เนื่องมาจาก forward mail: ชายพิการแขนกุด ขากุด แต่ใจแกร่ง!!!!
มีเมล์ฉบับหนึ่ง เมื่อเปิดดู...
เริ่มต้น ด้วยเรื่องสนุกสนาน เฮฮา...
...แต่ปิดท้ายด้วยข้อคิดที่ยิ่งใหญ่..
มะนาวหวานบอกอย่างไม่อายค่ะ ว่าน้ำตาไหลออกมาอย่างตื้นตัน และศรัทธา ในตัวผู้ชายคนนี้.....^^"
อยากให้ทุกๆท่าน หรือ ใครก็ได้ ที่กำลังหมดหวัง ท้อแท้ และ กำลังคิดว่าตัวเองกำลังมองหากำลังใจ
ขอให้ เก็บไปเป็นกำลังใจ ยามใดที่คุณรู้สึกแย่ ...ขอให้นึกถีงผู้ชายหัวใจแกร่งคนนี้ด้วยนะคะ..
มะนาวหวานขอยกให้เป็น "ยอดคน" สำหรับมะนาวหวานเลยล่ะค่ะ....
พิการตัวได้...แต่อย่าพิการทางใจเลยนะคะ...
ขอให้อยู่และสู้ด้วยกำลังใจ...
ณ ที่ตรงนี้ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านค่ะ...
เข้มแข็งขึ้นมาเป็นกองเลยนะคะน้องจ๋า..ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะสวยงามในความรู้สึก
ช่างกล้าหาญ...หัวใจที่ยิ่งใหญ่....
เรียกน้ำตาได้จริงๆ
ขอบคุณนะคะ...จะเปิดให้ลูกๆดูค่ะ
บังเอิญจังครับ ... ผมนำขึ้นเฉพาะลิงค์ไว้ที่อนุทิน
http://gotoknow.org/journals/wasawatdeemarn/entries/39217
ขอบคุณครับ ;)
สวัสดีค่ะคุณมะนาวหวาน
.ชอบบันทึกนี้มากค่ะ เพราะเป็นการเสริมเพิ่มกำลังใจให้กับทุกคน โดยเฉพาะคนท้อแท้ก็จะมีพลังที่จะต้อสู้กับปัญหาอุปสรรค
ขอบคุณทุกกำลังใจ...เหนื่อยบ้าง ท้อบ้าง แต่อย่าสิ้นหวังนะคะ
อ. Wasawat Deemarn...ประทับใจชายคนนี้เหมือนกันเลยนะคะ...
ขอบคุณค่ะ...
ขอบคุณเรื่องราวที่สามารถสร้างกำลังใจนะคะ...
ดีใจจัง...ที่อย่างน้อยก็ทำให้ใคร หลายๆคน...
...มองเห็น ความสำคัญของตัวเอง
และสามารถสร้างกำลังใจ เพื่อสู้ต่อไปได้อย่างแข็งแกร่งค่ะ....
ขอบคุณชายนักสู้คนแกร่งของเราจริงๆค่ะ....
สวัสดีครับมะนาวหวาน
ขอบคุณมากที่ไปทักทาย
ผมเองก็ไม่ได้เข้ามาเขียนบล็อคนานแล้วครับ
ชอบพระพิฆเณศ มานานยังครับ
ผมบูชาทุกวันครับ