คุณข้าวและชาวนา

ผ่านคืนวันวัยใสใจสุขสันต์
วิ่งเล่นกันแสนสนุกสุขหรรษา
กระโดดน้ำลุยโคลนในท้องนา
จัปปูปลาหากินในถิ่นตน

เมื่อฝนพรำฉ่ำชื้นผืนนาชุ่ม
สองมือกุมจับคันไถกลางสายฝน
ลงแขกร่วมดำนากันอึงอล
ชีวิตคนชาวนาพากลมเกลียว

ท้องทุ่งงามขจีสีสดใส
ลมพัดใบข้าวพลิ้วริ้วคลื่นเขียว
ข้าวตั้งท้องป่องกลางหว่างใบเรียว
หวังได้เกี่ยวดอกข้าวบานตระการตา

ลมชายทุ่งพัดรื่นชื่นใจหมาย
ผีเสื้อลายปีกแฉล้มแต้มเวหา
แมงปอล้อลมพัดบินลัดมา
คือชีวาแห่งทุ่งทองที่รองเรือง

หน้าเกี่ยวแล้วท้องนาค่าไพศาล
ผลผลิบานงามรวงพวงข้าวเหลือง
แม้เหนื่อยยากเพียงไรไม่แค้นเคือง
ได้ปลดเปลื้องทุกข์เข็ญเห็นรวงงาม

ชีวิตเอยชาวนาผาสุขไหม
มีบ้างใครห่วงหามาไต่ถาม
เบิปข้าวอิ่มยิ้มแย้มทุกมื้อยาม
คิดถึงความทุกข์ของผองชาวนา..

[พระปลัด]

เจริญพร โยมครูเก็จถะหวา

ชาวนาในประเทศกำลังพัฒนาก็เป็นอย่างนี้แหละ

กระดูกสันหลังของชาติช่างน่าอนาถยิ่งนัก

เจริญพร

[อุดมพันธ์]

สวัสดีค่ะ

.ทั้งกลอนและภาพกินใจเหลือเกิน

.ความคิดหวนคืนอดีต คิดถึงบุญคุณของชาวนาค่ะ

.ขอบคุณกลอนดีๆ ภาพดีๆค่ะ

[น้องปั่นชาค่า]

กลอนเพราะมากมากค่าพอดีคุณครูให้แต่งด้วย

[toommeng]

สวัสดีค่ะ

   เขียนกลอนได้ประทับใจมากค่ะ  เขียนอีกนะคะ 

 

[แอนน้อยย]

[แอนน้อยย]