กลับบ้าน
@@@@ สวัสดีผู้มาเยี่ยมชมทุกคนนะคะ
รู้สึกเป็นเกียรติและดีใจมากเลยคะที่ทุกท่านได้สละเวลาเข้ามาอ่านเนื้อความในบล็อกนี้
ซึ่งเเทบไม่มีเนื้อหาสาระเลย แต่ก็มีเรื่องราวอยากจะเล่าสู่กันฟังบ้าง
เมื่อสัปดาห์ก่อนมีวันหยุดเรียนติดต่อกันหลายวัน ดิฉันจึงเดินทางกลับไปเยี่ยมบ้าน
ซึ่งตั้งอยู่ที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย เป็นจังหวัดติดชายเเดนค่ะ
จึงมีหลายเชื้อชาติอยู่รวมกัน แต่เราก็รักกันดีไม่มีปัญหาอะไร
เวลาที่ดิฉันรู้สึกสับสนชีวิตมืดมนหาหนทางไปไม่เจอก็จะคิดถึงบ้านตัวเองนี้เเหละค่ะ
เรื่องทุกอย่างก็ผ่อนคลายเป็นเรื่องดี ๆ ทั้งนั้น
เพราะที่บ้านนั้นสงบ มีแต่ธรรมชาติ ต้นไม้ สายลม สายน้ำ แสงเเดด ที่ไม่ได้เกิดจากการปรุงแต่งใด ๆ
มีสัตว์เลี้ยงที่น่ารัก คือ น้องหมา และน้องหมู เคยมีน้องแมวแต่ว่ามันหายไปจากโลกแล้ว เศร้าคะ
ดิฉันเป็นคนขี้เล่นมาก ๆ และชอบแกล้งเพื่อน ๆ บางครั้งรุนแรงเกินไปเพื่อนหลายคนอาจไม่ชอบ
ดิฉันก็รู้สึกไม่ดีเหมือนกันคะ แต่พอได้กลับมาบ้านก็เเกล้งสัตว์เลี้ยงแสนรักอย่างเอ็นดูก็รู้สึกดีขึ้น
สัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลยค่ะ ไม่เคยโกรธ ไม่เคยด่าว่า หรือเอาคืนแต่อย่างใด
เรียกเมื่อไหร่ก็มาหาได้ทันที และที่สำคัญที่สุดที่บ้านของเรา ก็คือ พ่อ แม่ ญาติ พี่น้อง คะ
แค่ได้เห็นหน้าก็รู้สึกอบอุ่นแล้ว มีความสุขมาก ๆ เลย ตอนนี้ใครกำลังเหนื่อย ท้อแท้ สิ้นหวัง
ก็ลองกลับไปชาร์ตพลังที่บ้านได้นะค่ะ จะได้เข้มแข็งกลับมาต่อสู้กับปัญหาต่าง ๆ ได้อย่างง่ายดาย
ความเห็น (11)
ไม่มีสาระอะไรเลยคะ
แค่เล่าให้ฟังเฉย ๆ
หวังว่าภัยคงไม่มาหานะคะ
เราว่าบทความนี้ก็มีสาระดีนะ
เป็นการแลกเปลี่ยนความรู้สึกที่มีไง
ตอนนี้เราก็กลับบ้าน มาชาร์ตพลังเหมือนกัน
กลับมาบ้านแล้วรู้สึกว่าไม่อยากไปไหนเลย
ครอบครัว
เป็นคำที่ฟังแล้วอบอุ่นเสมอ
ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนขี้เหงาด้วยจ้า
ผมคนใต้ ขึ้นมาอยู่กทม ตั้งแต่ 42 10 ปีแล้วสิ กลับบ้านแต่ละครั้งก็ไม่อยากขึ้นมาผจญกับสิ่งอะไรก็ไม่รู้วุ่นวาย แต่ทำไงได้เนาะทุกคนมีวิถีทางของชีวิต เป็นกำลังใจครับ
ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้านเราหรอก
แค่ได้เห็นหน้าคนในครอบครัว
ก็รู้สึกดี และ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย
เราคือหนึ่งของผู้ที่ ชอบกลับบ้านเป็นที่สุด
คิดถึงบ้านจัง
มาเล่าให้ฟังอย่างนี้แล้ว เราอยากกลับบ้านบ้างอ่ะ
คิดถึงบ้านเลย
ขอบคุณนะคะที่มาเล่าประสบการณ์น่ารักๆให้ฟัง
เราก้ออยากกลับบ้าน..คงสงกรานต์เนี่ยแหละ..หุหุ
มาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือซั่นบ่ เฮ้อ อีสาน บ้านน้อกบ้านนอก มาเรียนกรุงเทพมาเป็นดาวมหาลัยรึป่าวล่ะ 555.. (เราน่ะคนกุงเตพแต่กำเนิด)
ถูกต้องมากๆๆเลยอยากกลับบ้านนะ
เเต่ไม่มีบ้านไห้กลับ
ไม่มีพ่อ
ไม่มีแม่
ไม่มีอาไรเหลือเลย
นอกจากบ้านที่ไม่มีคัยอยู่
ไม่มีครอบครัวที่เคยมี
เค้าถึงไม่ค่อยได้กลับบ้านไง
อยากหั้ยทุกคนกลับบ้านบ่อยๆๆนะ
ก่อนที่จะไม่มีบ้านไห้กลับ
อิ๗ฉาคนได้กลับบ้านอ่ะ
ไม่มีที่ใดสูขใจเท่าบ้านเรา
ฮือคิดถึงบ้านจัง
หนูคิดถึงบ้าน
คิดถึงบ้านจังเลยค่ะ แต่ตอนนี้ยังกลับไม่ได้ เพราะมีภาระบังคับให้สู้เพียงลำพัง หนูอยากกลับบ้าน คิดถึงพ่อแม่ จัง