อย่าแปลกใจเลย
อดแปลกใจเสมอที่พบว่า
บางคนปฏิเสธที่จะดำเนินตามไอเดียดีๆของใครบางคน
เพียงเพราะไม่ใช่ไอเดียของเขาเอง
แต่ไม่แปลกใจเลยที่พบว่า
บางคนนั้นเสียโอกาสที่จะเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จ
ทั้งๆที่เขาเคยมีโอกาสนั้นมาแล้ว
ความเห็น (6)
ถ้าหากเป็นน้ำที่เต็มแก้ว..ก็คงแย่หน่อยนะคะ
ต้องเป็นน้ำที่พร่องรอการเติมเต็มอยู่เสมอเสมอ..เราจะได้ไม่เสียโอกาสดีดีนะคะ
มีอีกหลายคนครับอาจารย์ที่ไม่ยอมปรับเปลี่ยนทัศนคติ ยอมรับวิถีคิดของคนอื่นบ้าง เพียงเพราะอ้างว่า...ก็ความคิดของฉันดีที่สุดแล้ว น่าสงสารคนพวกนี้นะครับ บางสถานการณ์ (วัลลอฮฺอะลัม) ขอเป็นกำลังใจในการทำงานครับ
แวะมายกมือเห็นด้วยครับ
ใช่ครับคุณadd เป็นเช่นแก้วที่รอการ "เติมเต็ม" อยู่เสมอ ย่อมได้รับโอกาสดีๆ ของชีวิต ต่างจากแก้วที่คิดว่าเต็มแล้ว ที่ไม่ได้ให้โอกาสกับตัวเองอย่างที่ควรจะเป็น ขอบคุณมากครับ
ครับอาจารย์ฟูอ๊าด ผมเขียนบันทึกข้างบนนี้จาก "ความคิดแทรกและความคิดเสริม" ที่เกิดจากการอ่านหนังสือเกี่ยวกับกลยุทธ์ ที่เน้นและให้ความสำคัญกับ "การฟัง" รอบทิศ และแม้แต่การฟัง "ศัตรู" ในมิติของการรบ หรือการฟังจาก "คู่แข่ง" ในมิติของการค้า และในมิติอื่นๆ เพราะการฟังจพขยายฐานคิดให้กว้างขวาง หลากหลายและลุ่มลึกขึ้น และบางทีไอเดียดีๆ ก็ไม่ได้เกิดจากเราเสมอไป ดังนั้นหากว่ามันมีและมีแนวโน้มว่าไอเดียนั้นจะสามารถทำให้บรรลุผลตามเป้าหมาย มันไม่สำคัญเลยที่ว่ามันคือไอเดียของใคร สิ่งสำคัญก็คือ ไอเดียนั้นได้ให้โอกาสต่อความสำเร็จหรือไม่ต่างหาก
ขอบคุณอาจารย์มากครับที่มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ขอบคุณอาจารย์จารุวัจน์มากครับ