๑๐. คู่ใจ และคู่งาน
การทำงานแต่ละงานกว่าจะสำเร็จได้ จะต้องผ่านกระบวนงานมาหลายขั้นตอน ความผิดพลาดย่อมจะเกิดขึ้นเป็นธรรมดา แต่จะทำอย่างไรจึงจะมีความผิดพลาดน้อยที่สุด ก็จะต้องได้รับความร่วมมือร่วมใจจากทีมงาน
ทำงานกับคน เป็นเรื่องที่ยาก บางคนรู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ บางคนรู้ใจแต่ไม่รู้อารมณ์ บางคนใจดี แต่อารมณ์ไม่ดี ก็ไปด้วยกันไม่ได้ จะมอบหมายงานทั้งทีต้องดูอารมณ์ดีหรือไม่ ..ไม่ไหว
อำนาจมีบางครั้งก็ใช่ไม่ได้ เพราะคนไม่ใช่เครื่องจักร ใช้อำนาจไปแล้ว ได้ผลงานแต่ไม่ได้น้ำใจ งานที่ออกมาก็ไม่ได้ดีเหมือนกับใจที่คนทำ หากขณะทำงานถ้าคนทำมีจิตใจชอบ มีสมาธิ งานที่ออกมาก็จะมีความปราณีต สะอาดสวยงาม คนตรวจงาน หัวหน้างาน แม้ผู้บังคับบัญชาก็มีความสุขอยากจะลงนาม งานก็เดิน ความเพลิดเพลินก็เกิดกับทุกคน ..ไม่ต้องเสียน้ำลาย และเสียน้ำใจ
บางคนหน้าตาสะสวย ยามมอบงานให้ทำ เมื่อดูผลงานที่ทำแล้วไม่สวยสมกับใบหน้าก็มี บางคนแต่งตัวเนี๊ยบ เสื้อผ้าสีสดสวย รีดเป็นระเบียบ แต่ผลงานที่ทำออกมา กลายเป็นคนละเรื่อง ...น่าคิด
การสอนงานจึงเป็นส่วนหนึ่งที่หัวหน้างานจะต้องใช้ความอดทน อดกลั้น ค่อย ๆ แนะนำ ด้วยการสอนตัวต่อตัว อีกทั้งต้องบอกจุดมุ่งหมายว่าเพราะอะไรจะต้องทำเช่นนี้ จะมีผลดี ผลเสียอย่างไร และสิ่งสำคัญจะต้องให้เหตุผลด้วยว่า เขาจะได้ประโยชน์อย่างไร หากทำงานด้วยความเรียบร้อย ถูกต้อง ทันเวลา และงานมีประสิทธิภาพ...ฝึกให้เขาเป็นหัวหน้างานเสียแต่วันนี้..
.
...ทุกคนต้องการความก้าวหน้า ทำงานอาชีพใด ก็อยากจะไปให้ถึงจุดสุดยอดของอาชีพนั้น ๆ แต่บนยอดของแต่ละอาชีพมีจำนวนจำกัด คนที่จะไปถึงนอกจากจะเก่ง มีความรู้ มีคุณธรรมแล้ว จะต้องมีลูกน้องเป็นคู่ใจ และคู่งานอีกด้วย...
ความเห็น (4)
ท่านศรีกมลครับ
หาลูกน้องเป็นคู่ใจ และ คู่งาน ถ้าหาได้ก็ถือว่าเป็นโชคครับ เบากายและเบาใจ
แต่ถ้าหาไม่ได้ แถมยังไม่เข้าใจงานอีก อย่างนี้ ทั้งหนักแรง และ หนักใจเราครับ
ผมเอง มีลูกน้องทั้ง 2 ประเภท แหละครับ
- สวัสดีท่านรองฯ
- มีสภาพไม่ต่างกัน
- ขอบคุณ
เจริญพร โยมศรีกมล
ขณะที่ให้เขาทำงาน หาสิ่งมาทดสอบล่อใจเขาดูว่า
เป็นคนซื่อสัตย์หรือไม่
เจริญพร
- นมัสการพระคุณเจ้า
- ขอบพระคุณครับ