นับครั้งการเดินทาง
>>เป็นการบันทึกย้อนหลังจากการเดินทาง
6 โมงเช้าเป็นเวลาผิดปกติของกิจวัตรประจำวัน ต้องรีบเดินทางไปสกลนคร ระหว่างเส้นทางบนรถปรับอากาศประจำทางระหว่างขอนแก่น-นครพนม แทบไม่ได้รับสุนทรียภาพระหว่างสองข้างทางอะไรเลยมัวแต่นอนเอาแรงเพื่อที่จะเดินทางอีกยาวไกลหรืออีกนัยยะหนึ่งคือชดเชยของการที่ตื่นเช้ากว่าปกติของตนเอง
เมืองสกลนครเท่าที่สังเกตุด้วยตาวิเคราะห์ด้วยสมองอันน้อยนิดที่ขาดข้อมูลพื้นฐานของนักเดินทางที่ดี คงจะเป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานโดยสังเกตุจากอาคารเรือนไม้เก่าที่มีอยู่มากมายในตัวเมืองที่มีตึกปูนสมัยใหม่แทรกตัวอยู่บ้างตามแหล่งการค้าของคนเมือง
สำหรับนักเดินทางกระเป๋าแฟบ ที่พักในตัวเมืองราคาถูกมีอยู่บ้างแต่ต้องเสาะหาบ้างบนถนนกำจัดภัยมีอยู่3-4แห่งที่ถูกและสะอาดโดยไห่งไกลจากตัววัดพระธาตเชิงชุมมากนักสำหรับนักเดินทางที่ชอบเดินเท้าเช่นเดียวกับผม
ตัวเมืองท่าแร่ห่างจากตัวเมืองประมาณ 20 กม.มีรถโดยสารสัญจรไปมาสะดวกดีแถมกับทิวทัศน์สองข้างทางที่สวยงามของท้องนาและหนองหารอันอุดมสมบูรณ์
วันนี้อากาศร้อนมากแสบหน้าตาเป็นอย่างยิ่งเป็นการเดินทางที่หนักเอาการอยู่ ในตัวท่าแร่นั้นเป็นชุมชนชาวไทยเชื้อสายเวียดนามที่อพยพมาโดยการนำของบาทหลวงคาธอลิก 99.99% นับถือคริสต์ อาคารบ้านเรือนที่ได้รับอิทธพลจากฝรั่งเศสมีอยู่มากมายที่เด่นๆมีอยู่ประมาณ4-5หลังมีบางหลังเท่านั้นที่ยังคงเป็นที่อยู่อาศัยมาถึงปัจจุบัน สำหรับอาคารเรือนไม้เก่ามีอยู่มากมายเช่นกันบรรยากาศโดยรวมของชุมชนถือว่าเป็นเมืองที่มีความน่าสนใจเป็นอย่างยิ่งอีกแห่งหนึ่ง สำหรับผมเองนั้นแล้วนอกจากเนื้อหาในเรื่องของการบริโภคเนื้อสุนัขแล้วผมยังมีความสนใจในอาคารบ้านเรือนสมัยเก่ามีความใฝ่ฝันและปรารถนาที่จะเป็นเจ้าของอย่างที่สุดมันเป็นความทรงจำลึกๆที่เราเคยอาศัยอาคารแบบนี้รูปทรงอย่างนี้แต่ปัจจุบันมันสลายรื้อทิ้งตามกาลเวลาโดยที่เราไม่สามารถทำอะไรได้เลยเมื่อในวัยเยาว์
บริเวณด้านทิศตะวันออกและทิศเนือของตัวท่าแร่เองนั้นติดกับหนองหารที่มีความสวยงามเป็นอย่างยิ่งในยามเช้าและเย็น
วันนี้เป็นการเดินทางสำรวจยังเจาะลึกอะไรมากมายนักเนื่องจากอากาศที่ร้อนอบอ้าวทำให้ผมต้องเดินทางกลับที่พักที่อยู่ในตัวเมืองที่ห่างไป 20 กม.
ที่พักของผมเป็นโรงแรมเก่าแต่ก็สะดวกสบาย ห้องนำสะอาดใกล้แหล่งห้องอาหารเล็กๆอยู่มากมายที่สำหรับต้อนรับนักท่องเที่ยวทั้งกระเป๋าหนักและแฟบแลวแต่จะสรรหา ส่วนผมวันนี้เริ่มต้นที่ร้าน "คาเฟ่ เดอ ทองดี" ที่มีอาหารให้เลือกมากมายแต่ราคาก็ใช่หยอกเช่นกัน
ดื่มเบียร์เย็นๆกับอาหารจานโปรด คนเดียวในบรรยากาศร้านที่ตกแต่งรูปแบบตะวันตกแบบชานเมืองชนบทพร้อมกับฟังเพลงสบายๆมันทำให้คลายความเหนื่อยล้าของการเดินทางไปมากที่เดียว การเดินทางคนเดียวเช่นนี้ก็ดีเหมือนกันเพราะมันทำให้เรารู้จักกับความเหงาและอยู่กับมันอย่างเข้าใจ มันทำให้การเดินทางครั้งนี้มีรสชาติไปอีกแบบและมันทำให้ผมนอนอย่างมีความสุขในบรรยากาศที่ร้อนอบอ้าว หลับฝันดี........
ความเห็น (8)
อ่านแล้วรู้สึกดีนะคะ แต่ยังไม่เคยเดินทางไปไหนคนเดียวเลย เก่งจังค่ะ อย่าลืมเขียนมาเล่าให้อ่านอีกนะคะ
อ่านแล้ว หาสาระไม่เจอ เน้นหนักไปทางด้านการนำเสนอตัวเองระบายความเหงา อะไรประมาณนั้น มากกว่า เหมือนเป็นคนเข้าใจในชีวิต แต่อ่านไปอ่านมา แคว้งคว้างไร้ทิศทาง และหาตัวเองยังไม่เจอ และดูท่าทางคงต้องหาอีกนาน เป็นกำลังใจให้ละกันครับ
เอะ ! นี้มันบล็อกอะไรกันเอ่ย มันส์ดีจัง
คุณอาทครับ ผมว่าอย่าไปพาดพิงคนอื่นเลยนะครับ
สุภาพชนนะครับ
ว้าว! พึ่งรู้ว่าคุณคล่องเป็นสุภาพสตรี เฮ้ย! สุภาพบุรษชะด้วย