ป่าข้างบ้าน
บ้านของฉันอยู่ข้างทางด่วนซึ่งในอดีตแถวนี้เคยเป็นสวนดอกไม้การเดินทางจากใจกลางเมืองกรุงเทพจะใช้เวลาอย่างมากเพียงสี่สิบนาทีเดี๋ยวนี้สองชม.ยังไม่ถึงรถเมล์จากวงเวียนใหญ่ถึงบางแคใช้เวลาเพียงสิบห้านาทีสองข้างทางถนนเพชรเกษมเป็นสวนผลไม้และคูคลองๆเหล่านี้เปรียบเสมือนเส้นเลือดฝอยของกรุงเทพและธนบุรีเมืองของเราเป็นโรคเส้นโลหิตตีบตันส่งผลให้เห็นว่าเมืองเราเป็นอัมพาตชนิดที่เยี่ยวยาเกือบไม่ได้เสียแล้ว...หลังจากถูกตัดถนนบ้านของเราจึงมีรถที่วิ่งผ่านหน้าบ้านเป็นประจำทั้งวี่วันถ้าไม่วิ่งก็จะติดยาวเหยียด...กลางคืนรถบรรทุกวิ่งเลื่อนลั่นแผ่นดินเสทือนบ้านโยกเยกแทบจะพังลงมาสักวัน...เราใช้ชีวิตอยู่กับฝุ่นสีดำเต็มบ้านที่เราเช็ดไม่เคยชนะ...เรามีป่าข้างบ้านที่เกิดขึ้นตามเวลาเมื่อไม่มีผู้คนบ้านที่อยู่อาศัย...จึงเป็นธรรมดาที่เราจะมีเพื่อนบ้านใจดีคือนกหนูงูกระแตเขาเหล่านั้นทำร้ายใครไม่เป็น...ป่าเป็นปอดป้องกันควันพิษฝุ่นละอองเพิ่มปริมาณออกซิเจนที่ไม่ต้องซื้อต้องหาเรามีป่าข้างบ้านและหน้าบ้านพอเป็นเครื่องประทังชีวิตเด็กและคนแก่ที่ขณะนี้ตกเป็นจำเลยสภาวะแวดล้อมจำทน....ป่าข้างบ้านถูกทำลายต้นไม้ถูกห้ำหั่นนกหนูงูกระแตแตกกระเจิงจากป่าน้อยข้างบ้าน เขาไม่มีสิทธิ์ที่จะร้องขอชีวิตและความเป็นธรรมและเมตตาจากศาลเตี้ยที่มีมนุษย์เป็นผู้ตัดสิน...เมื่อก่อนมีป่า เดี๋ยวนี้มีเมือง..ในป่ามีสัตว์ในเมืองมีอะไร......
ความเห็น (2)
อ่านแล้วอยากเห็นภาพ
สวัสดีค่ะคุณครูอดใจรอหน่อยนะคะยังไม่ได้เรียนวิธีส่งภาพเลยค่ะคนปลูกต้นไม้ด้วยกันคงจะพอนึกภาพออกหรือความรู้สึกที่เรานั่งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ดูภาพตรัสรู้ของศาสดาแห่งเราที่รู้แจ้งเห็นจริงก็ใต้ต้นไม้นี้แหละ....