สวัสดีค่ะ นานแล้วนะคะที่ไม่ได้เจอกัน รู้สึกคิดถึงมากค่ะ วันนี้มีเรื่องประทับใจและก็ภูมิใจอย่างยิ่งที่จะมาเล่าสู่กันฟัง ดิฉันสอนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 ภาษาไทยหลักสูตรBBL ในปีการศึกษา50 และ 51ในระยะแรกรู้สึกเครียดมาก เนื่องจากสอนชั้นใหม่ หลักสูตรใหม่ กลัวเด็กจะอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ หลักสุตรมีกระบวนการสอน คือ อ่านให้ฟัง อ่านด้วยกันหรืออ่านเป็นกลุ่ม อ่านเองหรืออ่านอิสระ หลักภาษาไทย เขียนอิสระ สรุปภาคเรียนที่1 ผลไม่เป็นที่น่าพอใจ (สำหรับครู) ปลายภาคเรียนที่ 2 สังเกตเห็นว่านักเรียนมีการพัฒนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และที่สำคัญสิ่งประทับใจคือ นักเรียนชอบเขียน เขียนอิสระ นักเรียนสามารถเขียนเล่าเรื่องตามความคิดได้ บางคนสามารถเขียนได้เป็นหน้า นักเรียนเขียนนิทานที่แต่งเองบ้าง เขียนเรื่องจากที่ได้ฟังบ้าง หรือเขียนเรื่องที่เกิดขึ้นในครอบครัวบ้าง มีอยู่เรื่องหนึ่งพอสรุปได้ว่า เขาไปเล่นแล้วกลับค่ำ ยายไม่ให้เข้าบ้าน เขาต้องนอนนอกบ้าน แล้วมีเพื่อนมาอยู่เป็นเพื่อน เขาขอบคุณเพื่อน ครูอ่านแล้วตกใจ สงสารมาก เรียกเขามาคุย เขาบอก"ผมแต่งเองครับ" เฮ้อ! ครูถูกหลอก โอกาสหน้าพบกันใหม่นะคะ
มาขำไปกับคุณครู ;P
มาเยี่ยมแล้วครับ เก่งจริงๆ
ขอบคุณคุณภูสุภานะคะที่มาร่วมขำ ขำวันละนิดจิตแจ่มใส
ขอบคุณ คุณประสิทธิ์-หนูกุ้ง แวะเข้ามาเยี่ยมเยียน ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะเป็นกำลังใจให้อย่างดีเลยค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ เด้กๆมักจะมีอะไรๆน่ารักมาให้เราเห็นเสมอ สู้ต่อไปนะคะคุณครูเพลิน^_^
คาราวะท่านพี่ค่ะ...อันตัวน้อง..ขอชื่นชมกับคุณครูที่สอนหลักสูตรBBL ได้ดี เพราะนักเรียนได้ทักษะการเขียนที่ดีมาก
ขอบคุณ คุณน้องนะคะ เห็นด้วยกับคุณน้องนะคะว่า หลักสูตรBBL เด็กได้ทักษะการเขียน แต่พี่ยังไม่เก่งนะคะ ต้องฝึกอีกต่อไป