ขอชาตินี้

วันนี้ไปทานอาหารเย็นที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งติดริมคลองใกล้ๆบ้านกับแฟน หลังจากที่สั่งอาหารไปหลายอย่าง สายตาก็เหลือบไปมองที่คลองข้่างๆ เห็นป้าคนหนึ่งพายเรือลำเล็กๆ ค่อยล่องไป แกคงกำลังจะพยายามกลับบ้านหลังจากที่เก็บผักเก็บอะไรต่างไปเตรียมกินข้าวที่บ้าน ไม่รู้ว่าจะมีอีกกี่คนที่รอแกอยู่ ใจมันก็ย้อนมาคิด ว่านี่เราทำอะไรอยู่หนอ ใช้เงิน ใช้ทรัพยากรโลกอย่างฟุ่มเฟือย เบียดเบียนชีวิตสัตว์ ปลาตัวใหญ่ๆทั้งตัว กุ้ง หมู อะไรอีกมากมาย พอจิตเริ่มหดหู่ สติผู้มีพระคุณอันใหญ่หลวงก็ดึงใจกลับมาที่เดิม แล้วก็ทานต่อไป แต่ยังไม่ลืมสื่งที่เห็น ลิขิตลงไปในใจว่า ต่อไป เราจะดูแลความอยากของตัวเองให้ดีขึ้น มาร้านอาหารให้น้อยลง จนสุดท้ายไม่ไปเลยถ้าไม่จำเป็น ระลึกถึงพระคุณพ่อแม่ ครูบาอาจารย์ที่ทำให้เรามีทุกวันนี้ได้ ร่างกายครบครัน สติปัญญาแจ่มใส มีเงินทองใช้ไม่ลำบาก มีโอกาศเจอพระพุทธศาสนา ครูบาอาจารย์ที่ตรงจริต จิตเห็นตรงในสิ่งที่ควร ถ้าพลาดชาตินี้ไป ชาติหน้าจะเป็นอย่างไร กลัวเหลือเกินว่าชาตินี้ยิ่งทำแต่บุญเยอะ ชาติหน้าจะเกิดมารวยมหาศาล แต่หลงลืมตน ไม่เดินต่อไปตามจุดมุ่งหมาย

สาธุ ด้วยบุญกุศลใดใดที่ข้าพเจ้าเคยทำไว้ ทั้งที่จำได้และจำไม่ได้ ขอให้ข้าพเจ้าถึงซึ่งพระนิพพานในชาตินี้ด้วยเิถิด แต่ถ้าหากยังไม่สามารถถึงซึ่งพระนิพพานได้ในชาตินี้ ก็ขอให้เกิดมาพบเจอกับพระพุทธศาสนา ครูบาอาจารย์ที่สามารถชักนำเข้าสู่พระนิพพานได้ และปฏิบัติตามคำสั่งสอนในทุกๆชาติไป จนกว่าจะเข้าพระนิพพานด้วยเถิด

สาธุ