แด่ ใหญ่ น้องรัก
เหมือนเดือนดับลับไปในขอบฟ้า ดาวเจิดจ้าก็กลับต้องอับแสง
ตะโกนกู่ผู้ใดจะชี้แจง จะแถลงทุกข์โถมที่โหมมา
แม้พระพายยังโชยระโรยอ่อน แสนสะท้อนในจิตคิดหนักหนา
อันตัวเราเศร้าโศกสุดพรรณนา ต้องตีหน้าระรื่นฝืนอกตรม
ทางข้างหน้ายิ่งใหญ่ใช่น้อยนิด ขาดเพื่อนคิดจิตหมองต้องขื่นขม
การจากลาพาให้ใจระทม อกระบมจนแทบสิ้นชีวี
กอบดวงใจแตกร้าวรวมเข้าไว้ กำลังใจที่มองเห็นเป็นสักขี
ด้วยดวงจิตมุ่งมั่นนั้นจะพลี ทั้งชีวิที่เหลืออยู่เพื่อผู้คน
อาลัยยิ่ง
พี่แมว
ภาพพวกเราในงานเผ่าศพใหญ่จ๊ะ
มาร่วมอาลัยเพื่อน
รอยเดินเดิม เนินดอย ยังคงอยู่
รอยเรียนรู้ ริ้วรอยสู่สืบสาน
ดอยยังอยู่ คนยังอยู่ อยู่ชั่วกาล
เรื่องเล่าขาน ในงานดอยจะก้องไกล
คนจิตใหญ่ ใหญ่ ใจงามมิ่งมิตร
ร่วมลิขิต ดนตรีชน ชาติพันธุ์
สู้เพื่อสิทธิข้ามพ้นเส้นเขตขันธ์
ด้วยมุ่งมั่นสร้างคนให้เท่าคน
เพื่อนคนหนึ่ง
ส่งแผ่น DVD ที่พี่เล็กบันทึกงานศพใหญ่ไปให้
เวลาเปิดดูแล้วก็เตรียมผ้าซับน้ำตาไว้ด้วยนะคะ
มันเศร้าจริง ๆ