วันนี้ได้รับเมล์ฉบับหนึ่งอ่านแล้วน่าสนใจมาก ทำให้เรามีแง่คิดดีๆอีกหลายอย่าง ลองอ่านดูนะคะ....
พ่อทำงาน...อาบแดด...ถูกแผดเผา
ลูกดื่มเหล้า..ฟังเพลง..ครื้นเครงเหลือ
แม่ขายผัก...กินข้าว...เคล้ากับเกลือ
ลูกเอื้อเฟื้อ...พาสาวเที่ยว...เลี้ยวโฮเตล
พ่อหาเงิน...ส่งลูกเรียน....เพียรอุตส่าห์
ลูกติดยา...คบเพื่อนชั่ว....มั่วให้เห็น
แม่กระหาย...ดื่มน้ำคลอง....ตอนกลองเพล
ลูกทะเล้น...จิบวายแดง..แพงจับใจ
พ่ออดอยาก...ไม่เคยบ่น..ทนลำบาก
ลูกมักมาก...เพศสัมพันธ์....มันส์ชิบหาย
แม่ทอผ้า...ปลูกหม่อน...หารายได้
ลูกหญิงชาย...เที่ยวสนุก.....โรคติดตัว
พ่อสูบน้ำ...เข้าแปลงนา...ปลูกข้าวกล้า
ลูกมัวเมา...การพนัน...หมั่นหาผัว
แม่หาบน้ำ...เลี้ยงเป็ดไก่...ทำสวนครัว
ลูกใจชั่ว...ใช้เงินเพลิน...เดินหลงทาง
พ่อขายวัว...ส่งควายเรียน...เวียนศรีษะ
ลูกตะกละ...กินฟาสฟู๊ต..พูดกว้างขวาง
แม่ปวดเมื่อย...สู้งานหนัก...ไม่ละวาง
ลูกสำอาง...ใช้ของแพง...แข่งสังคม
พ่อผอมแห้ง...เรื่ยวแรงน้อย...ด้อยอาหาร
ลูกประพฤติ...อันธพาล...ล่าเสพสม
แม่เป็นดอก...ทบต้น...หมดอารมณ์
ลูกเขี้ยวคม...ฆ่าพ่อแม่....ก่อนแก่ตาย
เอามาจากหนังสือคำสอนของพ่อคะ
ลูกรัก..คนเราเมื่อเกิดความทุกข์มักขาดปัญญา
คนมีปัญญาต้องรู้จักขจัดปัญหาเรื่องทุกข์
ทุกข์กับปัญญาเปรียบเสมือนมือของเรา
ทุกข์เปรียบเสมือนหลังมือจับสิ่งของไม่ได้
ปัญญาเปรียบเสมือนฝ่ามือ
สามารสำเร็จประโยชน์ในการจับได้
อ่านบทกลอนแล้วจุกคอ
ใครหนอช่างแต่งจัง