วิถีชีวิตพอเพียง คงมีความหมายด้วยตัวอักษรที่สัมผัสได้..ทุกคนคงเข้าใจ.. แต่ในแก่นแท้ของคำ ๆ นี้คงมีความหมายที่ลึกซึ้งสำหรับผม ที่ได้มีโอกาสมาร่วมจัดทำหลักสูตรวิถีชีวิตพอเพียงกับคณะครูและผู้บริหารของสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ที่ อ.หัวหิน ระหว่างวันที่ 11-16 ม.ค. 2552 นี้
สิ่งหนึ่งที่ได้รับจากการได้เข้ามาสัมผัสกับการจัดการองค์ความรู้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในหน่วยงานต่าง ๆ ที่เป็นต้นแบบ ฯ ถึงแก่นแท้ โดยเฉพาะ โรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย จังหวัดเพชรบุรี วิทยาลัยการอาชีพวังไกรกังวล โครงการพระประสงค์หุบกระพงฯ และสวนสมเด็จพระศรีนครินทร์เพชรบุรี ที่ถือได้ว่าเป็นต้นแบบในการขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่ชุมชน สังคม ทั่วประเทศ ในระดับแถวหน้า ที่ชัดเจนเป็นรูปธรรมมากที่สุดของประเทศ ทำให้ผมมีความเข้าใจแนวคิดปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง ของพ่อของแผ่นดินได้ถูกต้อง ถูกทาง มากกว่าเดิมอย่างไม่น่าเชื่อ มันไม่ใช่เป็นการลงมือทำการเกษตรปลูกพืชเลี้ยงสัตว์ไว้ใช้ไว้กินในครัวเรือน สวนครัวรั้วกินได้ ฯลฯ หรือการสร้างแปลงสาธิตขึ้นมาเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ในวิทยาลัยฯ ในโรงเรียน เท่านั้น แต่แนวคิด ฯ สามารถนำมาใช้ได้ในทุก ๆ เรื่องที่เป็นวิถีชีวิตของทุก ๆ คน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการกิน การทำงาน การนอน การประกอบอาชีพทุกอาชีพ หรือการตัดสินใจในทุกเรื่อง ฯลฯ เพราะหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงเป็นแนวคิด ที่พ่อของแผ่นดินได้ทรงพระราชดำริ ให้พสกนิกรของพระองค์ นำทางสายกลาง(ความมีเหตุผล ความพอประมาณ) มาใช้เป็นข้อมูลในการวางแผนและตัดสินใจ เพื่อให้เกิดผลที่ยั่งยืนทั้งตัวเอง สังคม วัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อม สามารถใช้องค์ความรู้แก้ปัญหาต่าง ๆ ที่อาจจะเกิดขึ้น(การสร้างภูมิคุ้มกัน) ด้วยความตระหนัก(คุณธรรม) ก่อนการลงมือทำในทุก ๆ เรื่อง ดังนั้นหากทุกคนสามารถประยุกต์ใช้ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องด้วยความเข้าใจ เห็นคุณค่า ความสำคัญของแนวคิดดังกล่าว ก็ย่อมทำให้การขับเคลื่อนปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปสู่ทุกภาคส่วนประสบความสำเร็จ คงไม่ยึดติดอยู่เพียงแต่การท่องจำสามห่วง สองเงื่อนไขเพียงอย่างดียว... แต่ไม่ได้นำไปปฏิบัติ... เพราะความไม่เข้าใจ.....
โดยเฉพาะการนำเข้าไปสู่สถานศึกษา(ตามนโยบายการขับเคลื่อนฯ ) ท่านผู้บริหารต้องเริ่มต้นก่อนน่ะครับโดยต้องมีความเข้าใจที่ถูกต้อง จนสามารถวิเคราะห์แนวคิดฯมาประยุกต์ใช้ ทดลองใช้ตั้งแต่เรื่องง่าย ๆ จนถึงเรื่องยาก และตระหนักนำไปใช้ดำเนินชีวิต จนเป็นแบบอย่างในการเปลี่ยนแปลงองค์กร เพื่อการขับเคลื่อนให้มีการนำแนวคิด ฯ ไปใช้กันทั่วองค์กร จนสามารถเป็นแบบอย่างและขยายผลไปถึงชุมชน และสังคม จนเป็นวิถีชีวิตพอเพียงในที่สุด เป็นการรุกเพื่อการรองรับการประเมินของสมศ.ในอนาคต น่ะครับ.ท่าน
