เมื่อวันที่ 16 มกราคม ได้มีโอกาสเข้าร่วมงาน เชิดชูครูสงขลานครินทร์ เนื่องในวันครูแห่งชาติ มีความประทับใจมากมายเกิดขึ้น หนึ่งในนั้นคือ ความประทับใจจากการได้อ่านและซึมซับ และซาบซึ้งกับบทกลอนของ มล. ปิ่น มาลากุล ที่กล่าวเปรียบเทียบครูดั่งกล้วยไม้ และสิ่งนี้เป็นแรงบันดาลใจให้เสาะแสวงหาเพื่อให้ได้บทกลอนฉบับเต็ม และได้รับจากความอนุเคราะห์จากกัลยาณมิตรซึ่งได้รับรางวัลครูในดวงใจในวันนั้น
อันอำนาจใดใดในโลกนี้ หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล ณ อยุธยา
ไม่เห็นมีเปรียบปานการศึกษา
สร้างคนหาค่ามิได้ในโลกา
ขึ้นจากผู้ที่หาค่าไม่มี
กล้วยไม้มีดอกช้า..........ฉันใด
การศึกษาเป็นไป...........เช่นนั้น
แต่ดอกออกคราวไร......งามเด่น
งานสั่งสอนปลูกปั้น.......เสร็จแล้วแสนงาม
การเป็นครูนั้นไซร้ไม่ลำบาก
แต่สอนดีนั้นยากเป็นนักหนา
เพราะต้องใช้ศิลปวิทยา
อีกมีความเมตตาอยู่ในใจ
ตะเวนไปอยากได้การศึกษา
จนยุโรปอเมริกาก็ถ้วนทั่ว
มนุษย์เชี่ยวเชิงวิชาอย่างน่ากลัว
แต่ใจคนจะชั่วไม่เปลี่ยนแปลง
ระลึกคุณพระพุทธสุดประเสริฐ
สงบเกิดแก่ใจได้รู้แจ้ง
ฝึกฝนจิตส่วนร้ายหายรุนแรง
ศึกษาแหล่งที่แท้อยู่แค่ใจ
ขอขอบคุณความปรารถนาดีมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์และทีมผู้จัดงานทุกท่าน ที่ทำให้ได้มีโอกาสได้รับพลังแห่งความรักและความสุขจากครูค่ะ
ไม่มีความเห็น