14. นกน้อยถึงฆาต
ผมคว้าถุงใส่ขวดดินปืนและลูกปืนที่วางอยู่ข้างๆ คล้องไหล่ แล้วลุกขึ้นยืน มือซ้ายคว้าปืนแก๊ปที่พิงอยู่ต้นไม้ใกล้ๆ ออกเดินไปตามเสียงนกที่ร้องอยู่ไม่ไกลนัก
ป่าแถบนี้เป็นป่าโปร่ง มีต้นไม้ใหญ่ขนาดคนเดียวโอบขึ้นไปไม่มากนัก ส่วนใหญ่จะโตขนาดเสาบ้าน มีหลากหลายชนิด บางต้นสูงลิ่วบางต้นไม่ค่อยสูงมากนัก ขึ้นอยู่ระเกะระกะ พื้นดินเป็นดินทรายปนหินลูกรัง มีต้นไม้เล็กๆ อยู่เป็นพุ่ม มีหญ้าคาแซมอยู่บ้าง ป่าไม่รกสามารถเดินได้สะดวก
ผมเดินตามเสียงนกพอเห็นตัวมันผมยกปืนขึ้นเล็ง นกก็บินหนี ผมเดินตาม เป็นเช่นนั้นหลายครั้งจนเสียงขวานฟันไม้ของเหรียญดังเพียงแผ่วเบา ผมเห็นท่าไม่ดี กลัวหลงป่าจึงตัดสินใจเดินกลับตามเสียงขวาน แล้วโชคดีก็เป็นของผมโชคร้ายเป็นของนกตัวหนึ่ง ผมเหลือบเห็นโดยบังเอิญอยู่บนกิ่งไม้เตี้ยๆ ผมยิงไม่พลาด
หลังจากยิงก็ต้องบรรจุกระสุนปืน ผมหย่อนพานท้ายปืนลงพื้นระหว่างปลายเท้าสองข้างปลายกระบอกปืนพิงข้อศอกด้านในข้างขวา ล้วงขวดดินปืนออกมาจากย่ามเป็นขวดขนาดเครื่องดื่มชูกำลัง ตรงปากขวดมีปลอกลูกปืนขนาด .45 ผูกด้วยเชือกห้อยอยู่ ผมเปิดฝาขวดเทดินปืนใส่ปลอกลูกปืนนั้นจนเต็มปิดฝาขวดให้แน่น แล้วเทดินปืนลงปากกระบอกปืนจนหมด เก็บขวดดินปืนและดึงใยเปลือกมะพร้าวแห้งที่ขยี้จนอ่อนนุ่มแล้วประมาณผลลำไย ใส่ในกระบอกปืนตามดินปืนเข้าไป แล้วดึงเหล็กเส้นยาวเล็กๆ ที่แนบอยู่ที่กระบอกปืนออกมา เอาส่วนปลายที่คล้ายหัวตาปูส่งใยเปลือกมะพร้าวเข้าไปอัดดินปืนและตำสี่ห้าครั้งให้แน่นพอสมควร จากนั้นล้วงขวดใส่ลูกปืนออกมาจากย่าม เปิดฝาขวดแล้วเทลูกกระสุนปืนใส่ฝ่ามือ เป็นเหล็กกลมๆ มีหลายขนาด ตั้งแต่เท่าเมล็ดข้าวหักจนขนาดปลายนิ้วก้อย ผมเลือกขนาดเล็กสุดห้าเม็ดหย่อนลงไปในกระบอกปืน เก็บขวดไว้ตามเดิมแล้วใช้ใยเปลือกมะพร้าวยัดเข้าไป ใช้เหล็กอันเดิมอัดกระสุนปืนให้แน่นพอสมควร ก็เป็นอันเสร็จการบรรจุกระสุนปืน แต่ยังอีกขั้นตอนหนึ่ง คือ การใส่แก๊ป
ขั้นตอนนี้ต้องระวังมาก ผมเอาท้ายปืนค้ำที่หน้าท้องปลายปืนชี้ฟ้า ใช้หัวแม่มือขวาง้างนกปืนขึ้นจนสุด นกปืนจะค้างอยู่ ที่เรียกว่าขึ้นนกปืน แล้วยัดแก๊ปหนึ่งดอกเข้าไปในหลุมเล็กๆ ซึ่งอยู่ส่วนหัวของนกปืนส่วนที่จะกระแทกลงไปยังท่อขนาดหลอดกาแฟยาวสองเซ็นติเมตร ท่อนี้เชื่อมต่อจากก้นกระบอกปืน เป็นท่อชนวนนำไฟจากแก๊ปไปยังดินปืนเพื่อจุดระเบิด ดังนั้น เมื่อใส่แก๊ปแล้วจะต้องลดนกปืนลงวางบนท่อชนวน โดยใช้หัวแม่มือขวากดนกปืนไว้ นิ้วชี้ซ้ายเหนี่ยวไกปืนแล้วค่อยๆ ลดนกปืนลงวางบนท่อ เป็นอันเสร็จขั้นตอนการบรรจุกระสุนปืนแก๊ป
ผมหิ้วนกกลับ ก็พอดีเหรียญหยุดฟันต้นไม้ พอเขาเห็นนกกระจิบที่ผมหิ้วมา ก็หัวเราะเสียงดังลั่น เขาบอกว่านกตัวขนาดนี้ เด็กๆ ใช้หนังยางยิง ไม่ใช้ปืนยิงหรอก แต่ผมไม่โกรธกลับหัวเราะไปกับเขา
โธ่..ก็ผมทำดีที่สุดแล้ว ดีนะที่ยังได้นกมา เพราะบ่ายวันนั้นเรามีนกตัวเดียวนี่แหละเป็นอาหาร พร้อมกับผักป่าหลายชนิด เป็นมื้อแรกที่อร่อยที่สุดนับตั้งแต่อยู่บ้านคำบากก็ว่าได้
อ่านต่อ ตอน 15. ประเพณีจกสาว
ความเห็น (8)
- นึกภาพการบรรจุลูกปืนแก๊ปออกเลยค่ะ เคยเห็นพี่ชายทำตอนเด็กๆ ทำเหมือนอาจารย์นี่แหละค่ะ
- ยิงได้นก ได้กินลาบนกแน่ๆเลยถ้าเดาไม่ผิดเพราะพี่ชายกับเพื่อนชอบมาทำกินที่บ้านบ่อยค่ะ
- ไหนจะเดิน แล้วยังหายิงนกคงเหนื่อยเลยกินข้าวอร่อยอิอิอิ
ลาบนก ถูกต้องแล้วครับ แต่นกที่ได้ตัวเล็กเลยต้องใส่ผักเยอะหน่อย แทบไม่เห็นเนื้อนก หุหุ
ถูกอีกครับ เหนื่อย.....พอทานเสร็จเลยไม่คิดจะเดินอีกแล้ว (ความจริงอายเจ้าเหรียญมัน กลัวยิงได้นกกระจิบอีก ฮ่าฮ่า)
ขอบคุณที่แวะมาครับ
ผมหิ้วนกกลับ ก็พอดีเหรียญหยุดฟันต้นไม้ พอเขาเห็นนกกระจิบที่ผมหิ้วมา ก็หัวเราะเสียงดังลั่น เขาบอกว่านกตัวขนาดนี้ เด็กๆ ใช้หนังยางยิง ไม่ใช้ปืนยิงหรอก แต่ผมไม่โกรธกลับหัวเราะไปกับเขา ไม่โกรธเพราะเรากว่าจะยิงได้ ต้องบรรจุโน่นบรรจุนี่ ต้องทำอย่างโน้น ทำอย่างนี้มันได้ฝึกทักษะทำได้ ก็แสดงว่าเรามีฝีมือเหมือนกัน ที่ทำเป็นแล้วก็ใช่ปืนเป็น นี่คือความภูมิใจ ที่ใครไม่รู้ในส่วนลึก ของหัวใจ หัวเราะไปเถอะ (ไม่รู้หรือซ้อมยิงปืน คิดแทน ) เก่ง ลูกปืนใหญ่กว่าตัวนก ถ้ายิงพลาด เสียเหลี่ยมหมด (คิดเอาเอง) เหรียญก็จะว่า ลูกปืนที่ยิงไป มีราคามมากกว่านกตัวนี้อีก ไม่จำเป็นต้องใช้ปืน ใช้หนังสะติ๊กก็ได้ (แต่ค่าของมันอยู่ที่เราได้แสดงความสามารถ รู้ไหมฮึ คิดแทน ) อยู่ในดงในป่าหากินเป็น ไม่อดตายแน่นอน อยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ สมัยก่อนขี้ ดื้อ โลดโผน โจนทะยาน เป็นทั้งพระเอก แล้วก็ดาวร้ายใช่ไหมคะ
ก็แสดงว่าเรามีฝีมือเหมือนกัน
ถูกต้อง.... คร้าบบบบบบ
แต่ค่าของมันอยู่ที่เราได้แสดงความสามารถ รู้ไหมฮึ
ถูกต้อง อีกแล้วคร้าบบบบ
สมัยก่อนขี้ ดื้อ โลดโผน โจนทะยาน เป็นทั้งพระเอก แล้วก็ดาวร้ายใช่ไหมคะ
ถูกต้อง ครึ่งเดียวครับ คือ เป็นดาวร้าย... ส่วนพระเอก สมัยนั้น ผมเป็นไม่ได้ครับ เพราะต้องมีนางเอกสวยๆ แต่.. ผมไม่มีนางเอกเลยครับ ฮือ ฮือ
<h1>ว่าจะนอนแล้วกลับมาอ่านย้อนหลัง หมดทุกบทเลยนะ ขำกลิ้งเลย บทนี้</h1>
ขนาดเขียนยังไม่หมด ก็ขำกลิ้งแล้วหรือครับ
เอ้า.. ต่อให้จบ
เป็นดาวร้ายได้ปล้ำนางเอกด้วย หนังไทยสมัยนั้น ดาวร้ายได้ปล้ำนางเอกทุกเรื่องแหละ หุหุ ฮ่าฮ่า
พระเอกจ๋อย....
หัวเราะปิดปากด้วย โถ...เห็นฟันหลอเลย (ซี่ที่หลุดลงคอนั่นแหละ)
ฮ่า ฮ่า