คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต

ความไกลมิอาจกั้นสายสัมพันธ์ ถึงจะอยู่ห่างกันสุดขอบฟ้า ทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นอยู่กับใจเรากำหนด

สวัสดีปีใหม่ค่ะ

หลังจากผ่านพ้นเทศกาลปีใหม่และวันเด็กแห่งชาติมาแล้ว ผู้เขียนก็หวังว่าทุกท่านคงมีความสุข สดชื่นกันถ้วนหน้านะคะ สำหรับผู้เขียนเอง ปีนี้หรือปีผ่าน ๆ มาก็เหมือนกัน คือ ไม่ได้เดินทางไปเที่ยวไหน เพราะครอบครัวก็อยู่รวมกัน (พ่อ แม่ น้องชาย และหลาน ๆ) เลยมีความรู้สึกว่า เราอยู่บ้านก็มีความสุขได้ นอกจากไม่เสียสตางค์แล้วยังอิ่มใจที่อยู่พร้อมหน้าครอบครัว เป็นการประหยัดไปในตัวค่ะ

มาเข้าเรื่องกันดีกว่านะคะ ชื่อเรื่องที่กำหนดอาจจะไม่ตรงประเด็นนัก แต่ก็เกี่ยวข้องกับเรื่องที่ผู้เขียนอยากจะเล่าให้ฟัง พอดีช่วง 2-3 วันที่ผ่านมา ได้เจอน้องสนิทคนหนึ่ง เข้ามาพูดคุย ปรับทุกข์ ปรึกษา เรื่องความรัก ซึ่งตัวผู้เขียนเองก็ไม่ได้มีประสบการณ์มากมาย เพียงแต่เป็นผู้ใหญ่กว่าหลายปี และน้องคงไว้ใจที่จะเล่ารายละเอียดให้ฟัง น้องตั้งคำถามกับผู้เขียนว่า ทำไมยังลืมรักครั้งแรกไม่ได้ ถึงจะผ่านมาหลายปีก็ยังฝังใจคอยถามไถ่ข่าวคราวของเขาอยู่เสมอ ไม่รู้จะปล่อยวางหัวใจได้ยังไง พอได้พบเจอคนใหม่ ๆ ก็มักจะชอบนำมาเปรียบกับคนเก่าอยู่เรื่อย จนรู้สึกว่าไม่สามารถจะรักใครได้มากกว่าเขาอีกแล้ว และก็ทำให้ความสัมพันธ์ครั้งใหม่มีปัญหาเสมอ เป็นยังไงคะ นี่คือปัญหาโลกแตกใช่ไหม ซึ่งผู้เขียนเองก็ได้แต่ตอบน้องไปว่า รักครั้งแรกนั้น ไม่ว่าจะเกิดในช่วงอายุไหน วัยรุ่น หรือ วัยทำงาน ต่างก็สร้างความประทับใจให้กับเรามากมายนัก ถึงจะเลิกร้างห่างกันไป จะมีซักกี่คนที่สามารถทำใจให้ลืมได้ ผู้เขียนจึงแนะนำว่า เมื่อเรื่องมันผ่านไปนานแล้ว คงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าปล่อยให้กาลเวลาช่วยเยียวยาหรอกค่ะ ไม่จำเป็นที่จะต้องลืม ถ้าการลืมทำให้เจ็บปวดยิ่งกว่าจดจำ... จำไว้เถอะค่ะ อย่างน้อยมันก็เคยเป็นสิ่งดี ดี ที่เกิดขึ้นในช่วงหนึ่งของชีวิต แต่อย่าให้ความทรงจำในอดีตมาทำลายความสุขในปัจจุบันของเรา ซึ่งน้องฟังแล้วก็ดูจะเข้าใจนะคะ แต่ไม่ทราบว่าลึก ๆ แล้วจะทำได้หรือไม่

สำหรับผู้เขียนเอง รักครั้งแรกนั้น เกิดขึ้นนานมาแล้ว ยังจำได้ลาง ๆ แต่เมื่อนึกถึงก็จะอมยิ้มทุกครั้ง คือ มีความสุขมากกว่าเศร้าค่ะ ไม่เคยรู้สึกว่าจะเจ็บปวดมากมายอะไร เคยไหมค่ะ พอฟังเพลงนั้น เพลงนี้ก็จะนึกถึงคน ๆ นั้น คือ เรารู้ว่าเวลาย้อนกลับมาไม่ได้อีก แต่เราก็เลือกเก็บสิ่งดี ดี เอาไว้ ในขณะเดียวกันเราก็ต้องดูแลความรู้สึกของคนใกล้ตัวเราให้ดี บางเรื่องไม่จำเป็นต้องเล่าต้องพูดหมด ถ้าพูดไปอาจจะกระทบความรู้สึกเขาได้

คนทุกคนย่อมมีรักครั้งแรก สำหรับคนที่สมหวัง รักแรกก็จะเป็นรักครั้งสุดท้ายและรักเดียว ซึ่งก็นับว่าผู้นั้นโชคดีมาก ๆ เลยนะคะ แต่ผู้เขียนเชื่อว่าส่วนใหญ่คนเราจะมีความรักมากกว่า 1 ครั้ง ซึ่งแต่ละครั้งขึ้นอยู่กับพรหมลิขิตว่าจะบันดาลให้เราได้พบเจอใคร โชคชะตาจะเป็นผู้กำหนด แต่วันใดที่เราโชคดีได้พบรักแท้แล้ว ก็ควรถนอมดูแลรักษาไว้กับเรานานๆ นะคะ อย่าได้ละเลยและทิ้งขว้าง หมั่นคอยดูแลและรักษาดวงใจกันและกันอยู่เสมอ ใส่ใจความรู้สึกกันให้มาก อย่าปล่อยให้เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มาบั่นทอนหรือเป็นอุปสรรคความสัมพันธ์ สำหรับประโยคที่ว่า รักแท้แพ้ระยะทาง ในความคิดของผู้เขียนคิดว่าขึ้นอยู่กับคน สำหรับตัวผู้เขียนเอง ความไกลมิอาจกั้นสายสัมพันธ์ ถึงแม้จะอยู่ห่างกันแค่ไหน ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับใจเราถ้าเรามั่นคงพอก็ไม่มีอุปสรรคใดมาขวางกั้นได้หรอกค่ะ

"อยากมีใครซักคน

ที่อ่อนโยนและห่วงใย

อบอุ่นหัวใจ

อยากมีใครซักคน

มีไว้เพื่อรัก ไว้เพื่อพิงพัก

ไว้เพื่อคิดถึง ไว้ซึ้งซึ่งกัน ทุกวันเวลา..."

(ที่มา...เพลงอยากมีใครซักคน ทิพย์ ธรรมสิริ)

สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกท่านโชคดีและพบรักแท้นะคะ

เขียนใน GotoKnow โดย Ray
ใน เรื่องราวความรัก

คำสำคัญ (Tags): #รักครั้งแรก

หมายเลขบันทึก: 234777เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2009 13:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 1 มิถุนายน 2012 08:24 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (7)

p'yorm

เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2009 14:02 น. ()

หวัดดีค่ะ ...

"ความไกลมิอาจกั้นความผูกพัน ยังคงระลึกถึง ทุกวัน แต่วิถีชีวิตต้องดำเนินไปตามครรลอง ...แต่...ทุกความรู้สึกยังนึกถึง คิดถึง และห่วงใยเสมอ มิเคยลืม และจะไม่ลืม ...