กลับบ้านสงกรานต์ที่ผ่านมาคุ้มค่าและประทับใจมาก ได้ข้อมูลความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับพืชพื้นเมืองเลยมาด้วย โดยก่อนหน้านั้นผมได้ทำ Blog เรื่องพืชผักพื้นเมือง (บ้านแฮ่-เมืองเลย) (http://gotoknow.org/blog/attawutc/222684) ซึ่งได้ข้อมูลเบื้องต้นบางอย่างจากแม่ของผมเอง และสงกรานต์ที่ผ่านมาก็นำผลงานของ Blog นี้ไปให้ท่านดูด้วย และท่านก็บอกว่าได้พบข้อมูลของต้นน้ำน้อยเพิ่มขึ้นมาอีกจากหนังสือพิมมติชน ซึ่งท่านก็ได้ตัดเก็บไว้ให้ผมนำไปลง Blog เพื่อเผยแพร่ต่อไปดังนี้ครับ
คอลัมม์ .“ต้นไม้ยา” ได้อธิบายเนื้อหาเชิงวิชาการไว้อย่างละเอียดมากครับ ซึ่งต้นน้ำน้อยที่คนเมืองเลยเรียกกันนี้ ภาษาอย่างเป็นทางการเรียกว่า “กลึงกล่อม” ครับ รายละเอียดตาม Link นี้ครับ http://thongthailand.igetweb.com/index.php?mo=3&art=277611
นอกจากนี้ผมยังได้ข้อมูลของบักหวดอีกพันธุ์หนี่งที่มีลักษณะคล้ายลูกหว้า บ้านผมเรียกบักหวดป่า แต่รสชาติออกหวานฝาด
จากภาพที่ถ่ายมาเป็นผลของมันที่ยังดิบอยู่ยังกินไม่ได้ เพราะมีรสฝาด ผลสุกลักษณะและขนาดจะคล้ายกับลูกหว้าคือมีแดงเข้ม หลายท่านที่เคยอ่าน Blog เรื่องพืชผักพื้นเมือง (บ้านแฮ่-เมืองเลย) (http://gotoknow.org/blog/attawutc/222684) ที่ผมได้เขียนไว้ก่อนหน้านั้นก็จะมีเรื่องบักหวดเหมือนกัน แต่บักหวดใน Blog นั้น ก็คือชำมะเลียงนั่นเอง บ้านผมเรียกบักหวดบ้านครับ
มารับข้อมูลความรู้ครับ ขอบคุณมากครับ