ช่วงวันที่ 22 - 24 กุมภาพันธ์ 2552 ที่ผ่านมา มีโอกาสขับรถยนต์ส่วนตัวเดินทางไกลจากพิษณุโลกไปเชียงใหม่ โดยเฉพาะที่เชียงใหม่ได้เดินทางไปหลาย ๆ อำเภอเพื่อพบปะญาติสนิท เมื่อแลกเปลี่ยนพูดคุยกันแล้ว ทำให้รู้ตัวเองว่าอายุมากขึ้นแล้ว ทั้งผู้ที่พูดด้วยและตัวผู้ถาม หลาย ๆ คนที่เคยรู้จัก บางคนล้มหายตายจากไปจากโลกนี้ ส่วนผู้ที่เหลืออยู่ต่างดิ้นรนตามวิถีทางของตนเอง เพื่อเป้าหมายของชีวิตที่แตกต่างกันไป
สิ่งที่พบเห็นนอกเหนือจากผู้คนต่าง ๆ แล้ว น่าใจหายนะครับกับสภาพบรรยากาศขมุกขมัวตลอดเส้นทางที่ขับรถไป บางแห่งต้องขับฝ่ากลุ่มหมอกควันที่เกิดจากไฟไหม้ป่าธรรมชาติ ทั้ง ๆ ที่มีป้ายบอกว่า หากพบเห็นไฟไหม้ป่า ให้โทรแจ้ง ..... แต่จะมีสักกี่คนที่มีโอกาสโทรศัพท์แจ้งข้อมูลที่พบเห็น เพราะไม่นึกว่าจะต้องเจอกับเหตุการณ์นั้น ๆ (ประจวบกับป้ายที่บอกค่อนข้างจะกระชั้นชิดกับสภาพที่เกิด หรือไม่เช่นนั้นก็ติดป้ายอยู่ในสภาพที่การจราจรคับขัน ไม่เหมาะสมที่จะจอดเพื่อจดหมายเลขโทรศัพท์) การเดินทางงวดนี้จึงต้องเจอกับอากาศที่ร้อนมากในช่วงกลางวัน แต่ช่วงดึก ๆ และเช้ามืดอากาศกลับเย็นกว่าเดิม นี่แค่ช่วงปลายกุมภาพันธ์ หากเป็นเดือนเมษายน - มิถุนายน มิแย่ยิ่งกว่านี้หรือ อากาศเมืองไทย
ไม่มีความเห็น