อาการแรกเริ่มที่ไม่รู้ว่านี่คือสัญญาณอันตราย


การจัดทำเงินเดือนของบุคลากรของหน่วยงานถือว่าสาหัสสากันอยู่มาก ถึงกับพูดเล่น ๆ กันว่า "ห้ามเจ็บ ห้ามป่วย ห้ามหาย ห้ามตาย ห้ามลา" จึงฝืนใจทำงานตลอดระยะเวลา 5 วันโดยกินยาพาราเซตามอล 3 เวลา เวลาละ 2 เม็ดทุกวัน รวมเบ็ดเสร็จ 5 วันนกกินยาพาราเซตามอลไปทั้งหมดร่วม 30 เม็ดทีเดียว (น่ากลัวมากๆ)

           เมื่อต้นเดือนมิถุนายนในเช้าวันหนึ่ง  ดิฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการแปลก ๆ ไม่มีเรี่ยวแรงแถมมีอาการปวดหัวและเป็นไข้อีกด้วย  แต่ยังคงฝืนใจลุกขึ้นจากที่นอนในเวลาตีห้าครึ่งของวันนั้นเพื่อจัดเตรียมอาหารให้กับลูกชาย   ใจหนึ่งอยากจะกินยาพาราเซตามอลแต่เนื่องจากยังคงเช้าอยู่และกลัวว่าถ้ากินยาตอนนี้ท้องว่างอาจจะทำให้ยากัดกระเพาะได้  จึงทนที่จะยืนทำกับข้าวต่อไป  หลังจากเวลา 06.30 น.หลังจากจัดการอาหารเสร็จแล้วจึงได้กินอาหารเช้าและกินยาพาราเซตามอลไป 2 เม็ด
                                 

            หลังจากทานยาไปแล้วประมาณครึ่งชั่วโมงก็อาการดีขึ้นไม่มีอาการปวดหัวอีกและยังคงมีอาการอ่อนเพลียจนดิฉันแปลกในตัวเองในตอนนั้นคิดว่า คงเป็นเพราะปวดหัวจึงทำให้มีอาการอ่อนเพลียอย่างนี้แต่มันไม่ใช่เช่นนั้น   หลังจากที่กินยามาประมาณ 3 ชั่วโมง อาการปวดหัวมันก็เริ่มกลับมาอีกทำอย่างไรดีละก็นึกเอาว่าเดี๋ยวกินข้าวเที่ยงเสร็จก็จะกินยาอีก   และก็เป็นอย่างนั้นหลังจากทานข้าวเสร็จแล้วก็ทานยาพาราเซตามอลอีก 2 เม็ดสักพักอาการก็ดีขึ้น

             ดิฉันไม่เคยปวดหัวได้นานขนาดนี้  ตัวเองจึงคิดว่าคงจะต้องเป็นหวัดแน่ ๆ แต่ทำไมไม่มีอาการเจ็บคอหรืออาการอื่นที่แสดงว่าเป็นหวัดเลย  ทั้งยังอ่อนเพลียมากขนาดนี้แต่เนื่องจากเป็นช่วงต้นเดือนเป็นช่วงที่งานในภาระหน้าที่เร่งด่วน  หน้าที่ในการจัดทำเงินเดือนของบุคลากรของหน่วยงานถือว่าสาหัสสากันอยู่มาก  ถึงกับพูดเล่น ๆ กันว่า "ห้ามเจ็บ ห้ามป่วย ห้ามหาย ห้ามตาย ห้ามลา"  จึงฝืนใจทำงานตลอดระยะเวลา 5 วันโดยกินยาพาราเซตามอล 3 เวลา เวลาละ 2 เม็ดทุกวัน  รวมเบ็ดเสร็จ  5 วันนกกินยาพาราเซตามอลไปทั้งหมดร่วม 30 เม็ดทีเดียว (น่ากลัวมากๆ) 

             แต่เมื่อถึงเสาร์-อาทิตย์ต้นเดือน ดิฉันก็เกิดอาการอย่างหนึ่งซึ่งทำให้ต้องเข้าโรงพยาบาล ฯ อ่านในบันทึกหน้าค่ะ

 

 

หมายเลขบันทึก: 272515เขียนเมื่อ 1 กรกฎาคม 2009 15:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:59 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ขอบคุณ...คุณนกมากที่ถ่ายทอดความรู้เกี่ยวกับธัยรอยด์เป็นพิษได้รู้เรื่องราวต่างๆ มากยิ่งขึ้นเพราะหลานสาวก็ประสบปัญหาเกี่ยวกับโรคธัยรอยด์ เป็นห่วงเขามาก เขามีงานในหน้าที่ที่จะต้องดูแลอีกมาก

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท