ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างมีการผสมผสานรวมกัน เพื่อก่อให้เกิดสิ่งใหม่และสิ่งที่ดีที่สุดนั้น มันไม่ได้มีเพียงองค์ประกอบเดียว เช่นกันกับการจัดการเรียนการสอนนั้น หากเรามองเพียงแง่เดียวคิดเพียงแง่เดียว ก็คงจะแก้ปัญหาตามสภาพจริงไม่ได้ เพราะในโลกแห่งความเป็นจริงนั้น คือการผสมผสาน เหมือนกับ น้ำ ที่มาจาก H2 + O หรือ จะลงลึกไปถึง ระดับอิเล็กตรอน นิวตรอน ก็แล้วแต่จะคิด เพราะในความคิดเพื่อที่จะแก้ปัญหา และสร้างสรรค์ นั้นไม่มที่สิ้นสุด
วันนี้ ในฐานะที่อยู่ในแวดวงของการจัดการศึกษา และ การเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนเอง ก็เกิดคำถามขึ้นว่า
"ทำอย่างไรนะ ที่เราจะสามารถสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้ที่ยั่งยืนได้"?
" จะส่งเสริม..นักเรียน / นักศึกษา ให้เกิดลักษณะนิสัยใฝ่รู้ โดยจัดสภาพแวดล้อมทางการเรียนรู้ให้เขา จนกระทั่งสามารถลงลึกถึงการเปลี่ยนนิสัย...ของเขาได้มั้ย และ ต้องทำอย่างไร????
เป็นคำถาม ของคนเป็นครู...ที่ต้องการจะหาวิธีการพัฒนาผู้เรียน และพัฒนาสังคมที่ตนอยู่อาศัย
ได้มาเห็นเครือข่ายการเรียนรู้ของ gotoknow ทุกครั้ง ก็ยังชื่นใจเหมือนเดิม ที่สังคมแห่งนี้ สามารถสร้างผู้รู้หลายท่าน สร้างให้คน ณ ที่แห่งนี้ มีการเรียนรู้ตลอดชีวิต
สิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้ที่ยั่งยืน มีอยู่แล้ว และมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ที่ผู้แสวงรู้จะเข้าไปหา.
แม้แต่ก้อนหิน ดินทราย ต้นไม้ภูเขา และที่สำคัญที่สุด ที่ขาดไม่ได้ คือ ร่างกาย และจิตใจ ของมนุษย์ ที่เป็นเทคโนโลยีที่วิเศษสุด หากตัวตนของคนๆ นั้นสามารถค้นพบ และค้นหามันเจอ.
ณ วันนี้ เทคโนโลยีได้ปฏิวัติการเรียนรู้ ให้คนเราสามารถเรียนรู้ได้ง่ายขึ้น การเชื่อมต่อของเครือข่ายและการพบปะ พูดคุย สังสรรค์ จนเกิดเป็นเครือข่ายสังคม ที่สามารถเป็นแรงกระตุ้นให้เรียนรู้ได้มากขึ้น การเรียนรู้จากการได้เห็นอุปนิสัย ได้อ่าน และได้เรียนรู้จากประวัติบุคคล อันตนเองชื่นชอบ กลายเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้แสวงรู้หลายคน ได้น้อมนำมาใช้ปฏิบัติและฝึกฝนในชีวิตของตน.
@@ สำหรับตัวเอง ไม่ได้เข้ามาขีดเขียนใน Gotoknow เสียนาน. แต่ก็ไม่เคยจะลืมเลือนไป เพราะรู้ว่า ณ ที่แห่งนี้ มีนักปราชญ์เยอะแยะมากมาย แต่ด้วยความที่ไม่เข้ามานาน....... ความคุ้นเคยก็ดูเหมือนจะห่างเหินไป..... ความคุ้นเคย ทำให้การกล้าพูด กล้าคิด กล้าเขียน นี้มันจะมีมากขึ้น.
วันนี้ รุ่น คิด ขีด เขียน แลกเปลี่ยนเรียนรู้แค่นี้ก่อนค่ะ.
ไม่มีความเห็น