จะมีการเปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อปี พุทธศักราช 2475

คำว่า “ประชาธิปไตย” เริ่มเป็นที่รู้จัก ของประชาชนคนไทย

การเปลี่ยนแปลงต่างๆ ก็เกิดขึ้นตามมาอีกมากมาย

แต่ความรู้สึกอย่างหนึ่งของคนไทยไม่เคยเปลี่ยน

เป็นความรู้สึกที่คงอยู่และบ้านานี้เมืองนี้ไม่เคยขาด

เป็นความรู้สึกที่คงอยู่ และยากที่จะลบเลือน

เป็นความรู้สึกที่ผูกพันต่อองค์พระมหากษัตริย์

ผู้เปรียบเสมือน – หัวใจไทย ทั้งชาติ…..

“ตราบใดที่ยังคงมีองค์พระมหากษัตริย์สถิตอยู่คู่ไทย…ชีวิตไทย…ไม่สูญแน่”

ไม่ว่า ณ จุดใด เมื่อมองให้ไกลจนสุดหล้า

เรา…เราจะพบจุดจรดกันของแผ่นฟ้าและแผ่นดิน

ภาพที่เราเห็น ความรู้สึกที่เราได้รับ…ฟ้าอยู่คู่ดินเสมอมา

ฟ้า…โอบเอื้อดินด้วยแสงสว่างและไออุ่น

 เพื่อชีวิตทุกชีวิตบนดิน

..ท่านว่าใหมละขอรับ....