กล้า...ที่จะล้มเหลว (4-3)


ดอกผล…จาก “ความกลัว”

         

    ดอกผล…จาก “ความกลัว” ทำให้คนไม่มีรากค้นหา...วิถีที่จะทำให้ ... กลัวน้อยลง...นิดหนึ่งก็ยังดี….

้อดูอนุทินเก่า พบข้อความนี้ค่ะ.....

 

                   

                อย่ากลัวว่าจะ "ล้มเหลว

    เพราะยิ่งล้มเหลวเร็ว ก็ยิ่งจะติบโตเร็ว

 

                                                                  ข้อคิดจาก Dr.Randy Pausch จาก "The Last Lecture"

 

                                                                                                        (^___^)

หมายเลขบันทึก: 235314เขียนเมื่อ 15 มกราคม 2009 11:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:09 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (45)

ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆครับ.แล้วคราวหลังจะขอเข้ามาเอากำลังใจใหม่นะครับ

สวัสดีครับ

 

มีใบไม้มาฝาก

 

P1000720

  • ความกลัวแปรรูปเป็นพลังงานสร้างสรรค์ได้ค่ะ Confirm (หมอดูบุคลิกภาพค่ะ) เราไม่ต้องกลัวที่จะกลัวค่ะ...หากกลัวในปริมาณพอดี..ก็สร้างคุณค่าได้เหมือนกันค่ะ ..
  • มีความสุขมาก ๆ ค่ะ
  • กล้วยไม้หน้าบ้านกำลังสวยเลยถ่ายรูปมาฝากค่ะ

ทำอีท่าไหนหว่า ถึงได้ล้ม

จะได้จำ แล้วไม่ล้มท่านั้นอีก มังคะ

อิอิ

คิดถึงๆๆ

หนาวจัง ขอกอดหน่อยจิ่ (^______^)

กอด

สวัสดีค่ะ

  • เป็นการคิดบวกค่ะ...ชื่นชมความคิดดี ๆ ค่ะ
  • แม้แต่คนป่วย อย่างโรคร้าย คือมะเร็ง ก็สามารถคิดบวกได้ คิดเสียว่า เราโชคดีกว่าคนอื่นที่ป่วย เพราะมะเร็งจะมาจัดการชีวิตให้กับเรา ทำให้เรามีระเบียบวินัยในตนเองมากขึ้น ในเรื่องของการใช้ชีวิตประจำวัน เช่นการรู้จักเลือกรับประทานอาหาร ก่อนป่วย เห็นอะไรอยากกินก็กิน แต่พอป่วย ต้องพิถีพิถันมากขึ้น เป็นต้น
  • แต่ทั้งนี้ ทั้งนั้น สุขภาพกาย สุขภาพใจแข็งแรง เข้มแข็ง ปราศจากโรคภัยเบียดเบียนเป็นสิ่งประเสริฐสุด
  • แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณ ติ๊ก

เขียนบันทึกนะคะ...จะตามไปส่ง กำลังใจ ค่ะ

...สะสมไว้เพียบเลย .. แต่บางครั้ง...หยิบมาใช้ไม่ทันค่ะ

(^__^)

สวัสดีครับอาจารย์ มาติดตามเรื่อง "กลัว"เพื่อให้ตัวเองได้ "กล้า" ขึ้น ครับ

สวัสดีค่ะอ.ธ.วั ช ชั ย

ขอบคุณใบไม้ ... น่าจะเป็น พลับพลึง หรือเปล่าคะ?

ชอบเส้นสายของใบมากค่ะ สวยจัง...^_^...

P1000720

เอามะเฟื่องหวานหน้าบ้านมาฝากค่ะ

สวัสดีค่ะ

* เห็นด้วยค่ะ..อย่ากลัววที่จะล้มเหลว..

* ครูพรรณา  พบบ่อยค่ะ..โดยเฉพาะเมื่อทำกิจกรรมกับเด็กๆ

* แก้โดยยอมล้มเหลวและหน้าแตกให้เด็กๆ เห็นค่ะ

* ต่อไปเด็กๆ จะปรับตัวและมีวินัยในการทำงานร่วมกับเรามากขึ้นค่ะ

(v_v) และ ( ^_^ )  นะคะ

 

สวัสดีค่ะคุณSila Phu-Chaya

ขอบคุณข้อคิดค่ะ

ใช่แล้วค่ะ คนไม่มีรากถาม-ตอบตัวเองมาทั้งวันกับคืน

ได้คำตอบค่ะ ... กลัว แล้ว จะสู้หรือท้อ...

ต้องเลือก...สู้.....จริงไหมคะ........ฟันธงค่ะ..^_^...

สู้ ๆ  ๆ ๆ ๆ

ขอบคุณดอกกล้วยไม้สวย ๆค่ะ

  • ตามพี่ครูปูและคนตัดต้นไม้มา
  • ฮ่าๆๆ
  • ไม่เห็นน่ากลัวเลย
  • ผมน่ากลัวมากกว่า
  • อิอิๆ
  • เขาว่ากันกันว่า
  • รอยร้าวในใจของนักสู้ไม่ได้อยู่ที่การพ่ายแพ้ แต่อยู่ที่ไม่ยอมเริ่มต้นใหม่....
  • ธุ คุณพี่คนไม่มีรากค่ะ..

ต้อมว่า..ต้อมเป็นคนขี้กลัว   กลัวโน่น..กลัวนี่..กลัวไปเสียเกือบทุกเรื่อง (ไม่ได้หมายความว่าทุกเรื่อง)    ถึงแม้ว่า..ใครๆ จะว่าต้อมนี่ก็กล้าในบางเรื่องเสียเหลือเกิน

ค่ะ  คนเราคงไม่ได้มีความกลัวไปเสียจนหมดทุกเรื่องหรอกเนอะ ^^   เพราะก็พยายามที่จะหาวิธีคิดที่จะทำให้ "กลัว" น้อยลงอยู่ค่ะ

อ้าว

ใยมดว่าจะเม้นยาวววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว

ในบันทึกคนไม่มีรากส่ะหน่อย

แต่ยังเป็นบันทึกความกลัวอยู่เลย

ตอนนี้เป็นยังไงบ้างแล้วค่ะ

สู้ ๆ ค่ะ

แล้วค่อยเข้ามาใหม่น่ะค่ะ

โชคดีมีความสุขค่ะ จากใยมด...กุหลาบเขียว

อิอิ

ครูปูคะ

ยังแค่ตั้งท่า...เองค่ะ  หัดล้มไว้ก่อนไงล่ะ

ส่งอ้อมกอดอุ่น ๆ ไปให้ที่บันทึกแล้วค่ะ

....^_^....

 

สวัสดีค่ะพี่แจ๋ว  คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน

การได้รับทราบประวัติและเรื่องราวของ...Dr.Randy Pausch   ทำให้คนไม่มีรากมีกำลังใจขึ้นมากค่ะ ... ความกลัวลดน้อยลง กล้ามากขึ้น...

และบอกตัวเองว่า....เราต้องกล้าที่จะล้มเหลว เสียก่อนในวันนี้ เพื่อความสำเร็จในวันหน้าค่ะ

ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ

(^__^)

สวัสดีค่ะคุณ หนุ่ม กร~natadee

ยินดีค่ะ คนไม่มีรากคิดว่าคุณหนุ่มกร เป็นคน กล้าหาญ นะคะ

ไม่เช่นนั้นคงทำงานดี ๆ อย่างโครงการเศรษฐกิจพอเพียงไม่ได้ดีขนาดนี้แน่เลยค่ะ

^___^

 

ขอบคุณค่ะคุณ add

สำหรับผลมะเฟือง ... ชอบค่ะ

งั้นนี่เลย.....^_^.....มีทั้งต้น ใบ ดอก และผล...นะคะ


อ.พรรณาคะ

ชอบจังค่ะที่อาจารย์นำประสบการณ์มาเล่า....

ครูพรรณา  พบบ่อยค่ะ..โดยเฉพาะเมื่อทำกิจกรรมกับเด็กๆ  แก้โดย ยอมล้มเหลวและหน้าแตกให้เด็กๆ เห็นค่ะ  ต่อไปเด็กๆ จะปรับตัวและมีวินัยในการทำงานร่วมกับเรามากขึ้น...

มีครูดี ๆ ก็เป็นโชคดีของเด็ก ๆ เด็กนักเรียนบางลี่วิทยานี่โชคดีมาก ๆ เลยค่ะ

คนไม่มีรากกำลังหัดที่จะ "ล้มเหลว" ค่ะ หวังว่าคงจะไม่น่าอายมากนักนะคะ...(^___^)

ขอบคุณมากค่ะ

(^___^)

พี่คนตัดไม้ คะ

ขอบคุณค่ะ น่าจะเป็นเล่มเดียวกับที่เพื่อนบอกไว้หรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะ

...เรื่องความกลัวนี้ มีผลโดยตรงมาจาก ตัวกู ของกู ... ถ้าเรียนรู้ รู้ทันได้เสียแล้ว....ความกลัวก็จะหายไป....

ตอนนี้ต้วกู ของกู เริ่มน้อยลงไปแล้วค่ะ ... ตัวเราก็แค่นี้เอง จะอะไรนักหนาเล่า....จริงไหมคะ

และขอบคุณมากค่ะ .....

I try to flying with my own wings

..........^__^.........

ลืมตอบค่ะ

เป็นใบอ่อนของสมุนไพร "ต้นหนุมาณประสานกาย" ค่ะ เพิ่งถ่ายสด ๆ ร้อน ๆ เมื่อเช้าตอนทำหน้าที่รดน้ำต้นไม้ให้พี่สาวค่ะ

(^__^)

สังเกตว่า เส้นใบจะคล้ายเส้นเลือดฝอยเลยค่ะ แปลกดีค่ะ

สวัสดีค่ะคุณใบโพธิ์

ดีใจที่ได้เจอคุณใบโพธิ์ที่บันทึกนี้ค่ะ....

คนขี้กลัว .. ไปด้วยกันนะคะ....^_^...

We will fly ...with our wings together .....  then , ready ... stedy ... go......

(^____^)

น้องต้อม  เนปาลี คะ

ต่อให้ กล้า แค่ไหน เชื่อไหมคะว่า...เราก็มีช่วงเวลาที่จะ "กลัว"

ไปด้วยกันะคะ มนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อ..พ่ายแพ้ ค่ะ...จริงไหม

(^__^)

อ.ขจิตคะ

ขอบคุณค่ะ...ที่ไม่ช่วยให้ กลัว น้อยลง....^_^....

ใช่แล้ว...รอยร้าวในใจของนักสู้ไม่ได้อยู่ที่การพ่ายแพ้ แต่อยู่ที่ไม่ยอมเริ่มต้นใหม่....

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

ใช่แล้วค่ะ เพื่อน ..

อย่ากลัวว่าจะ "ล้มเหลว

    เพราะยิ่งล้มเหลวเร็ว ก็ยิ่งจะติบโตเร็ว"

เพราะว่ายิ่งรู้ความผิดพลาดของตัวเองเร็ว ก็จะแก้ไขได้เร็ว บางครั้งเราก็ต้องเรียนรู้จากความล้มเหลว  "ล้ม" แล้วก็ "ลุก" ขึ้นได้ จริงไหมคะ

โอมเพี้ยง.. ใบไม้ขอเสกให้คุณคนไม่มีรากกลายเป็น "ตุ๊กตาล้มลุก"

ทีนี้ไม่ต้องกลัวล้มแล้ว เพราะว่าล้มกี่ที ก็ลุกขึ้นได้ จริงไหมคะ ..^__^..

 

ต้องเพื่อนรัก

ไม่ควรจะหาชื่อให้ฉันใหม่นะจ้ะ....ชื่อและฉายาของฉันเยอะแยะแล้วอ่ะ..^_^..

เข้ามาให้กำลังใจใช่ไหมเนี่ย...

จาก...เด็กโง่ ที่เริ่มจะฉลาดขึ้นบ้างแล้วของเธอ

(^__^)

สวัสดีค่ะคุณบัวกินน้ำ

มีหลายชื่อเน๊อะ....

ใยมด กุหลาบเขียว บัวกินน้ำ ...

นอกจากเม้นท์ยาวแล้ว ชื่อก็ยาวเป็นหางว่าวด้วย

แสดงว่าเป็นคนขี้เบื่อ...ใช่ไหมคะ

ตอนนี้อาการกลัวได้รับการเยียวยา...ไปมากแล้วค่ะ จากกัลยาณมิตร โดยเฉพาะเพื่อนรัก คุณใบไม้ย้อนแสงเธอกลับมาแล้ว....^_^....

ขอบคุณนะคะ  มีความสุขมาก ๆ ค่ะ

(^___^)

คุณใบไม้ที่รัก

ดีใจนะคะที่เพื่อนรักกลับมาแล้ว...หายไป 2-3 วัน ..คิดถึงค่ะ

พอมาก็ช่วยเยียวยา อาการกลัวได้ทันพอดี ....โอมเพี้ยง.. ใบไม้ขอเสกให้คุณคนไม่มีรากกลายเป็น "ตุ๊กตาล้มลุก"

ทีนี้ไม่ต้องกลัวล้มแล้ว เพราะว่าล้มกี่ที ก็ลุกขึ้นได้ จริงไหมคะ ..^__^..

จริงค่ะ แต่ต้องไปเพิ่มน้ำหนักให้ตัวกลม ๆ จะได้ล้ม ๆ ลุก ๆ ได้ง่าย ๆ นะคะ...

ขอบคุณกำลังใจและสิ่งดี ๆ ที่เพื่อนให้ค่ะ

(^___^)

จะจำไปใช้บ้างค่ะ

5555 ล้มตั้งหลายครั้งแล้ว ไม่รุเมื่อไหร่จะ กล้าสักที

เหอ ๆ ๆ ๆ ๆ .....

อ้อ ทำไมเดี๋ยวนี้เขียนเป็นแต่บทความสั้น  ๆ คะ หรือเปลี่ยนสไตล์แล้ว

บายค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแฟนเก่า

ดีใจจังค่ะที่ได้พบกันอีกครั้ง หายไปนานมากเลยค่ะ

สบายดีนะคะ...^_^...

ชอบและติดใจคำพูดของคุณแฟนเก่าค่ะ ...ลองกล้าที่จะล้มเหลว .. ไม่มีอะไรที่น่ากลัวอีกต่อไป 

ส่วนที่ว่า..."ล้มเพราะก้าวไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่" เคยได้ยินค่ะ และชอบมากด้วย

ขอบคุณกำลังใจดี ๆ ค่ะ

(^__^)

 

คุณเด็กพังงา คะ

บล็อกนี้... ชื่อ เส้นทางระหว่างบรรทัด

จะเป็นบันทึกสั้น ๆ ที่คิดได้ ปิ๊งแว๊บ ขึ้นมาค่ะ บันทึกไว้ก่อนและจะเขียนให้สมบูรณ์อีกครั้งค่ะ (ถ้ามีโอกาสและมีเวลา)

จับมือกันไปค่ะ .. เลิกกลัว...กล้า ๆ หน่อย...

(^___^)

พี่กฤษณ์ จ้ะ

ทาเคชิ...เอ้ย..อาปิง น่ะ ดีขึ้นแล้วค่ะจากอาการช็อคทางการเรียน...

ตอนนี้ตั้งต้นใหม่ค่ะ...ลืมไปเลยสำหรับอดีต ทำวันนี้ให้ดีเท่านั้นค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

(^__^)

ดีจังค่ะ คุณพี่

อ่านแล้วเป็นกำลังใจ ...

ทำให้นึกถึง ข้อความนึงค่ะ

...

ล้มแล้วลุกไปข้างหน้า ดีกว่าเต๊ะท่าอยู่กับที่

...

เป็นกำลังใจให้ กันและกัน ขอบคุณค่ะ

 

คุณpoo คะ

ชอบค่ะ ...

ล้มแล้วลุกไปข้างหน้า ดีกว่าเต๊ะท่าอยู่กับที่

ที่เคยเห็นอีกข้อความคล้าย ๆ กันคือ

ล้มเพราะก้าวไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่....

มีความสุข จากการกล้าเผชิญ ความกลัวกันะนะคะ

(^___^)

สวัสดีครับ ผมเองไม่ค่อยได้ล้ม..แข้งขาเลยไม่ค่อยแข็งแรง ...ปีที่ผ่านมาเลย ล้มหลายทีทั้งซุ่มซ่ามเองและเดินไปสะดุดตอเอง แต่ได้ล้มเสียบ้างหลักจะได้แข็งแรง ..อิอิ

ชีวิตล้มลุก คลุก คลาน ตลอดมา พอรู้ว่าจะทำให้แข็งแรง จะได้ฝึกล้มบ่อย ๆ ค่ะ

กล้าที่จะล้ม

กล้าที่จะลุก

และกล้าที่จะรู้สึก

.....

วันนี้รู้สึกดีดี ในวันดีดีของตัวเองอีกหนึ่งวันค่ะ

.....

คิดถึง (แต่ไม่กระวนกระวาย...อิอิ)

เป็นความกล้าหาญที่น้อยคนจะกล้ายอมรับ

สวัสดี ครับ

ผม มาร่วมสนับสนุน คนกล้า ....กล้าที่จะยอมรับ

และไม่กลัว ที่จะล้มเหลว...

มาถึงบรรทัดนี้ แล้วคิดถึง คุณ จังเลย ครับ

มีความสุขกับ ช่วงชีวิต ของคุณ คนไม่มีราก นะครับ

เป็นกำลังใจให้ ครับ

 

สวัสดีค่ะคุณนาย เอกราช แก้วเขียว

ขอโทษนะคะ กว่าจะมาตอบผ่านไปแล้วสองเดือน...^_^...

อ่านแล้วเลยหายเครียดไปด้วยค่ะ....ปีที่ผ่านมาเลย ล้มหลายทีทั้งซุ่มซ่ามเองและเดินไปสะดุดตอเอง แต่ได้ล้มเสียบ้างหลักจะได้แข็งแรง

ดีใจที่ผ่านไปแล้วค่ะ...สู้ ๆ ๆ ค่ะ

(6__^)

สวัสดีค่ะอ. phayorm แซ่เฮ

ดีจังค่ะ ... ฝึกล้ม เพื่อความเข้มแข็ง....^___^....

มีความสุขในการฝึกล้มอย่างมีศิลปะค่ะ

(6___^)

สวัสดีค่ะพี่อึ่งอ๊อบ

วันนี้ดีจัง!!!!

กำลังคิดถึงด้วยความเป็นห่วงเล็ก ๆ ค่ะ....

ยิ้มเลยที่พี่บอกว่า....กล้าที่จะล้ม กล้าที่จะลุก และกล้าที่จะรู้สึก

วันนี้รู้สึกดีดี ในวันดีดีของตัวเองอีกหนึ่งวัน....

......

บางวันก็คงรู้สึกท้อ  ๆ แต่บางวัน...ฟ้าใสแจ้ง สดชื่น แม้จะร้อนอ้าว...

......

มีความสุขกับการเรียนรู้และหล่อเลี้ยง...ความสุขนะคะ

(^___^)

ส่งมอบดอกไม้เล็ก ๆ ที่คนไม่มีรากชอบค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแพรไหม

ชอบมากค่ะที่ว่า...เป็นความกล้าหาญที่น้อยคนจะกล้ายอมรับ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

 

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

ดีใจที่แวะมาอ่านบันทึกหรืออนุทินนี้ค่ะ....^___^....

ผม มาร่วมสนับสนุน คนกล้า ....กล้าที่จะยอมรับ และไม่กลัว ที่จะล้มเหลว...

ระลึกถึงกัลยาณมิตรเช่นกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

มาแอบบอก

ตอนแรกว่าจะไม่บอก

แต่อยากจะบอกว่า

วันนี้เป็นวันที่อายุย่างกรายเลขสี่ไปอีก....ปี (ขนลุก)

อิอิอิ

ก็เป็นวันที่ดีอีกหนึ่งวัน (คิดถึงแม่มากกว่า)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท