การทำงานคือการปฏิบัติธรรม (และ KM) (2) ทำเพราะกิเลส หรือเพราะฉันทะ

การทำงานอาจก่อความเครียดก็ได้ ก่อความสุขก็ได้

การทำงานคือการปฏิบัติธรรม (และ KM) (2) ทำเพราะกิเลส หรือเพราะฉันทะ

• ได้กล่าวในตอนที่แล้ว ว่าการทำงานในลักษณะที่คนทั่วไปเรียกว่า “บ้างาน” นั้น ทำให้เครียดก็ได้ หรือทำให้สุขก็ได้  
• คน “บ้างาน” ที่เครียดเพราะในทางชีววิทยา การทำงานนั้นขับดันด้วย ฮอร์โมน อะดรีนาลิน   ส่วนคน “บ้างาน” ที่สุข ขับเคลื่อนด้วยฮอร์โมน เอ็นดอร์ฟิน   อะดรีนาลิน ทำให้ร้อน   เอ็นดอร์ฟิน ทำให้เย็น
• ในทางธรรมอธิบายว่า ต่างกันที่การทำงานนั้นมี กิเลส หรือ ฉันทะ เป็นแรงขับดัน   กิเลส ทำให้ร้อน   ฉันทะ ทำให้เย็น
• การมุ่งทำเพื่อตน พวกตน ตัวกู ของกู เป็นกิเลส    การมุ่งทำเพื่อผู้อื่น เพื่อส่วนรวม เพื่อการอยู่ร่วมกัน เพื่อการเรียนรู้ร่วมกัน เป็นฉันทะ 
• การทำงานที่ก่อความเย็น   หรือเกิดสมดุล ระหว่าง ร้อน – เย็น เป็นการปฏิบัติธรรม
  วิจารณ์ พานิช
  ๖ เมย. ๔๙
  วันจักรี
  

[Handy]

 ขอคิดต่อนะครับ ...

    เมื่อทำด้วยกิเลส คือ ราคะ เป็นตัวนำ แรงขับจะสูง สูงจนมีโทสะ เข้ามาผสมโรงได้โดยง่าย แล้วก็ปั่นป่วนจนเหมือนถูกแผดเผา ภายในก็คงมี อะดรีนาลิน หลั่งออกมาเต็มที่นะครับ  ในทางกลับกัน หากมี ฉันทะอันเกิดจาก ศรัทธาที่ถูกต้อง เป็นเครื่องนำทาง มันมักจะมี "สันโดษ" มากำกับให้เป็นไปอย่างนิ่งๆ  ต่อเนื่อง และหนักแน่น เอ็นดอร์ฟิน ที่หลั่งออกมาคงจะพอเหมาะ ให้รู้สึก อิ่มใจ พอใจ  เย็นใจ ได้นานและไม่รู้สึกเหนื่อยล้า.

[Dr.Ka-poom]

ต่อเติมเพิ่มคะ..อีกคนคะ(จากคุณ Handy)

หากยิ่งทำ...ด้วย"จิต"ที่รักอยากจะทำด้วยแล้ว

ยิ่งก่อเกิดพลัง...อย่างไม่รู้ตัว

ปิติและอิ่มเอิบ...อย่างมีสติ