การเดินทางนี้ได้รับการติดต่อและทาบทามนานเป็นหลายเดือน เพื่อเป็นการเตรียมให้พร้อม การไปครั้งนี้เหมือนกับว่าได้ไปเจอมิตรภาพเดิม ซึ่งข้าพเจ้าเคยไปทำกระบวนการที่ทั้ง อ.หล่มเก่าจัดที่ อ.เขาค้อ และ อ.หล่มสักจัดซึ่งยังไม่ถึงปี ก็ได้กลับมาอีกครั้ง
ครั้งนี้รู้สึกว่ามีความพร้อมและความก้าวหน้ามาก เห็นความมุ่งมั่นและความตั้งใจ
เราเริ่มกระบวนการเรียนรู้จากการทบทวนเป้าหมายแห่งการเรียนรู้สองวันนี้ว่ามีเป้าหมายกันอย่างไรบ้างต่อการเข้ามาร่วมเรียนรู้ ดีใจว่าคนที่มานั้นส่วนมากและเกือบทุกคนเข้ามาเรียนรู้ด้วยความสมัครใจ ไม่ใช่จากการบังคับ ภาพของการถ่ายทอดออกมาต่อสองวันนี้ มีดังนี้
เพื่อ...
สิ่งหนึ่งที่ได้เรียนรู้ จะพบว่ามีหลายคนที่ผ่านการอบรมเกี่ยวกับวิจัยมาบ้าง แต่ก็ยังขาดความเชื่อมโยงจากสิ่งที่ได้เรียนรู้มาสู่การลงมือปฏิบัติ ดังนั้น เป้าหมายของการกระบวนการเรียนรู้ที่ข้าพเจ้าร่วมนำพาทีมไปสู่เรียนรู้เน้นเป็นการเรียนรู้ผ่านการปฏิบัติ ... เพราะหากไม่ลงมือปฏิบัติเราจะไม่สามารถทราบได้เลยว่า เรารู้หรือไม่รู้อะไรบ้าง
กระบวนการของภาคเช้า...เริ่มต้นด้วยการพักกายพักจิตเตรียมความพร้อมสู่การเรียนรู้ ... การเปิดประตูใจสู่การเรียนรู้ทำให้การรับสิ่งต่างๆ ผ่านผัสสะเข้ามาได้ดี และนำไปสู่การส่งเสริมและสนับสนุนกระบวนการทางปัญญาแตกยอดก่อเป็น "ความรู้" ปรากฏได้ง่ายกว่าการเรียนรู้ที่ผ่านความเครียดและกังวลใจ
จากนั้นก็เปิดโลกทัศน์ทำความรู้เรื่อง R2R ... และความแตกต่างจากการทำวิจัยอื่นๆ อย่างไร ผ่านเรื่องเล่าและคนต้นแบบของการทำ R2R
ส่วนในภาคบ่าย...หลังจากทำความรู้จักกับวิจัยในความหมายง่ายๆ ที่สอดคล้องกับบริบทการทำ R2R แล้วเราเข้าสู่กระบวนการฝึกฟังอย่างลึกซึ้ง และจากการฟังนั้นนำไปสู่การเปิดประตูใจต่อการมองโลกและงานในมุมที่มีความแง่งามมากขึ้น
การที่เราเฝ้ามองแต่ความยากลำบากของการทำงาน ทำให้เราคิดไม่ออกต่อการที่จะนำไปสู่ประเด็นของการที่อยากจะพัฒนา แต่ถ้าเมื่อใดที่เราเปิดประตูใจ ... ใจของเราก็พร้อมที่จะน้อมมองหน้างานที่เต็มไปด้วยใจที่ปรารถนาอยากจะทำให้งานดีขึ้น...
ภาพบรรยากาศก่อนเริ่มเข้าสู่กระบวนการเรียนรู้
มีการนำภาพจากกระบวนการครั้งก่อนมาทำภาพประกอบด้วย
จากคนหล่มเก่ามารอบนี้เป็นรอบที่สามนับรวมที่ไป อ. เขาค้อด้วย
เรียนรู้เรื่อง R2R ผ่านเรื่องเล่าจากคนต้นแบบ
ทีมทันตแพทย์จากหล่มเก่า ตั้งใจฟังอย่างจดจ่อ
ชมวีดีทัศน์ที่จัดทำขึ้นของ สวรส.
มาเป็นกำลังใจให้คนเก่ง R2R ดร.กะปุ๋ม
แวะมาเยี่ยมค่ะ
และมาตามเก็บความรู้ เติมเต็มให้ตัวเอง
อ่านแล้วรู้สึกถึงความโชคดีของผู้ร่วมกิจกรรมR2R
เห็นสีหน้าของผู้เข้าร่วมกิจกรรมที่มุ่งมั่น ใคร่ครวญแล้วดีใจค่ะ
และจากการฟังนั้นนำไปสู่การเปิดประตูใจต่อการมองโลกและงานในมุมที่มีความแง่งามมากขึ้น
เห็นด้วยค่ะ หยุดทุกอย่าง แล้วตั้งใจอย่างมีสติ รับรู้ และทำความเข้าใจ เปิดประตูใจ ความงามย่อมผุดผาดเด่นสง่า เกิดการรับรู้ และเข้าใจ รับรู้ แล้ววิเคราะห์ รับรู้แล้วน้อมนำ เบาบาง สบายใจ และ get idea สมองสดชื่น จิตพาให้เห็น น้อมนำ อื้อ...เราทำได้ และทุกคนทำได้
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณกุ้ง สุธีรา สำหรับกำลังใจอันงามและขอมอบกลับไปแห่งการงานของคุณกุ้งด้วยนะคะ :)
มีภาพมาฝากพี่ครูต้อยด้วยค่ะ
นอนเขียนเนี๊ยะ...ทำได้ดีกว่านั่งเขียนทีเดียว ค่ะ
(^___^)
มีอีกหลายเรื่องราว..จะพยายามทยอยเก็บไว้ค่ะ