คนอย่างนั้นไม่ใช่เพื่อนหรอก เป็นแค่ตู้ขายน้ำอัดลม
หัวค่ำวันนี้ นั่งดูการ์ตูน เรื่อง ยอดนักสืบโคนัน กับตัวเล็ก เป็นตอนที่ หญิงสาวจากบ้านนอกมาเรียนในเมืองกรุงแล้วต้องการให้เพื่อนรัก จึงยอมทำงานหนักนอกเวลาแล้วเอาเงินที่ได้มา มาเลี้ยงเพือนๆพาไปเที่ยวกิน เที่ยวเล่น เพื่อให้เพื่อนคบด้วย แสร้งว่าตัวเองเป็นคุณหนู พอลับหลังเพื่อนรุ้ความจริง แต่อยากเที่ยวฟรี ก็สุ่มหัวกันนินทา ตัวเองแอบได้ยินก็เกิดความแค้น วางแผนฆ่าเพื่อน
เมื่อถูก นักสืบรุ่นจิ๋วโคนัน เผยแผนการ หญิงสาวฆาตกรก็สารภาพ ว่าทำไปเพราะแค้น ที่อุตส่าห์ ทำทุกอย่างให้ พาไปเที่ยวทุกหน้าร้อนก็แล้ว ทำไมเพื่อนถึงได้ดูถูกเหยียดหยามกันอย่างนี้
เด็กหญิงเพื่อน โคนัน ฟังอยู่ด้วย ก็สวนขึ้นมาว่า
“คนอย่างนั้นไม่ใช่เพื่อนหรอก เป็นแค่ตู้ขายน้ำอัดลม เท่านั้นแหละ พอเอาเงินใส่เข้าไป ก็มีน้ำอัดลมกลิ้งออกมา ให้ดื่มแก้กระหายชั่วคราว เมื่อไม่มีเงินใส่ ก็ยืนเฉยไม่รู้สึกรู้สมอะไร ตู้ขายน้ำอัดลม ไม่ใช่เพื่อนหรอก พี่สาวเข้าใจผิดแล้ว”
ทำให้ผมคิดถึงหลายชีวิตที่ผ่านมา ทั้งคนทำตัวเป็นตู้ขายน้ำอัดลม และ คนติดตู้ขายน้ำอัดลม
ผู้หญิงที่กลัวผู้ชายตีจาก ยอมเสียทุกอย่างให้เพื่อให้เขาอยู่ด้วย พ่อแม่ พี่น้องไม่มีความสำคัญ ต้องการเยื่อใยที่ผุ้ชายที่ตนชอบแสดงออกเป็นครั้งคราวเพื่อดับกระหาย
ผู้ชายที่กลัวผู้หญิงที่ตนรักไม่ชอบ หาทางปรนเปรอหัวปักหัวปำ สิ้นทุกอย่างทั้งความหมายในตัวตนของตัวเอง
เพื่อนที่เรียกร้องจากกัน ผลัดกันเป็นตู้ขายน้ำอัดลม
เจ้านายที่ให้ความก้าวหน้าทางการงานเป็นพักๆ ดับกระหายลูกน้องผู้มักใหญ่ ต้องเอาเงินมาให้เพื่อให้ขั้นและความก้าวหน้าเล็กๆน้อยๆ กลิ้งมาดับกระหายแห่งกิเลสในตน แต่ยังไม่พอ เพราะดับแค่ความกระหาย แต่ เพิ่มไฟกิเลส ต้องหาเงินมาเพิ่มใส่เจ้านายให้กลิ้งเศษอาหารของความยิ่งใหญ่มาให้แก้กระหายชั่วคราว
ผู้ที่ยกตัวเป็นครูเพราะหวังในทรัพย์ของลูกศิษย์ อยากให้ลูกศิษย์เอาเงินมาใส่ แล้วคายความรุ้พอแก้ดับกระหายชั่วคราว ให้เสพติดความสุขจากคำสอน เมื่อผู้เป็นศิษย์กระหาย จะได้เอาเงินมาใส่ ตัวเองก็จะได้คายความรู้มาให้อีกหน่อย สำหรับลูกศิษย์ที่ไม่มีเงิน ก็ไม่มีวันได้รับอะไร ต้องเข้าใจนะ ตู้ขายน้ำอัดลมไม่ใช่คน ไม่มีหัวใจไม่กรุณา ไม่เมตตา อย่างที่แปะไว้ที่ตู้หรอก มีเงินใส่ก่อน เมตตาจะไหลมาทีละกระป๋อง
ที่จริงแล้ว บางทีคนที่เป็นตู้ขายน้ำอัดลม ก็กำลังหาเงินเพื่อไปใส่ตู้อื่นเหมือนกัน ต่างตกเป็นเหยื่อ ของความหลงตนเอง ติดสมมติ ทั้งสิ้น ในตัวกลวงเปล่า มีแต่ป้ายโฆษณาที่ใส่สีสรร สวยงามแต่ไม่มีประโยชน์ รสชาดแปลกดีเมื่อแรกลิ้ม แต่กินนานๆไป จะป่วยหนัก เหมือนกินน้ำอัดลมนั่นแหละ
คิดอยู่เพลินๆ ตัวเล็ก ก็บอกว่า “ป๊า พรุ่งนี้ อย่าลืมซื้อ …. มาให้ด้วยนะ “
เออ…แล้ว ป๊าจะไปหาตู้ขายน้ำอัดลมที่ไหน หนอ แถวนี้หายากอยู่ ในเมืองคงจะมีเยอะ เดินกันเกลื่อนถนน เกลื่อนห้างเลย จบ..
ความเห็น (3)
โห
เข้าใจเปรียบเทียบค่ะ
โดนใจค่ะ....ไม่มีคำบรรยายเลย
ไม่อยากเป็นทั้งตู้ขายน้ำอัดลม
และก้อไม่อยากเป็นคนติดตู้ขายน้ำอัดลมเลยค่ะ
(ปล. แต่ชีวิตจริงเป็นคนชอบดื่มน้ำอัดลมมากเลยค่ะ^^)
ชอบค่ะ
น่ารักดี
คุณ PaMylee ส่วนใหญ่เราจะเป็นตู้ขายน้ำอัดลมก็ต้องเราไม่รู้ตัวนะครับ
คุณ tangmo ครับ ขอบคุณที่ชอบครับ ตกลงชอบน้ำอัดลมเหมือนคุณ PaMylee ด้วยรึเปล่า :)