เปิดเทอมใหม่ นักศึกษาก็คึกคักดีโดยเฉพาะในการวิ่งเต้นหาหอพัก ปีนี้จะต่างจากปีที่ผ่านๆเพราะนักศึกษาที่เรียนเตรียมภาษาก็ได้ฮิญเราะห์มายังมาดีนะฮ์โสร่งกันหมดรวมถึงอาจารย์และเจ้าหน้าที่ที่เคยพักอยู่ปารามีแต ก็จำเป็นต้องมาตั้งถิ่นฐานที่โสร่ง วันนี้หลังซุบฮํก็นั่งมอร์ไซด์ไปหาบ้านให้น้องๆ (นักศึกษาใหม่) ไปถึงบ้านที่ชาวบ้านแนะนำ (เมื่อคืน) ปรากฎว่ามีคนเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่เมื่อวานนี้เอง และก็ไม่ใช่แค่หลังเดียว(ไปถามอีกหลังเจ้าของก็บอกเหมือนกัน)
หอพักไม่มี นักศึกษาบางกลุ่มก็ตัดสินใจที่จะไปพักที่ปอเนาะ (โสร่ง) เพราะไม่มีทางเลือกอื่น (หรือว่ามหาลัยพอมีทางออกอย่างไรบ้าง) วันก่อนหน้านี้ไปดูบ้านว่างหลังหนึ่ง แต่กว้างและใหญ่มากๆ เจ้าของบอกราคาเช่า 4000 บาท แต่ไม่ทราบว่าราคานั้นมันหนักสำหรับนักศึกษาหรือปล่าว
เรื่องหอพักนี้ พอมีทางออกอย่างไรบ้าง ถ้ามีเงิน(เหลือ) น่าจะซื้อที่และสร้างหอพักภายนอกสถาน(มหาลัย)ก็จะเป็นการดี
เด็กๆ ที่ไม่มีหอ (ไม่รู้จะไปหาหอที่ไหน) และไม่รู้จะไปหาใคร ขอความช่วยเหลือจากใคร (โดยเฉพาะนักศึกษาใหม่) ยังมีอีกหลายคนนะ น่าจะให้มีโต๊ะประชาสัมพันธ์หอพักข้างนอกด้วย
เรื่องหอพัก เรื่องใหญ่ของปีนี้จริงๆ
แต่หากตัดเรื่องนี้ไปแล้ว บอกตรงๆว่า ชอบบรรยากาศเปิดเทอมของปีนี้มากๆค่ะ เด็กๆเยอะมาก คึกคักดี
จริงๆ ไม่ใช่แค่เรื่องหอนะคะ เรื่องที่ทานอาหารเที่ยงก็ขาดแคลน จนต้องคิดแผนใหม่สำหรับอาหารเที่ยง ไม่อย่างนั้น ไปละหมาดไม่ทัน (แย่อีก)
เห็นด้วยกับคุณ SK ที่จริงมหาลัยต้องจัดการเรื่องโรงอาหารให้ชัดเจน ไม่ใช่เข้าไปแล้วมีแต่อาหารเดิมๆ แถมทุกร้านเมนูอาหารเหมือนกันหมด แล้วเวลาจะกินโต๊ะทานข้าวก็ไม่พอ ไหนต้องเร่งบริหารเวลาให้ทัน 12.40 น. อีก
ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงน่าจะมีทางแก้ปัญหาได้นะไม่มากก้อน้อย มีเวลาเข้าร่วมมุลตากอเยาวมีของฮารอมัยน์ด้วย