เช้านี้ ขอเห็นแก่ตัวสักหน่อยนะ


รักษาชีวิตให้รอดด้วยการเห็นแก่ตัว(เจ้าของ)

 เมื่อวานนี้ตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่ง ทำธุระส่วนตัวแล้วไปที่หน้าโรงพยาบาลศรีนครินทร์ ทีมงานคุณเล็ก ผู้ประสานงานคุณภาพโรงพยาบาลนาเชือกมารับหกโมงครึ่ง เดินทางไปให้กำลังใจทีมงาน ของคุณหมอทักษิณา

 กลับมาแล้วเปลี่ยนชุดไปงานสวดคุณพ่อท่าน ผอ.นพ.ธีระวัฒน์ และ รศ.พญ.จิราภรณ์ ศรีนครินทร์

 จากนั้นไปเยี่ยมท่านป้า คือ คุณดวงแข บุนนาค ท่านมานอนที่โรงพยาบาลเพราะความดันโลหิตสูง ป้าดวงแข ใครใครเรียก "จ๋า" เป็นคนที่เลี้ยงคุณลูกชายและลูกสาว Gap และ Gip มาตั้งแต่เกิด

 เช้านี้เลยขอเห็นแก่ตัว(เจ้าของ) ตื่นตั้งแต่ตีห้าครึ่งเหมือนเมื่อวาน เสร็จแล้วเปลี่ยนชุดไปเดินออกกำลังกาย ที่สระน้ำพลาสติก ใน มอดินแดง เดินได้สามรอบครับ ราวสองกิโลกว่า

 ครับเช้านี้เห็นแก่ตัว จริงๆ คือ ไปออกกำลังหัวใจ เดินสามสิบนาทีครับ

 ชีวิตก็แค่นี้แหละ รู้จักเห็นแก่ตัว วันละ สามสิบนาที ชีวี ย่อมมีสุข

JJ2009ฅนธรรมดา

หมายเลขบันทึก: 249656เขียนเมื่อ 20 มีนาคม 2009 09:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • สวัสดีค่ะอาจารย์ เค้าไม่เรียกเห็นว่าแก่ตัวค่ะ
  • เรียกว่าส่วนตัวค่ะ

เรียน ท่านพี่นิด แห่ง มน ขอบพระคุณครับ มาเยี่ยมยาม ชาวBlog

สวัสดีค่ะ

แบบนี้เรียกรักตัวเองค่ะท่านพ่อ

ช่วงนี้งดออกกำลังกายกลางแจ้งค่ะ 

ที่เชียงใหม่อากาศแย่ค่ะ 

 

เรียน ท่านชาดา กำลังกายงด กำลังใจน่าจะดีอยู่นะท่าน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท