ในช่วงที่ผ่านมาผมเห็นการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับพิษภัยของการสูบบุหรี่ผ่านสื่อต่างๆเป็นอย่างมาก ผมเองก็เคยสูบบุหรี่มาก่อน และลิกสูบไปกว่าสิบปีแล้ว ก็อยากจะให้กำลังใจกับผู้ที่กำลังจะเลิกสูบบุหรี่ และมีข้อแนะนำเล็กน้อยที่มาจากสิ่งที่ตนเองทำจนเลิกได้มาแลกเปลี่ยนกันครับ
1.ถ้าคิดจะเลิกสูบบุหรี่ สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือใจของเราเอง
2.ไม่ต้องไปประกาศ หรือให้คำมั่นสัญญากับใครทั้งสิ้น เพราะจะกดดันตัวเราเองและถ้าครั้งแรกๆทำไม่ได้จะเกิดความรู้สึกที่ไม่ดีในใจเรา
3.ในขณะที่กำลังเลิกสูบบุหรี่และต้องอยู่ใกล้เพื่อนๆที่สูบบุหรี่ไม่ต้องหนีออกห่างทำตัวเหมือนปรกติอาจหายใจเอาควันบุหรี่เข้าไปบ้างจะรู้สึกดี(ตอนนั้นกลิ่นควันบุหรี่จะหอมมาก)ทำให้ตัวเราผ่อนคลายความอยากบุหรี่ได้บ้าง แต่ถ้านานๆไปคุณจะรู้สึกเหม็นกลิ่นบุหรี่และแสบจมูกมากขึ้นตามลำดับจนเราทนไม่ได้และต้องถอยห่างจากกลุ่มที่สูบบุหรี่โดยปริยายครับ
4.ข้อสุดท้ายผู้ที่ตั้งใจเลิกสูบบุหรี่ ต้องคิดว่า "เมื่อสูบบุหรี่ได้ เราก็ต้องเลิกสูบได้เช่นกัน มันไม่ใช่สิ่งเสพติด แต่เป็นความเคยชินและการเอาชนะใจตนเองไม่ได้" แล้วอย่างนี้เราจะทำเรื่องที่สำคัญๆๆได้อย่างไร
"ขอเป็นกำลังใจให้ผู้ที่กำลังเลิกสูบบุหรี่นะครับ"
ไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ที่สูบบุหรี่จึงไม่สามารถเลิกสูบบุหรี่ได้ ใครๆ ล้วนแต่มีข้ออ้างมากมายเพื่อมารองรับให้ตัวเองรู้สึกผิดน้อยลงเพราะการสูบบุหรี่ ในฐานะที่เคยเป็นผู้สูบบุหรี่มาก่อนและได้เคยค้นหาสารพัดวิธีในการเลิกสูบบุหรี่มาก่อน ท้ายที่สุด..เคล็ดลับก็คือ "อยู่ที่ใจ" ต่างหาก
พอเลิกแล้วก็ชักอยากจะเตะโด่งคนที่ยังสูบบุหรี่อยู่ใกล้ๆ ให้กระเด็นไปไกลๆ จากกลิ่นหอมๆ ก็กลายเป็นเหม็น จากที่เคยเดินเข้าหา..เป็นเดินหนี อิอิ
สาวน้อยไม่อยู่บ้าน..เหงาไหมคะ???????
สวัสดีครับคุณขจิต ฝอยทอง
ขอบคุณครับที่มาทักทาย
พอลูกไม่อยู่ก็รู้สึกเหงาเหมือนกันครับ แต่เพื่ออนาคตที่ดีของลูกต้องอดทนหน่อยครับ
สวัสดีครับน้องเนปาลี
ถูกต้องครับ ทุกอย่างอยู่ที่ใจของเราสำคัญที่สุด สูบได้ก็เลิกได้ครับ ...เหงาเหมือนกันครับ
ให้กำลังใจด้วยคนจัา..........ในฐานะคนทำคลินิกเลิกบุหรี่
สวัสดีครับคุณมาลัย
ขอบคุณครับที่เข้ามาทักทายและให้กำลังใจกับผู้ที่กำลังเลิกสูบบุหรี่..ครับ
เอามาฝากค่ะ
ขอบคุณครับพี่มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
วันนั้นสนุกมากครับ ดีใจที่ได้พบพี่ๆน้องๆและหลานที่น่ารักครับ