ฝึกจิต ฝึกใจ เมื่อไปลำปาง : นั่งรถตลอดทาง มองไม่เห็นอะไร
วันที่ 21 – 22 มิ.ย. ที่ผ่านมา ผมพาคณะครูไปดูงานที่ลำปาง ผมได้มอบให้ครูท่านหนึ่งเป็นผู้จัดหารถ
ผมถามว่ารถที่จัดหา นั่งได้กี่คน ขอให้นั่งอย่างสบายๆ ไม่ต้องแย่งที่นั่งกัน ได้รับคำตอบมาว่าชั้นบนนั่งได้ 40 คน ชั้นล่างนั่งได้ 10 คน แบบสบายๆ ไม่เบียดเสียด และ ไม่ต้องแย่งที่นั่ง
พอรถมาถึง ปรากฏว่าข้างบนก็สบายๆ ครับ 40 ที่นั่ง ส่วนข้างล่างผมเห็นแล้วจะเป็นลมครับ เพราะมันเป็นห้องเก็บของ ดัดแปลงมาเป็นห้องผู้โดยสาร สภาพมันจะทึบครับ มีกระจก มองไม่เห็นอะไรเลย แต่ยังดีที่มีแอร์
ผมเองในฐานะผู้จัด ขออาสาลงมานั่งข้างล่างเองครับ ช่วงที่นั่งอยู่ข้างล่าง “จิตเกิด” มองเห็นชัดมากครับ เพราะต้องนั่งอยู่ในสภาพนี้ถึง 12 ชั่วโมงกว่าจะถึงลำปาง และ ทั้งไปทั้งกลับ นั่งเหมือนผู้อพยพ เหมือนแรงงานต่างด้าว ที่สำคัญมีคำเรียกใหม่ครับ พวกชั้นบนเขาเรียกพวกผมว่า “มนุษย์ถ้ำ” ครับ
มองโลกในแง่ดี ผมพูดให้กำลังใจคุณครูที่นั่งข้างล่างด้วยดันว่า ถือว่าเป็นโอกาสดีนะครับ ที่พวกเราได้มานั่ง “ปฏิบัติธรรม” ด้วยกัน ได้มาฝึกจิตดูใจ
ผมมีวิธีคิดของผมในการ “ตบจิต” ให้มันหายไปบ้าง คือ
1. ได้มีโอกาสปฏิบัติธรรมด้วยการ “ดูจิต”
2. คิดเสียว่าเป็น “เช่นนั้นเอง”
3. เมื่อไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่เราเผชิญอยู่ที่ทำให้เราไม่พอใจ เราต้อง “ทำใจ” อยู่กับมันให้ได้ครับ
มีภาพมาฝากด้วยครับ
เป็นห้องเก็บของครับ ทึบหมด
ง่วงก็นอนแบบนี้ครับ
ปิดไฟ ก็เป็นมนุษย์ถ้ำ
ง่วงจัดก็แบบนี้ครับ
ความเห็น (18)
- k. small man ค่ะ ไม่เห็นภาพค่ะ
- ยินดีด้วยที่ได้ฝึกดูจิตค่ะ
- สาธุค่ะ
คุณbeger0123ครับ
ภาพไม่ขึ้น ขัดข้องทางเทคนิค แก้ไขให้แล้วครับ
ขอบคุณมากครับ
คุณคนไม่มีรากครับ
ภาพไม่ขึ้น ขัดข้องทางเทคนิค ผมแก้ให้แล้วครับ
ขอบคุณมากครับ
เห็นภาพแล้วค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
คุณbeger0123ครับ
ขอบคุณมากครับที่แจ้งผล
เห็นภาพแล้วค่ะ
บรรยากาศชวนให้ต้อง ฝึกจิต จริง ๆ ค่ะ
ยิ่งเบาะเป็นสีแดง ยิ่งทำให้แสบตาไปหมดเลยนะคะ
คนที่ยอมเสียสละมานั่งนี่...น่านับถือค่ะ
(^___^)
คุณคนไม่มีรากครับ
ผมเห็นครั้งแรกอยากจะร้องเพลง "คราวนี้ทำใจลำบาก"
ขอบคุณมากครับ
- ภาพสุดท้ายมืดจริงๆๆด้วยครับ
- เสียดายไม่ได้ไปด้วย
- จะได้นั่งสมาธิเสียเลย
- ฮ่าๆๆๆ
- ในแง่ไม่ดี มีสิ่งดีๆซ่อนอยู่ครับ
- เหมือนเหรียญมีสองด้าน
- ขอบคุณครับ
ขอบคุณอาจารย์ขจิตมากครับ
- สวัสดีค่ะท่าน..
- เป็นอะไรที่แปลกใหม่กว่าการเดินทางทุกครั้ง
- แหม...คนข้างบนน่ะไม่มีโอกาส(ดีดี)แบบท่านนะคะ
- ในชีวิตเราจะมีซักกี่ครั้งที่มีโอกาสได้มานั่งในรถแบบนี้
- อิอิ...ฝึกจิตฝึกใจคราวนี้ ท่านรองฯคงสมาธิดีเยี่ยมแน่นอน
- จะได้ขยายผลต่อไงคะ...ขอบคุณเรื่องราวและภาพน่ารักๆค่ะ
นอนได้เป็นระเบียบมากเลยค่ะท่านรอง
ภาพนี้แสดงว่ายังไม่หลับแน่นอน อิอิ
ภาพนี้ก็นอนเป็นระเบียบมากเลยค่ะ
นอนเรียงกันไม่แตกแถวเลย
แต่คงจะหลับกันแล้วน่ะค่ะ อิอิ
ขอบคุณครูแป๋มมากครับ
ผมต้องช่วยปลอบคุณครู "มนุษย์ถ้ำ" ด้วยกันครับ กลัวเขาจะเครียด
ส่วนผมนะเครียดจนหายเครียดไปแล้ว
กออยากรู้ค่ะว่าภาพอะไรมืด ๆ อิอิ
อิอิ ก็ภาพเดิม แต่งานนี้หลับจริง ๆ ด้วย555+
คุณกอก้าน
แอบมาล้วงความลับ ถ้าสว่างก็ไม่ใช่มนุษย์ถ้ำนะครับ
ขอบคุณมากครับ
คุณกอก้านครับ
ตอนถ่ายไม่หลับหรอกครับ
แต่ตอนไม่ถ่าย หลับ
ขอบคุณมากครับ
ภากิจกรรมหายคะ ตั้งใจให้มันหาย หรือให้สมคำว่า มนุษย์ถ้ำคะ
คนเราถ้ามีจุดมุ่งหมาย เป้าหมายเดียวกัน ถึงจะ 12 ชั่วโมง ก็ไม่บ่นแต่ต้องทำใจ อือ! น่าสงสารและเห็นใจคะ ทำใจลำบาก
คุณสุครับ
ที่ภาพหาย สงสัยผมจะลบภาพออกจากไฟล์อัลบั้ม คงจะมากระทบถึงภาพในบันทึกด้วยเป็นแน่
ผมคิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น ดูภาพของคุณกอก้านไปก่อนนะครับ (สงสัยว่าทำไมไม่ลบไปด้วย)
ขอบคุณมากครับ