รัฐกับการให้รัฐสวัสดิการพลเมืองไทย

นับตั้งแต่ประเทศไทยเริ่มมีแผนพัฒนาเศรษฐกิจฉบับที่ 1 มาจนถึงปัจจุบันเป็นฉบับที่ 10 แล้ว สิ่งหนึ่งที่รัฐไทยล้มเหลวมาโดยตลอดเห็นจะเป็นการให้บริการแก่พลเมืองขั้นพื้นฐานที่เรียกว่ารัฐสวัสดิการ ที่โดยมากรัฐไทยจะมุ่งเน้ไปที่การสร้างถาวรวัตถุต่าง ๆ เป็นสำคัญให้ความสำคัญกับการพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ในด้านจิตใจของพลเมืองน้อยมาก แม้ว่าจะมีการปรับตัวในภายหลังแต่ แผนพัฒนาเศรษฐกิจในยุคแรก ๆ ก็ยังเป็นต้นเหตุสำคัญของการก่อตัวของปัญหาสังคมในปัจจุบันอีกเป็นจำนวนไม่น้อย

รัฐไทยเลือกที่จะจัดรัฐสวัสดิการแบบหยิบยื่นให้เปล่ามากกว่าการจัดรัฐสวัสดิการแบบมีส่วนร่วม จึงทำให้เป็นการสร้างนิสัยที่ไม่พึงประสงค์ให้เกิดขึ้นในสังคมไทย และรัฐไทยเองก็ออกมากล่าวหาพลเมืองของตนเองจากผลงานที่ตนเองได้มีส่วนร่วมทำให้เกิดขึ้นไว้ในอดีต ??

ถึงวันนี้รัฐไทยก็ยังหลงทางในการส่งเสริมงานพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ก็เพราะมัวแต่มองและยึดว่า พลเมืองเป็นเพียงทรัพยากร ไม่ได้มองว่าเป็นหุ้นส่วนของประเทศ หุ้นส่วนของรัฐ มองเพียงว่าประชากร หรือ พลเมืองมีสิทธิเพียง โอกาสให้ทำได้

หากรัฐไทยยังไม่ปรับตัว โอกาสที่รัฐไทยจะต้องแบกรับสิ่งที่เรียกว่าภาระเพิ่มมากขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัยแต่ถ้าหากรัฐไทยเปิดโอกาสด้วยความจริงใจให้พลเมืองได้มีโอกาสเสนอแนะข้อคิดเห็นในการบริหารงานด้านรัฐสวัสดิการร่วมกับรัฐแล้ว ภาระที่ว่าก็จะลดลง และอาจจะแปรเป็นพลังในการส่งเสริมการพัฒนาประเทศในที่สุด