เมื่อ ๒๕ ปี ให้หลัง ความทรงจำนั้นยังทำให้เราไม่ลืมเลือน ในความทรงจำที่นำมาซึ่งการแต่งงานและมีครอบครัวตราบจนถึงวันนี้
บนเส้นทางของความรักจนนำมาซึ่งชีวิตครอบครัว เราทั้งสองต้องผจญกับความสุข ความทุกข์ ความเจ็บปวด น้ำตา รอยยิ้ม ความดีใจ เสียใจ ความมี ความไม่มี ความอิ่ม ความหิว ความผิดหวัง ความสมหวัง และ...อีกมากมายยากที่จะบรรยาย
แต่เราทั้งสองยังยืนยงอยู่ได้จนตราบเท่าถึงวันนี้ ก็เพราะเรามีความอดทน ความเข้าใจ ความยืดหยุ่น ความไว้วางใจ ความดี และความรักที่เรามีต่อกัน แม้บนเส้นทางนี้จะมีอุปสรรคใด ๆ ก็ตาม
หากถามว่าบนเส้นทางสายนี้จะต้องมีอะไร จึงจะทำให้การเดินทางบนเส้นนี้อยู่อย่างสันติสุข ก็คงตอบว่า
๑. ความอดทน ทนต่อสรรพปัญหาต่าง ๆ ที่จะเกิดขึ้นมา ไม่ว่าดีหรือ ร้าย หนัก หรือเบา ร้องไห้ หรือรอยยิ้ม
๒. ความเข้าใจ เข้าใจในธรรมชาติของชีวิตครอบครัว เข้าใจในสัจจธรรมของชีวิตและเข้าใจในสัจจธรรมของโลก
๓. ความไว้วางใจ จะต้องมีความเชื่อใจ วางใจ ซึ่งกันและกัน ไม่ระแวง ไม่คิดเล็กคิดน้อย
๔. ความพอใจ ความพอเพียง ไม่อยากจะเพิ่มให้มากเกินไป รู้จักคำว่า "พอแล้ว"
๕. ความมุ่งมั่น ที่จะมีครอบครัวที่เพรียบพร้อมด้วยความสุข มั่นคง และสมบูรณ์ ไม่หวั่นไหวต่อพายุ แดดฝน และปัญหาต่าง ๆ ที่มากระทบ
....ในความเป็นจริง ไม่มีอะไรสุข ไม่มีอะไรทุกข์ ล้วนอยู่ที่ใจเราไปสรรสร้างเองทั้งสิ้น เพราะในที่สุดสิ่งที่มี ก็ว่างเปล่า ไม่มีเหลือให้เราเห็น ให้เรามีแต่อย่างใด...
สุขสมหวังทุกเรื่องในความรักนะคะ
เจริญพร โยมศรีกมล
สามี 4
ภรรยา 4
เจริญพร
สวัสดีค่ะ
มีความสุขมากๆๆและนานๆๆนะคะ
คำอวยพรนี้ซาบซึ้งจริงๆ ขอให้พรนี้กลับไปสู่ท่านเช่นกัน
สวัสดีค่ะ
* แวะมาอ่านแนวคิดดีๆ ค่ะ
* ฝังใจในสิ่งที่ควรจำ.....ที่ไม่ควรจำบางที่ยังไม่ทันจะขุดหลุมฝังหรือเตรียมการเลยมันแทงรากลึกลงไปซะแล้ว..กว่าจะขุดออกก็เหนื่อยเอาการ
* สรุปดีจังค่ะ ....ในความเป็นจริง ไม่มีอะไรสุข ไม่มีอะไรทุกข์ ล้วนอยู่ที่ใจเราไปสรรสร้างเองทั้งสิ้น เพราะในที่สุดสิ่งที่มี ก็ว่างเปล่า ไม่มีเหลือให้เราเห็น ให้เรามีแต่อย่างใด...
* สุขกายสุขใจนะคะ