มุมหนึ่งของเมืองวังเวียง

ป้า และลุงชวนกันแบกกระเป๋าข้ามโขง...น้องแอ้กลัวน้อยหน้าหาเป้มาแบก...ไปเป็น Backpacker กัน

  

วันหยุดติดต่อกัน 4 วันในเดือนพฤษภาคม  เราชวนกันแบกกระเป๋าแทนเป้ไปวังเวียง หลายคนอาจสงสัยว่า ไปที่เดิมอีกแล้วรึ ไม่เบื่อบ้างหรืองัย ...ก็สมาชิกในทีมเปลี่ยนหน้าไปเรื่อย...ได้เรียนรู้ถึงสัมพันธภาพ ความเบื่อจึงไม่เกิดขึ้น 

 

เฮียอ้อน มาจากโคราช มารับพวกเราไปหนองคาย...ฝากรถไว้ที่ด่านเชิงสะพาน (ค่าฝากรถประมาณ 90-100 บาท/คัน ขึ้นอยู่กับสถานที่) ระหว่างทางก็คุยกันว่าทริปนี้จะเอายังงัย เอาเป็นว่า 3 วัน 2 คืนก็แล้วกัน ถ้าถูกใจก็ถึงละไมกันต่อ 

คราวก่อนเราข้ามด่านด้วยรถโดยสารระหว่างประเทศ (ค่ารถ 55 บาท) ซึ่งจะถึงสถานีขนส่งเลย คราวนี้เราใช้รถประจำทางจากด่านไทย-ไปด่านลาว (ประมาณ 20 บาท อาจเปลี่ยนแปลงตามค่าเงิน) และจะใช้บริการ Taxi  หรือ รถจัมโบ้  ราคาก็ประมาณ 300-500 บาท แล้วแต่การต่อรอง ซึ่งจะพาเราไปส่งที่ท่ารถ VIP เป็นของเอกชน บริษัทลาวพันธวงษ์ ใกล้กับหอสมุดแห่งชาติ www.Lao-PhanthavongTour.com (085-20) 561-9083, 551-2795 ค่ารถจากเวียงจันทน์-วังเวียง ราคาประมาณ 250-280 บาท ตามแต่ค่าของเงินเช่นกัน บางครั้งอาจได้ไปรถบัสปรับอากาศขนาด 45 ที่นั่ง สภาพพอใช้ได้ หรือดีหน่อยอาจจัดให้เป็นรถตู้ 10 ที่นั่ง ย้ำอย่าให้เกิน 10 ที่นั่งเป็นอันขาด...เพราะจะนั่งไม่สบาย ก่อนเวลารถออกพวกเรามีเวลาประมาณ 2 ชม.ในการกินลมชมวิวนครหลวงเวียงจันทน์ ย่านวงเวียนน้ำพุ

 

• ระยะทางประมาณ 150 กว่ากิโลรถตู้ใช้เวลาวิ่ง 3 ชม. ออกจากเวียงจันทน์ตอนบ่าย 2 โมง ถึงวังเวียงเกือบ 6 โมงเย็น ทริปเราท่าจะแย่เพราะฝนเริ่มตั้งเค้า...คืนนี้เรายังไม่จองที่พักเลย รถ VIP จอดที่ทวีสุขรีสอร์ทของเจ้สม ซึ่ง ณ วันนี้สร้างโรงแรมขนาดใหญ่เพิ่มขึ้นด้านหน้า ราคาห้องตั้งแต่ 600-1,200 บาท แต่เราขอไปที่ธรรมชาติรีสอร์ท ซึ่งอยู่ห่างมาทางในเมืองประมาณ 700 เมตร ตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็น บ้านสวน River View  โชดดีที่มีบ้านว่าง เป็นบังกาโลไม้หลังเดี่ยว พัดลมเสริมฟูก 1 ที่ ไม่รวมอาหารเช้า ราคา 500 หันไปถามสมาชิก ทุกคน OK. ทริปที่วังเวียงจึงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
•  มื้อแรกที่วังเวียงเป็นมื้อเย็น เราเริ่มทำความคุ้นเคยกับเบียร์ลาว กินแกล้มแจ่วหมากเลน (แจ่วมะเขือเทศ) โดยมีฉากหลังเป็นลำน้ำซอง และภูเขาที่พระอาทิตย์กำลังจะลับตา

 

• วันที่เราไปถึงเป็นวันวิสาขบูชา  พระจันทร์เต็มดวง เรา 3 คนชวนกันเดินไปวัด เพราะมีงานบุญ  ภาพแม่หญิงลาวยืนถือขันเงินเพื่อรอรับเงินจากคนที่มาทำบุญและนำหน้าที่ Pretty เชื้อเชิญคนที่ผ่านไปมาเข้าไปร่วมกิจกรรมในวัด และเมื่อเธอเข้ามากลัดริบบิ้นดอกไม้ที่หน้าอกหลังจากที่คณะเราร่วมทำบุญ ทำให้เรารู้สึกว่าวังเวียงวันนี้มีสิ่งให้ประทับใจที่แตกต่างจากที่เคยเป็น  ยังเป็นโอกาสดีอีกด้วยที่ได้เห็นวิถีชีวิตง่ายๆ แต่เปี่ยมไปด้วยแรงศรัทธาในพระพุทธศาสนา พร้อมด้วยความสนุกสนานสามัคคีของคนในชุมชน หวนคิดไม่ได้ว่าบรรยากาศแบบนี้ในเมืองไทยหายไปนานแล้ว...น่าเสียดายจัง

ตื่นเช้าวันที่สอง ด้วยความสดชื่น แม้จะค่อนข้างร้อน แต่ตอนเช้าขุนเขาที่วังเวียงเต็มไปด้วยมวลหมอก เฮียอ้อนปั่นจักรยานไปตลาด...ที่อยู่ห่างออกไปไกลมาก กว่า 2 กิโล แต่ได้หนังพอง ปากหม้อ และข้าวต้มหมู (ข้าวต้มมัดนะ)ติดมือมามาฝากน้องๆ ก็คุ้มค่ากับเวลาที่หมุนผ่านไป

 

• กิจกรรมระหว่างวันคล้ายทริปเดิมๆ ของเราเมื่อคราวก่อน วันนี้ตั้งใจไปสะพานไม้  ถ้ำจั๋ง  ถ้ำปูคำ  โดยใช้รถจัมโบ้...เหมาได้ในราคา 500 บาท ก่อนอื่นขอให้รถไปส่งที่เฮือนพักใหม่เพื่อเก็บกระเป๋าก่อนจะออกรอบ การย้ายที่นอนใหม่นั้นไม่ใช่ว่าที่เดิมไม่ดี แต่เราต้องการเปลี่ยนบรรยากาศไปเรื่อยๆ  ถ้าว่างแวะชมบันทึกเก่าๆ เป็นเรื่องราวของเมืองวังเวียงที่ http://gotoknow.org/blog/life-is-beautiful/135338   นะคะ

 

•  จัมโบ้พาเราไปจอดที่เฮือนสบาย ถัดกันมาประมาณ 500 ม. ตั้งอยู่หน้าโรงหมอ...ราคาคืนละ 1200 บาท เป็นห้องแอร์ ห้องน้ำในตัว รวมอาหารเช้า 2 ที่ ตกแต่งสไตล์บาหลี OK. มาก มีเตียงไม้ในสวนที่ร่มรื่นให้นอนพักผ่อนริมน้ำซอง ซึ่งพวกเราจะยึดเป็นสถานที่สำหรับการดูบั้งไฟ...ลืมบอกไปใช่ไหมคะว่า...วันนี้ที่วังเวียงมีงานบุญบั้งไฟ ซึ่งเริ่มตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึงเกือบ 3 ทุ่ม…อืมม์ โชดดีจัง

 

• ภาพบั้งไฟที่ถูกจุดพุ่งขึ้นสู่ขอบฟ้า โค้งเป็นโปรเจกไตล์ผ่านเข้าไปในกลุ่มภูเขาที่ตั้งตะหง่านอยู่หลังน้ำซอง เป็นภาพที่น่าดู เสียงเพลงจากงานบุญล่องลอยมา ทำให้บรรยากาศของการคุยกันผ่านไปอย่างรวดเร็ว  เย็นนี้เราใช้บริการร้านอาหารของทางรีสอร์ท ซึ่งเมนูเน้นอาหารจานเดียว และอาหารสไตล์อเมริกัน+อาหารไทย อาหารพื้นบ้านลาวนั้นไม่ค่อยมี ราคาอาหารไม่ชาร์จ...แถมอร่อย...เครื่องคิดเงินคิดให้เป็น กีบ, บาท และดอลล่าห์ ทำให้สะดวกในการจ่ายเงินมาก

 

วันที่ 3 เป็นวันเดินทางกลับ...พวกเราใช้เวลาเดินเล่นตามรีสอร์ทต่างๆ เพื่อรอเวลาไปขึ้นรถ VIP ตอน 10.00 น. ซึ่งเราเลื่อนเวลาขึ้นมาจากเที่ยว 13.00 น. ด้วยว่ามีกิจธุระที่ต้องทำต่อ  ฆ่าเวลาด้วยการดูบรรยากาศและ Check ราคาที่พัก...สำหรับการมาคราวหน้า  ส่วนตัวแล้วยังชอบมาลีนเกสต์เฮาส์  ราคาย่อมเยาและเงียบ แต่ต้องมาหน้าหนาวเพราะไม่มีแอร์ หรือมาหน้าตอนข้าวออกรวง จะ work มากขึ้น

 

• สำหรับวังเวียงวันนี้....อาคารที่พักผุดขึ้นมากมาย อาจจะเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของนักท่องเที่ยวที่หลั่งไหลเข้ามา และความเป็นเจ้าภาพซีเกมส์ที่จะเริ่มขึ้นเร็วๆ นี้ ความเป็นห่วงเมืองวังเวียงในฐานะคนคุ้นเคย คือ ความทันสมัยที่อาจทำให้วังเวียงไม่เป็นวังเวียงอีกต่อไป และเรื่องขยะ...ที่ทำให้ลากูนสีเขียวมรกตหน้าถ้ำปูคำวันนี้...ขวดพลาสติกลอยติดตามตลิ่ง ลดทอนความสวยงามของธารน้ำลงไป  น้ำสีฟ้าใสทางขึ้นถ้ำจั๋ง เห็นแล้วอยากลงเล่น แต่พอมองเห็นขวดพลาสติกที่ลอยอยู่ พร้อมกับกองขยะที่บริเวณสวน...ทำให้บางครั้งอดถามว่าเราจ่ายเงินมาที่นี้ทำไม....ดูเหมือนการต่อว่า...ไม่อยากให้คิดเช่นนั้น...เอาเป็นว่าเป็นการพูดกันตรงๆ ดีกว่า...ต้องยอมรับว่า นักท่องเที่ยว คือดาบสองคม....ขอเป็นกำลังใจให้กับคนวังเวียงในการบริหารจัดการก้อแล้วกัน

• ถึงเวียงจันทน์บ่าย 2 กว่า เราไปหากินข้าวแถวๆ ริมโขง ตรงข้ามวันองค์ตื้อ...ไปลาวมาหลายที ไม่รู้สึกว่าถูกลาวหลอกได้เหมือนกับวันนี้เลย ....อาหารพื้นๆ แต่ชาร์จราคาซ้า....จนบอกกับตัวเองว่าคราวหลังหน่ะ จะกินอาหารดีมีคุณภาพต้องเข้าร้านระดับอินเตอร์ไปเล้ย อาหารประเภทปลา ข้ามมากินฝั่งหนองคายดีกว่า...แถมไปสั่งปอเปี๊ยะสด...บอกราคากล่องละ 20 พันกีบ เกือบแปดสิบบาท แม่ค้าหั่นไปยังไม่ถึงครึ่งหนึ่ง เราเห็นกล่องเล็ก...ถามดูราคา 10 พันกีบ...ถ้าเป็นคนไทยในการนำเสนอ แม่ค้าคงบอกว่ามีกล่องใหญ่กล่องเล็ก...ราคายังงี้ๆ ให้ลูกค้าเลือก...เฮ้อ กินปอเปี๊ยะสดชุดใหญ่จนเบื่อเลยเรา กลับถึงขอนแก่น...สั่งต้มลาวปลาคัง..มาซดให้หายเจ็บใจ...อิอิ...

[ปอปอ]

บรรยากาสโรแมนติกจังเลยคะ

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

• ไปกับคนรู้ใจก็ยังงี้แหละ น้องปอ...
• ทีมดี...สถานที่ดี...อะไรๆ ก็ โอ...เคจ้า

[กระติก~natachoei ที่ ~natadee]

บรรยาย  ซะ......จนเห็นภาพเลย  ฮิ  ฮิ 

ยิ่งบอกว่า มีขวดพลาสติก ลอยตุ๊บป่อง  มากับน้ำ  เฮ้อ..........ช่าเหมือนกับที่ไหนน้า  คล้ายๆ คุ้นๆ

ชอบจังค่ะ  ต้องยอมรับว่า นักท่องเที่ยว คือดาบสองคม.

เพราะ เราอาจเป็นหนึ่งในดาบเล่มที่ทำลายสิ่งแวดล้อมโดยไม่ได้ตั้งใจก็ได้

 

 

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

สวัสดีค่ะคุณกระติก...  สบายดีนะคะ

ดีนะคะที่ยังมองว่าเป็นการบรรยาย...ไม่ใช่การบ่น

แต่จริงๆ ก็ไม่ได้บ่นนะคะ...ขอพูดในฐานะคนคุ้นเคยเท่านั้นเอง

[Wanpen]

• คุณตุ่นคะ เป็นคนมีพลังเหลือเฟือจริงๆ
• หวังว่าจะมีโอกาสได้ร่วมทริปสักครั้ง
• วันนี้ที่พะเยาฟ้าใสมากค่ะ

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

คุณวันเพ็ญคะ เม้ทท์ข้างบนถือว่าเป็นคำเชิญหรือป่าวคะ

วันดีคืนดี อาจจะพบคนแปลกหน้าไปเคาะประตูห้องก้อไนคะ

อิอิ...

[pa_daeng]

• สวัสดีค่ะ
• วังเวียงเนี่ยมีเสน่ห์ดึงดูดจริงๆค่ะ ใครไปแล้วต้องไปอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า อย่างบอกเหตุผลที่ชัดเจนไม่ได้
• ขอบคุณสำหรับข้อมูลค่ะ

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

สวัสดีค่ะ คุณ pa_daeng

สิ่งที่ดึงดูดให้ทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยไม่มีเหตุผล...อาจจะเป็นนิยามของคำว่า เสน่ห์ ได้อย่างชัดเจนมากยิ่งขึ้น

สบายดีนะคะ

[add]

บรรยากาศสวยมากมาก..อะแฮ่ม..ตาร้อนไปหมดแล้ววววววว.....อิอิ

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

• นอกจากบรรยากาศที่แปลกตาแล้ว คนรู้ใจยังทำให้บรรยากาศสวยงามขึ้นอีกค่ะ ศน. add
• ว่าแต่ว่า คราวก่อนแอบตาม ศน. add ไปเที่ยวทะเล ก้อ ตาร้อนเหมียนกัลล์...

 

[Direak]

"วังเวียง" ผมเองก็อยากไปอีกครั้งเลยครับ...

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

เมื่อปีก่อนได้ตามคุณดิเรก คุณเอก และดร.กะปุ๋มไปเที่ยวที่วังเวียง  นอกจากจะได้ชมภาพที่สวยงามแล้ว

พบเห็นมิตรภาพ ความเป็นทีม แง่มุม และอะไรๆ อีกมากมาย จากเรื่องเล่าของคนทั้ง 3

การเดินทางให้อะไรมากกว่าที่คิดนะคะ เพียงแต่เราเปิดประตูรับเท่านั้นเอง

คุณดิเรก คงสบายดีนะคะ

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

ปล. ถึงคุณดิเรก

ถัดจากตำแหน่งในภาพคุณดิเรกนั่งเล่นน้ำไปทางสะพานไม้หน่ะคะ เดินข้ามน้ำซองไปเจอร่องน้ำ ต้องร้องเรียกให้พี่ชายหาเสื้อชูชีพมาให้...กัว กัว

เลยมีป้าสวมชูชีพสีส้มมมมมแปร๋น เลยน้ำ...ทั้งที่น้ำตื้นซะ...น่าอายมั๊ยคะ ...

แต่ป้าไม่อายค่ะ..เอาว่า save เป็นพอ...อิอิ

[Boo]

... เมืองลาว งาม ด้วย วิถีสงบ เงียบ

... เรียบ ด้วย วิถี ชีวิต ชาวบ้าน

... ผสาน ความเป็นอยู่ที่ สบายๆ

... สุดท้าย ชอบต้มยำปลาคัง ค่ะ แซบหลาย

 

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

ทึ่งความสามารถในการแต่งกลอนของคุณ POO

จังค่ะ...ทำให้บันทึกได้อรรถรสมากขึ้น

[ยุวนุช]

ธรรมชาติของวังเวียงยังคงงดงามอยู่ แต่อีกนานๆเข้าคงซึมซับความงามได้ยากจากความพลุกพล่านของนักท่องเที่ยวและกิจกรรมการท่องเที่ยวต่างๆนะคะ พี่เคยไปนานมาแล้วตั้งแต่สมัยที่คนไทยยังไม่ค่อยนิยมไปกัน มีแต่ฝรั่งแบ็คแพ็ค

[สิริพร ทิวะสิงห์ tuk-a-toon]

ขอบคุณการทักทายจากพี่นุช  นะคะ

หายคิดถึงแล้วค่ะ...