เล่าเรื่องเมื่อคืนที่ผ่านมา

เล่า

หลังจากที่ได้เขียนบล็อก บนถนน สาย สี่หนึ่ง ศูนย์ แล้ว ก็หลับเพลินไปเลย ลืมไปว่ายังไม่ได้ทำภาระกิจ อะไร เลยก่อนนอน นึกขึ้นมาได้ตอนนั้น ก็เวลาประมาณ ตีสีครึ่ง ตื่นด้วยความมึนงง สับสน ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไรไป แต่จำได้ว่าก่อนนอน เขียนบล็อกอยู่ แต่ไม่แน่ใจ ว่าส่งหรือ ยัง พอรู้สึกตัว ก็รีบไปที่เครื่องเพื่อทำภารกิจให้เสร็จ แต่พอดุก็โอเค ได้ส่งเรียนร้อยแล้ว

แต่สักพักอาการ เมื่อตอนตื่นนอนก็ิเกิดขึ้นมาทันใด อาการ เวียนหัว ปวดท้อง เลย ต้องหอบเอาร่างกายที่สับสน รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า ไปหาห้องน้ำ ผมจำได้แม่นว่า ในเวลานั้นเราอยู่คนเดี่ยว ท้องก็ปวด หัวก้เวียนยังไม่หาย อาการของคนจะอาเจียนก็ตามมา แต่ไม่ได้อาเจียนหรอก แต่รู้สึกว่าเราเป็นไรไป ตัวร้อนมาก อาการแบบหนาวๆ ร้อนๆ ยังก็ไม่รู็้ อธิบายไม่ได้ มันปวดจริง นั่งพักอยู่นานกว่าอาการจะหายไป

ผมจำได้ว่า หลังจากเลิกงาน ของวันที่ 30/4/52 นั้น หลังจากกลับไปรับเพื่อนที่ยะลา ก็เดินทางต่อมาปัตตานี และไปประชุมต่ออีกหลังจากนั้น ซึ่งจะว่าหนักก้ไม่เชิง เพราะสิ่งเหล่านี้ เราก็ทำงานเป็นประจำอยู่แล้ว และจำได้ว่าเข้านอนคืนนั้น ตีสองกว่า

หลังจากที่ตื่นนอนก็หาโทรศัพท์เพื่อติดต่อเพื่อน สอบถามเร่องการมางานพบปะ เลย หาเวลานอนไม่ได้ เย็นๆ ก็ออกไปซื้อของ เพื่อเตรียมงานในตอนกลางคืน ซึ่งก็มาหลายอย่าง ลงทะเบียนด้วย โสตด้วย การเงินด้วย เลขาด้วย ทำงานจนลืมไปเลยว่าเขามีคนดูแล ในแต่ละงานอยู่แล้ว ก็ด้วยความที่เราเคยทำเลย ทำไปด้วยความถนัด เพราะเ้นงานที่เราทำประจำอยู่แ้ล้ว

และคืนนั้นก็นอน ตีสอง เช่นกัน นี้ละมั่งที่ทำให้เมื่อวาน อาการต่างๆ นานา จึงมารุมเร้ากับตัวเอง จำได้ว่าเช้านี้ตืนมาก็ใกล้เข้าเวลาทำงานเลย แต่ก้มีอาการวดท้องอยู่ แต่ก้ต้องฝืน เพื่อไปทำงานต่อ

นีแหละครับคนทำงาน ซึ่งบ้างครั้งเราไม่รู้เลยว่าเราทำได้หรือไม่ได้ หนักหรือไม่หนัก นอนตรงเวลาไหม

แต่ด้วยความที่เราพยายามที่จะทำงานให้ออกมาดี จนลืมไปเลยว่า เวลาของเรานั้น จำเป็นต้องอย่างอื่นด้วย

เขียนใน GotoKnow โดย คนตานี
ใน คนตานี

คำสำคัญ (Tags): #เล่า

หมายเลขบันทึก: 259078เขียนเมื่อ 3 พฤษภาคม 2009 23:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 06:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน