หมอกับแม่ เรื่องแย่ๆๆ ของการการไม่ใช้ข้อมูล
ข้อมูลกับคุณแม่ สัมพันธ์กันอย่างไร
อาทิตย์ก่อน แม่ผมไม่สบาย มีอาการเบื่ออาหาร ซึม ท้องเสียสลับท้องผูก ต่อเนื่องมาตั้งแต่ก่อนผมจะเข้ามาเรียน ผมจึงค่อนข้างกังวลกับอาการป่วยของท่าน ผมกับแม่ค่อนข้างสนิทกัน เราจึงผูกพันกันมาก ผมจึงตระหนักดีว่า การมาเรียนของผมเป็นส่วนหนึ่งของอาการป่วยของแม่
พี่สาวโทรมาบอกว่า วันนี้ดูแม่อาการไม่ค่อยดี ซึมมาก ไม่พูดไม่จา ผมจึงรีบเดินทางกลับบ้าน และพาแม่ไปหาหมอในวันต่อมา ผมได้เล่าเรื่องราวให้เพื่อนพยาบาลฟัง เพื่อนจึงสงสัยว่า แม่จะมีปัญหาความเครียด ซึมเศร้า จึงต้องได้รับการประเมินสุขภาพจิต ซึ่งผลตรวจ เข้าข่ายมีปัญหาซึมเศร้า แพทย์อ่านผลแล้วจ่ายยาให้แม่ ด้วย Diazepam (5 mg) และ Amitrip (10 mg) และ Amitrip (25 mg) และ Fluorxpine หลังจากแม่ทานยา แม่จะนอนตลอดวัน อาการซึมไม่ได้ลดลง มีอาการลิ้นแข็ง พูดไม่ชัด ผมจึงอดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมเขาไม่ถามปัญหาและพฤติกรรมการดำรงชีวิตของแม่บ้าง ปกติแม่จะนอนไวมาก เราทานข้าวกันประมาณหนึ่งทุ่ม สักสองทุ่มแม่ก็เข้านอน เมื่อก่อนเข้านอนสักสามสี่ทุ่ม แต่หลังจากพ่อเสีย เมื่อสงกรานต์ที่ผ่านมา แม่ก็เข้านอนไวขึ้น ดังนั้น ยาหลังอาหารเย็นกับยาก่อนนอนของแม่จึงกลายเป็นเวลาเดียวกัน ซึ่งเท่ากับว่า แม่ได้รับยาที่มีผลต่อระบบประสาทมากถึง 35 มิลลิกรัม ผมจึงไม่แน่ใจว่า การดูแลสุขภาพแบบองค์รวม เป็นอย่างไร ทำไมคนที่รักษาจึงไม่ได้ให้ความสนใจเท่าที่ควร และทำไมไม่สนใจข้อมูลบริบทที่เกี่ยวข้อง เพื่อประกอบการตัดสินใจวางแผนการรักษา นี่เพียงการรักษาผู้ป่วยหนึ่งราย แต่ทว่า บทบาทของงานทางด้านสาธารณสุข ที่มีภารกิจดูแลทั้งการส่งเสริมสุขภาพ ป้องกันโรค รักษาพยาบาล ฟื้นฟูสุขภาพ ในกลุ่มป่วย กลุ่มเสี่ยง และกลุ่มปกติ ซึ่งทุกกระบวนการเกี่ยวข้องกับข้อมูล ทีต้องนำมาใช้ในการตัดสินใจ ตั้งแต่กระบวนการวางแผน บริหารแผน และประเมินผลให้คุณค่า ซึ่งต้องอาศัยความเข้าใจ และจริงใจในการใช้ข้อมูล และการจัดการให้ได้สารสนเทศที่มีประสิทธิภาพ จะเกิดขึ้นได้อย่างไร หากจุดเล็กๆ (แต่สำคัญ) เหล่านี้ มิได้รับการใส่ใจ
วันนี้ ผมยังต้องเฝ้าระวังติดตาม โทรถามข่าว และคุยกับแม่ พี่สาว หลานๆ วันละอย่างน้อย 2 ครั้ง เพื่อให้ได้ข้อมูล นำมาประมวลเป็นสารสนเทศให้เห็นแนวโน้มผลการรักษา หลังจากผมได้ตัดสินใจเลือกสถานบริการใหม่ ที่ผมเข้าใจว่า จะให้ผลการรักษาที่เหมาะกับอาการป่วยของแม่ แม้ผมจะได้เฝ้าดู และพยายามใช้เส้นทางการเข้าถึงข้อมูลที่หลากหลาย ให้เกิดความเชื่อมั่น สู่การตัดสินใจที่ถูกต้องมากที่สุด
ความเห็น (12)
- สุขกายสบายใจนะครับ
- มาทักทายกันยามเย็นๆครับ
ขอบคุณมากครับ ต่างถิ่นแต่ไม่ต่างใจครับ
ขอให้หาทางแก้ปัญหาได้ไวๆนะคะ คนสูงอายุกำลังใจจากลูกหลานคือยาขนานดีที่สุดจ๊ะโทรถามท่านอย่างที่ทำดีแล้ว เป็นกำลังใจให้นะ
ขอบคุณมากครับพี่กุ้ง
เป็นกำลังใจให้นะค่ะการดูแลผู้สูงอายุต้องให้กำลังแก่ท่านมากๆๆ บางทีท่านอาจจะมีภาวะซึมเศร้าได้เพราะคิดถึงลูก
หากันเจอแล้วนิพี่สาว
ขอร่วมแสดงความเป็นห่วงด้วยค่ะ
ต๊ะว่าพี่ลองพูดคุย ซักถาม อาการ ร่วมกับความรู้สึกดูไหมคะ
บางทีท่านอาจจะมีอะไรซักอย่างที่ยังไม่ได้พูด การได้พูดออกมา อาจทำให้หาทางรักษาได้ดีขึ้น
แล้วอาการลิ้นแข็ง พูดไม่ชัด ....ทราบสาเหตุการเกิดรึยังคะ
(อาการแบบนี้บางที่ปล่อยไม่ได้นะคะ)
ด้วยความเป็นห่วง
ขอบคุณมากครับ สำหรับความห่วงใย ตอนนี้แม่ดีขึ้นมากครับ ทั้งจากการรักษาที่ถูกต้อง และการเยียวยาสภาพจิตใจ ครับ ผมโทรหาทุกวันเช้า เที่ยง เย็นเลย และก็เรื่องยาที่ถูกให้มากมาย พอผมได้คุยกะหมอ พยาบาล ให้ทราบอาการทั้งหมด และประวัติการป่วยเดิม ก็ทำให้เข้าเข้าใจลำดับการเกิดโรค และนำมาสู่การรักษาถูกต้อง
สวัสดีครับ คน ยโส ผู้อาวุโส ต้องการเอาใจใส่ ถ้าได้ออกมาสู่กิจกรรมชุมชนได้ โรคดังว่ามักหายครับ(จากการสังเกตุผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมครับ)
ครับผม พอแม่ค่อยยังชั่วผมก็แนะนำให้แม่ไปตักบาตร ไปนั่งเลาน คุยกับเพื่อนบ้าน และไปที่นาครับ เผื่อจะได้มีอะไรทำ ยังไงต้องขอบคุณมากนะครับ สำหรับข้อแนะนำดีๆๆ ยังไงช่วงนี้ไข้หวัด 2009 น่ากลัวทีเดียว รักษาสุขภาพให้แข็งแรงนะครับ
สวัสดีครับคุณ ยโส ท่านผู้อาสุโส ผมักไปขอคำแนะนำและไปฟังเรื่องเล่าแต่อดีตเพรามีเรื่องมากมายที่เป็นความรู้ ไปถามว่า บ้านนี้ใครเป็นคนแรกที่ชวนกันสร้างวัด หรือไครเป็นคนขุดดินก้อนแรกสมัยเงินผัน พอคุ้นชินท่านมักเล่าเรื่องราวเหล่านี้ ทำให้ผมได้ข้อมูลชุมชนมาคุยต่อให้คนเห็นความสำคัญของคนในชุมชนเรา ยิ่งมีภาพมาประกอบเอาคืนข้อมูลไปให้ท่านชอบทุกรายครับ
ดีจังครับ เป็นวิธีการหาข้อมูลที่ดีมากเลย ผมขอหยิบไปใช้นะครับ เพราะผมต้องทำวิจัยเชิงคุณภาพครับ