อื่ม วัดหลายวัดก็มีกรณีเช่นนี้ เห็นด้วยตัวเองด้วยก็มี
การจัดการก็คงต้องทำกันไป แต่เบื้องต้น ก็คงจะต้องทำแบบท่านพระอาจารย์สอนจริง
งี้ให้มองด้านดีว่า คนบ้า มามอบโอกาสให้เราได้แจกจ่ายเมตตา แบ่งปันที่กินที่นอนให้เขาด้วยเต็มใจ เช่นกัน คือเบื้องต้นให้เรามีเมตตาในหัวใจไว้ก่อน ก็จริงหมาแมวบางทีก็เจอที่พึ่งที่วัด นี่คนหนีมาพึ่งก็ให้เขากินดีดี พูดกับเขาดีดี ให้เขานอนพักดีดี ในฐานะเป็นเพื่อนร่วมโลกด้วยคนหนึ่ง
ส่วนการจัดการ ก็เป็นขั้นต่อไป
แต่ไม่ว่าจะจัดการอย่างไร ก็ให้ทำด้วยหัวใจที่มีเมตตา
ขอให้ความเมตตาที่คนในวัดมีต่อเขา ทำให้เกิดความสงบเย็นลงระดับหนึ่ง
ขอให้คนที่เหมือนบ้าคนนั้นได้รับการรักษา ในสถานที่ที่เหมาะควรต่อไปนะ
(ที่มาจากบันทึก มอบสิ่งดี ๆ เมื่อมี “คนบ้า...” )
