5. การเดินทางด้วยรองเท้าสีแดง.....เพื่อหารัก
จาก FM ครับ อยากให้ทุกท่านสมหวังในความรักครับ
ความเห็น (12)
สวัสดีครับ คุณ chipmunks
ขอบคุณที่ร่วมให้กำลังใจ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ
เมื่อก่อนไม่เคยกล้ารักใครเพราะกลัวว่า เขาจะอกหัก และกลัวไม่สมหวัง กลัวเค้าไม่ดีพอ กลัวเค้าไม่เหมาะสมกะเรา กลัวเราไม่เหมาะสมกับเค้า กลัวสาระพัด กลัวไปซะทุกอย่าง แต่พอได้เปิดใจรักใครสักคน เราถึงรู้ว่าเมื่อรักแล้วต้องเชื่อในรักอะไรจะเกิดเราไม่กลัวเพราะเราทำถูกและคิดว่าทำดีให้เค้าอยู่กับเราแล้วมีความสุข
จริงๆเคยฟังเคยอ่านมากมายหลายคำสอน เค้าบอกว่า หลักการรักกันให้ยาวนาน รักให้เป็นแต่อยู่ที่ว่าเราทำได้ดีแค่ไหน ดีพอหรือยัง
จริงๆแล้งคงง่ายนิดเดียว ต้องเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา คือรู้ว่าเค้าก็คือตัวเค้าคงเปลี่ยนมาให้เป็นแบบเราต้องการไม่ได้แต่อยู่ที่ว่าเราเลือกเค้ามาเพราะเรารับเค้าได้ในแบบของเค้า
อาจารย์เปลวเทียนคะ อาจารย์ว่าคนเราต้องตามหารักไหมคะ หรือรักจะมาหาเราเองค่ะ หรือมีบุปเพสันนิวาสค่ะอาจารย์
อิอิอิเขียนเยอะเลยๆๆ อาจารย์ๆๆจะว่าดิฉันก็ว่าเลยนะคะ คนไม่รอบครอบละที่หนึ่งจริงๆ ไม่เคยเห็นบล็อกนี่ของอาจารย์เลยค่ะ อิอิอ มาทีไรเปิดแต่บล็อกนั้นและรออ่าน ขำตัวเองจัง จริงๆอาจารย์เขียนแบบนี้ก็น่าอ่านดีค่ะ
คำถามของคุณดุจดาว ผมไม่จำเป็นต้องตอบ เพราะคุณดุจดาวได้ตอบแล้ว งงไหมครับ...
ก็อย่างที่คุณเีขียนว่า "เอาใจเขามาใส่ใจเรา" เป็นหลักทางสายกลางนั่นเอง บุพเพสันนิวาสไหม หนังสือของ "บัณฑิต อึ้งรังษี" เขาบอกว่า เขาเขียนคุณสมบัติของภรรยาในอนาคตเขาได้ สามแผ่นกระดาษเอสี่ แล้วอ่านก่อนนอนทุกคืน หลังจากนั้นสามเดือนเขาก็ได้เจอคนที่มีคุณสมบัติตามที่เขาเขียนไว้ และต่อมาก็ได้แต่งงานกัน คุณบัณฑิตเขาบอกว่า เป็นจิตใต้สำนึกครับ
เขียนเยอะๆ ดีครับ บอกตามตรงผมอ่านที่คุณดุจดาวเขียนแล้ว มีความสุขครับ เป็นลักษณะง่ายๆ อ่านแล้วไม่ต้องแปล พูดให้ชัดก็คือ เป็นคนจริงใจ
ขอบคุณที่ตามมาอ่านบล็อกนี้ด้วย และให้กำลังใจครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ ที่ให้เขียนเยอะๆได้ค่ะ อิอิอิ จะติดตามอ่านนะคะอาจารย์ อย่าเบื่อเขียนให้อ่านนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ไม่เบื่อหรอกครับ ดีใจที่ชอบ คงจะเขียนไปเรื่อยๆ เพราะตอนนี้สนุกกับการเขียนแล้วครับ
ว่าแต่คนอ่านอย่าเื่บื่ออ่าน ละกัน ฮ่า ฮ่า
ดีใจจังค่ะที่อาจารย์สนุกกับการเขียน เขียนได้ดีๆก็น่าจะเขียนให้คนอื่นอ่านเป็นวิทยาทานค่ะอาจารย์ ขอบคุณค่ะ
ครับ ขอบคุณครับ
วันเขียนนี้เป็นวันแห่งความรักหละซี ถึงหาเรื่องมาเขียน เข้ากับบรรยากาศแห่งความรัก แต่บังเอิญว่า ผู้อ่านวันนี้มาอ่านตอนวันเข้าพรรษา ก็ไม่เป็นไร คนเรา จะรักกัน ไม่ใช่จะรักแต่วันแห่งความรักดอกหนา รักได้ทุกเวลา ถ้าจะรักซะอย่าง
แปลความรู้สึกจากภาพ คนเราบางคนโดยเฉพาะวัยรุ่น ยังไม่ประสากับความรัก หรือไม่รู้ซึ้ง คำว่ารัก ว่ามันลึกซึ้งแค่ไหน จึงไม่หยุดอยู่นิ่ง โดยเฉพาะคนที่ยังไม่พบกับคนที่โดนใจ จะใช้เวลาจีบเสาะแสวงหาไปเรื่อยๆ รักเผื่อเลือก เลือกแล้วเลือกอีก ในที่สุด คนนี้ก็จะอยู่คานทองนิเวศน์ เพราะเลือกมาก เวลาไม่รอด้วย ในที่สุดก็แก่ก่อนก็มี
หาจนแก่ก็ไม่ได้ดังใจ คือคนที่ไม่เข้าใจในรักที่แท้จริง หายังไงก็ไม่เจอ
รักแท้ถ้าเจอ ก็คือ การให้และเสียสละ โดยไม่หวังผลตอบแทน จะยอมร่วมทุกข์ร่วมสุข ต่อสู้ด้วยกัน มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน
รักให้ทั้งหวานและสุขสม ถ้าสมใจรัก
แต่บางครั้ง รักคือยาพิษ ถ้าผิดหวังอาจจะทำร้ายตนหรือคนอื่นได้ ถ้าขาดสติ ฉะนั้นก่อนจะรักใคร ขอให้เข้าใจในรักเสียก่อน
คนที่ผิดหวังบ่อยๆ ก็คือคนที่ไม่เช้าใจในรัก ต้องให้อกหักหลายๆครั้ง ถึงจะรู้ว่า รักแท้เป็นอย่างนี้ นี่เอง
แก่แล้ว มาพูดเรื่องรัก วัยรุ่นเขาจะหัวเราะเยาะนะนี่ บางคนตัวแก่ แต่ใจไม่ยอมแก่ตาม
คนอะไร เขียนเรื่อง หาเรื่องแบบนี้มาเขียนก็เป็นด้วย คริ คริ ตะแนว...
ก่อนจะรักใคร ขอให้เข้าใจในรักเสียก่อน
ย่าสอนหลานดีจังครับ
แก่แล้วพูดเรื่องรัก เพื่อสอนหลานเขาก็ดีครับ ฮ่า ฮ่า
สวัสดีค่ะ
- อ่าน ๑ บันทึก
- และแถม ๑ บันทึกค่ะ (เม้นท์ของพี่สุ)
- ต้องขอรางวัลจากน้องมะปรางเปรี้ยว
- รางวัลการเม้นท์สุดคะนึงค่ะ
- น่าจะดีนะคะ
เห็นด้วยครับ
ยกให้คุณสุเลย รางวัลเม้นท์สุดตะลึง ฮ่า ฮ่า