มีโอกาสได้ไปเก็บข้อมูลสภาวะสุขภาพของนักเรียนไทย ทั้งระดับประถมและมัธยม และก็โรงเรียนขยายโอกาส สิ่งพบเห็นมากที่สุดคือ เด็กนักเรียนเป็นเหากันมาก เด็กนักเรียนบางคนไม่ต้องแหวกผมเลย เพราะเห็นตัวเหาเดินอยู่ที่หน้าผาก เมื่อก่อนไม่ค่อยจะเจอในเด็กมัธยม เดี๋ยวนี้มีเด็กมัธยมเป็นเหาหลายๆคน สอบถามเด็กก็บอกว่าหนูมีน้องเรียนชั้นประถม น่าจะติดกับน้อง ประทับใจเด็กอยู่ 1 คน ที่เป็นเด็กผู้หญิงตอนเดินมาให้ตรวจเธอพูดเสียงดังฟังชัดมากเลยว่า หนูยอมรับกับหมอตรงๆเลยคะว่าหนูเป็นเหา หนูจะแก้อย่างไงคะเหาหนูไม่อยากเป็นคะ เรายิ้มเลยถามว่าเคยใช้ยาไหม เคยคะเด็กตอบแต่มันแสบหัว เราเลยถามว่าสระผมอย่างไง สระทุกวันคะ เราเลยบอกว่าให้สระเช้าเย็นทุกวัน ให้เอาที่นอน หมอนมาซักตากแดด ดูเหาที่หัวแม่ หัวพี่ทุกคนที่บ้าน ถ้ามีให้ทำอย่างที่พี่บอก รับรองเหากระเด็น จำไว้นะเหาไม่ชอบความสะอาด ปัญหาอีกอย่างที่เจอคือเด็กไทยไม่ค่อยแปรงฟันกัน มีหินปูนเยอะมาก ทำให้โรงเรียนต้องมาแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ โดยให้เด็กมาแปรงฟันก่อนเข้าเรียน ลองถามดูมีจำนวนไม่น้อยที่แปรงฟันวันละ 1ครั้ง ตรวจแต่ละแห่งเสร็จก็ต้องมานั่งถอนใจกัน น่าจะลองทำนำร่องซะ 1หมู่บ้านเป็นหมู่บ้านปลอดเหา เช้าแปรง(ฟัน)ให้ฟันมันแข็งแรงก่อนนอน น่าจะดีนะ ดูซิทำทั้งหมู่แล้วมันจะประสบผลสำเร็จไหม ช่วยกันคนละไม้คนละมือเด็กๆก็คือลูกหลานคนไทย ใครคิดว่ามีวิธีการที่ดีกว่านี้แลกเปลี่ยนได้เลยคะ อยากได้ชุมชนปลอดเหา
ได้ความรู้ มีสาระครับ จะติดตามอ่านตอนต่อไปครับ