ห้องสมุดใหม่ ไกลแต่ไม่เหงา


อาทิตย์แรกของการบริการ มีผู้ใช้บริการ 1-3 คนทุกเย็น ถึงวันนี้เต็มทุกโต๊ะ

            การขนย้ายมาเปิดบริการที่อาคารใหม่ เสร็จเรียบร้อยโดยความร่วมมือของหลายฝ่าย คนงานของมหาวิทยาลัย ผู้ชาย (น้อยมาก) ผู้หญิงแข็งแรง อดทน (เป็นส่วนใหญ่) ช่วยขนโต๊ะ ยกชั้น ของหนักทั้งหลายทั้งปวง รวมถึงทำความสะอาดสถานที่ให้เราด้วย นิสิตช่วยงาน และคนทำงานในห้องสมุด ระดมกันมามัดหนังสือ เขียนป้ายแปะ แก้มัด ยกขึ้นชั้น จัดชั้น เสร็จเรียบร้อยใน 2 อาทิตย์ต่อมา และเปิดให้บริการเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2552 อาทิตย์แรกของการให้บริการ เราเปิดบริการ 08.30-20.30 น. หลัง 6 โมงเย็นไปแล้ว มีผู้ใช้บริการวันละ 1-3 คนไม่เกินนั้น อาทิตย์ที่ 2 ก็ยังมีคนเข้ามาใช้บริการน้อยมาก แถมทุกคนที่เข้ามาพูดประโยคประมาณนี้เลยเลย ห้องสมุดไกล้ไกล หาทางมาไม่ถูก  ฝุ่นเยอะ กลัวเพราะเปลี่ยว คนงานต่างประเทศ (เพื่อนบ้านใกล้ๆ เราฝั่งตะวันตก) เยอะ

             แต่แล้วห้องสมุดเราก็คึกคักขึ้นมาทันตาเห็น เมื่องานอื่นๆ ของสำนักงาน ม.น. พะเยา มีเหตุด่วนเหตุจำเป็น ต้องย้ายมาอาศัยชั้นที่ 2 ของห้องสมุดทำงานชั่วคราว มาถึงตอนนี้ เราก็มีเพื่อนร่วมงานที่เดินเข้าเดินออกห้องสมุดคึกคัก ถึงแม้จะไม่ใช่ผู้ใช้บริการโดยตรง ใครจะอดใจเดินผ่านห้องสมุดโดยไม่แอบชำเลืองมองหนังสือพิมพ์ที่เปิดให้อ่านข้างๆ บันได นิตยสารปกสวยๆ บนชั้นวารสาร เดินเลยเข้าไปอีกหน่อยก็เป็นชั้นหนังสือที่เรียกร้องเชิญชวนให้เปิดทัศนาหาความรู้ ที่สำคัญ แอร์ข้างล่างเย็นฉ่ำ เหอะ ต้องใจอ่อนแวะมาหยิบยืมกันมั่งล่ะน่า  ถือว่าเป็นกลุ่มผู้ใช้บริการที่อยู่ในกำมือเราแล้ว :-)

             นอกเหนือจากนั้นที่ตามพวกเขามาก็เป็น นิสิตและบรรดาอาจารย์ที่ต้องมาติดต่อสำนักงาน ลงทะเบียน จ่ายเงิน  ขอทุน รับพัสดุ ;-) วิกฤตรึโอกาสกันละเนี่ยะ ไม่ต้องใช้ประชาสัมพันธ์แจ้งใครว่าห้องสมุดอยู่ตรงไหน ไม่ต้องทำป้ายบอก ไม่ต้องขอให้ทำถนน ไม่ต้องขอให้ช่วยติดเน็ต ไม่ต้องขอให้ช่วยต่อโทรศัพท์ เราก็มีพร้อมทุกอย่าง แม้จะต้องรอนิดหน่อย เป็นไรไป  ถึงตอนนี้สมาชิกของมหาวิทยาลัยรู้แล้วว่าห้องสมุด อยู่ตรงไหน และที่สำคัญเด็กๆ นิสิตบอกว่า ห้องสมุดเหมือนห้างเลย เพียงแต่ไม่มีบันไดเลื่อน ความรู้สึกของผู้ใช้บริการเป็นบวก แค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว

             วันนี้ 28 กุมภาพันธ์ 2552 วันสุดท้ายของเดือนนี้ เทศกาลสอบปลายภาค โอกาสของห้องสมุดอีกแล้ว ตอนอยู่เวรจึงเดินสำรวจผู้คนที่มาใช้บริการซะหน่อย ณ เวลา 12.00 น. โต๊ะในห้องสมุด ไม่มีว่างเลยแม้แต่โต๊ะเดียว ลืมไปเลยว่าเคยมีคนใช้บริการแค่  3 คนเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน นี่ไงหน้าที่ของห้องสมุด ไม่ใช่แค่ที่เก็บหนังสือ แต่เป็นสถานที่ที่คนจะคิดถึงเวลาต้องการสมาธิเพื่อการอ่าน ความรู้จากการค้นคว้า และที่พักผ่อนยามล้าและร้อน (ข้อสุดท้ายเป็นผลพลอยได้จ้า) ไม่เชื่อเดินดูได้ ทั้งห้องสมุด ต้องมีสักคนนึงที่กำลังฟุบกับโต๊ะอยู่แน่นอน

หมายเลขบันทึก: 245484เขียนเมื่อ 28 กุมภาพันธ์ 2009 14:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน 2012 23:30 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

ห้องสมุด คือสถานที่สำคัญทางการศึกษา ผมเองสมัยเรียนใช้เวลาหมดไปกับห้องสมุดเป็นส่วนใหญ่ แต่ปัจจุบันนี้เด็กใช้เวลาไปกับคอมพิวเตอร์เป็นส่วนใหญ่

  • สวัสดีค่ะ อ. ฤทธิชัย ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
  • ห้องสมุดสมัยนี้ถึงต้องมีบริการคอมพิวเตอร์ที่ต้องต่อเครือข่ายอินเตอร์เน็ตให้ด้วยทั้ง LAN และ Wireless LAN ก็ว่ากันไป ห้องสมุดก็ต้องปรับตัวตามยุคตามสมัยให้เขามาใช้ห้องสมุดดีกว่าไปที่อื่นค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยือนค่ะ

กำลังจะไปเป็นนิสิตใหม่เจ้า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท