กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีขอทานคนหนึ่งตั้งใจจะไปขอเงินจากเศรษฐีท่านหนึ่ง เมื่อไปถึงที่บ้านเศรษฐีก็ได้พบว่าท่านกำลังสวดมนต์อยู่ จึงเดินเข้าไปรอหน้าห้องสวดมนต์ และได้ยินท่านเศรษฐีกล่าวขอพรจากพระว่า "ขอให้ข้ามีอำนาจวาสนา และขอให้ข้ามีเงินเพิ่มขึ้นอีกร้อยล้าน"
ขอทานได้ยินเช่นนั้นจึงได้เดินออกจากบ้านเศรษฐีไป
ท่านเศรษฐีขอพรเสร็จจึงรีบวิ่งตามขอทานแล้วพูดว่า "จะไปไหน ไม่ได้ตั้งใจจะมาขอเงินเราหรือ"
ขอทานกล่าวตอบว่า "ผมมาที่นี่ก็ตั้งใจจะมาขอเงินท่านใช้สัก ๑๐ บาท แต่ผมกลับไม่เจอท่านเศรษฐี ตรงกันข้ามผมกลับเจอขอทานที่ยิ่งใหญ่กว่าผมเสียอีก เพราะท่านกำลังขอเงินเป็นร้อยล้าน ผมไม่อยากเอาเงินจากขอทานด้วยกันหรอก"
ดร. อาจองได้สรุปไว้ในตอนท้ายของบทนี้อย่างน่าสนใจว่า “รวยหรือจนไม่สำคัญเท่ากับความรู้จักพอ”
**********************************
:) บล็อกนี้ขอเป็นเพลง "4th Symphony" ของ Mosart ค่ะ ^_^
อยากให้มีนิทานดีๆแบบนี้เยอะๆจะได้นำมาสอนเด็กๆขอบคุณค่ะ
สนุกมากค่ะ