สร้างเงื่อนไขเพื่อให้งานมันมีขั้นตอนมากขึ้น

ครูคือผู้ที่เราต้องดูแลและคุ้มครอง  อำนวยการให้สะดวกที่สุด  เพื่อเขาจะได้ปฏิบัติหน้าที่ครูได้อย่างเต็มที่  ใครก็ตามที่มานั่งตำแหน่งอำนวยการ  มันต้องทำหน้าที่อำนวยการ  ไม่ใช่บัญชาการ

มีครูหลายคน และเจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องมาหารือผู้เขียนว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรดี เรื่อง การที่ครูขอยื่นกู้เงินสหกรณ์ออมทรัพย์ครู  แต่ก่อนเคยได้รับความสะดวกสบาย  แค่นำคำร้องจากสหกรณ์มาเขียน หาผู้ค้ำประกันให้ได้ ให้ผู้บังคับบัญชาลงนามเป็นพยาน  ก็ยื่นได้แล้ว  เรื่องกู้ได้หรือไม่ได้เป็นเรื่องของสหกรณ์พิจารณาเอง 

แต่ปัจจุบันไม่เป็นเช่นนั้น ปัญหาและอุปสรรค คือ ของ ผอ.กองฯ ไม่ยอมลงนามเป็นพยานให้  เพราะอ้างว่าเขาไม่ใช่ผู้บังคับชาโดยตรง  ต้องเป็น ผอ.โรงเรียนของครูคนนั้น  ผอ.โรงเรียนก็ลงนามให้  แต่พอขั้นตอนอนุญาตให้หักเงินเดือน ณ ที่จ่ายอีก  เขาก็ยังไม่กล้าลงนามในช่องผู้บังคับบัญชาอีก  เขาบอกว่า ปลัดฯ เป็นผู้บังคับบัญชา  และเจ้าหน้าที่การเงินต้องเป็น  ผอ.กองคลังเท่านั้น  เจ้าหน้าที่การเงินกองการศึกษาลงนามแทนก็ไม่ได้  เมื่อไปสอบถามสหกรณ์ ๆ ก็บอกว่าก็ ผอ.กอง ฯ คุณไปสร้างเงื่อนไว้อย่างนี้  เขาจะทำอย่างไรได้

สงสารก็แต่เจ้าหน้าที่เมื่อครูจะยื่นกู้สหกรณ์แต่ละครั้ง  ก็ต้องมาหาเจ้าหน้าที่ให้ช่วยเดินหนังสือคำขอกู้ไปให้ ปลัดฯ และ ผอ.คลังลงนาม โดยรอรับตอนนั้นเลย  และก็โดนต่อว่ามาทุกครั้ง  เพราะเขามีเรื่องสำคัญกว่านั้นที่จะต้องทำ  ทำไมเอาเรื่องเหล่านี้มาเป็นเรื่องด่วนให้รำคาญใจด้วย  มันควรจะจบที่ ผอ.กอง ฯ แล้ว

เจ้าหน้าที่ก็กังขา  ครูก็กังขา  ว่าทำไม ผอ.กองฯ ไม่กล้าลงนามเป็นผู้บังคัญชา  ต้องสร้างเงื่อนไขให้ผู้อื่นลงนามแทนในทุก ๆ เรื่อง ทั้ง ๆ ที่เป็นเพียงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เป็นความเดือดร้อนของครู  มันน่าจะช่วยเหลือกันอำนวยความสะดวก (ข้าพเจ้าก็ไม่ทราบเจ้าค่ะ...)

นี่ก็เงื่อนไขหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาโดยคนระดับหัว  เพื่อกดขี่คนระดับล่าง...