ห่วงหา


เมื่อพิมล มองจันทร์ต้องจากบ้าน

 

 

                                                หวนหาดาวใสในฟ้าเศร้า

                                    ความเหงารุดล้ำเร่งรีบหา

                                    จากเมืองเมื่อแม่มีน้ำตา

                                    เพรียกหายุติธรรมกับใคร

                                                สองขายืนหยัดแข็งขัน

                                    กัดฟันสู้ทนปนไห้

                                    โอ้ว่าอนิจจาดวงหทัย

                                    จะแข็งใจสู้ทนสักกี่คลา

                                                วอนเทพเทวาอารักษ์

                                    สิทธิศักดิ์เดชฤทธิ์เก่งกล้า

                                    ช่วยปกป้องผองญาติกา

                                    บนเฮือนข้าให้อยู่สุขสราญ.

คำสำคัญ (Tags): #กลอน
หมายเลขบันทึก: 246522เขียนเมื่อ 5 มีนาคม 2009 15:44 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:24 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เยี่ยมค่ะ

สบายดีนะคะอาจารย์

เพราะเหมือนเดิม

ขอบคุณครุบคุณ0000 ที่เข้าเยี่ยมยาม

สวัสดีครับอาจารย์

@ นึกถึงพระคุณครูสอนภาษาไทย อาจารย์อรอนงค์ รว.

@ ที่ทักษะด้าน กลอน กาพย์ ชั้นสุดยอด

@ แต่ศิษย์ไม่ได้แม้เศษธุลีท่าน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท