หนังสือทำมือ "คุณคิดเหมือนผมมั๊ย KM อยู่ในหัวใจ" ตอนที่ 6
โรงเรียนคุณอำนวยยังอยู่ KM ไม่ตาย
ผมสะพายกระเป๋าที่ได้รับจากการประชุมโรงเรียนพัฒนาสมรรถนคุณอำนวยตำบล มีคนหลายคนถามว่าโรงเรียนนี้เขาสอนอะไรตั้งอยู่ที่ใหน ผมรู้สึกขำตัวเองมากครับ... และคิดว่าคนที่ถามนั้นไม่เข้าใจไม่รู้ว่าคุณอำนวยคือใครด้วย ผมตอบไปว่าโรงเรียนคุณอำนวยเป็นโรงเรียนสอนคนทำงาน เพื่อพัฒนาตนเองให้ทำงานได้ดียิ่งขึ้น โรงเรียนนั้นตั้งอยู่ที่ที่คนทำงานต้องไปปฏิบัติงานทั่วประเทศไทยเลยครับ... ทีนี้งงกันใหญ่ ผมก็เลยอธิบายให้ฟังก็ได้ถึงบางอ้อกันครับ...
การได้ทำงานกับภาคีเครือข่ายทำให้ได้ยินคำพูดหลายๆ คำพูดที่ฟังแล้วมันสะดุดหู สะกิดใจทุกครั้งที่ได้ยิน “หมดงบประมาณโรงเรียนคุณอำนวยก็หมดสภาพเดินไม่ได้” หรือ “ท่านผู้ว่าฯวิชม เกษียณแล้วไม่มีใครทำให้เหนื่อยหรอก งานตัวเองมีตั้งเยอะตั้งแยะ” อย่างนี้เรียกว่าไม่เข้าใจไม่รู้เรื่องเอาเสียเลยสิ่งดีๆ มันจะหายไปได้อย่างไร ตอนนี้มันอยู่ในชุมชนแล้ว อยู่ในใจของชาวบ้านแล้ว จากการลงไปจับภาพหมู่บ้านอินทรีย์ ประชาชนชอบวิธีการทำงานแนวนี้ของภาครัฐ ที่ชอบเพราะใช้เรื่องราวของชุมชนมาจัดการโดยคนในชุมชนไม่ใช่ให้คนในภาครัฐไปจัดการ เพราะฉะนั้นตอนนี้หน่วยงานที่ลงไปทำงานกับชุมชน และคิดที่จะเอางานไปให้ชุมชนทำเพื่อที่จะนำมาเป็นผลงานของหน่วยงานต้องคิดใหม่แล้ว เพราะที่ผ่านมาชุมชนเขาบอกว่าหน่วยงานราชการมาแบบไม่แวว คือมีอะไรแอบแฝงอยู่
โรงเรียนคุณอำนวยไม่ได้มีแต่เฉพาะในโครงการพัฒนาจังหวัดนครแต่มีอยู่อีกมากมายหลายร้อยโรงเรียนที่กำลังเคลื่อนงานกันอยู่ทั้งในชุมชนและในระดับหน่วยงาน หากใครคิดว่า ท่านผู้ว่าฯวิชม ทองสงค์ เกษียณอายุราชการแล้วโรงเรียนคุณอำนวยก็หมดนั้นขอบอกว่าตอนนี้ท่านคิดผิด และท่านกำลังจะเป็นคนล้าหลังในการเป็นหนึ่งในนักเรียนโรงเรียนคุณอำนวย
ถ้ามีคนถามว่าโรงเรียนคุณอำนวยตามโครงการพัฒนาจังหวัดนครศรีธรรมราชเป็นอย่างไร ผมตอบได้เต็มปากเลยครับว่า... สำหรับผมแล้วมันดีมากๆ ชนิดที่ไม่มีโรงเรียนใหนดีเท่านี้มาก่อน ตั้งแต่ผมเรียนระดับประถมมาจนถึงจบปริญญาก็ไม่มีอาจารย์คนใหนสอนวิชาอย่างนี้ แต่การเป็นนักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยได้เรียนหมด และที่สำคัญ หลวงส่งให้เรียน วิชาที่เรียนก็เลือกลงทะเบียนเรียนเอาเองไม่มีใครบังคับ ครูที่มาสอนก็เป็นหน้าที่ของเราที่ต้องหามาสอนเรา บางครั้งก็เป็นเพื่อนร่วมงานในทีม บางครั้งก็เป็นเจ้าหน้าที่จากที่อื่นๆ และซ้ำร้ายบางครั้งก็เป็นชาวบ้านตาสีตาสา ที่กรุณามาเป็นครูช่วยสอนให้
เงินงบประมาณที่นำมาเปิดโรงเรียนทั้งจังหวัดนคร ทุกโรงได้ปล่อยเงินงบประมาณเอามาเป็นค่าลงทะเบียนเรียน มาถึงตอนนี้ผมอยากจะถามย้อนกลับว่ามีสักกี่คนในแต่ละโรงเรียนที่เข้าใจบทบาทหน้าที่ของโรงเรียนพัฒนาสมรรถนะคุณอำนวย และในฐานะที่เราเป็นนักเรียนทุนได้ตั้งใจเรียนให้สมกับที่เรียนด้วยทุนหลวง ให้เปล่าๆ ไม่ต้องกู้มาเรียนแล้วหรือยัง หากคุณคิดว่าการขับเคลื่อนโรงเรียนคุณอำนวยมีแค่ในปีงบประมาณ 2551 หมดงบประมาณก็หมดกัน บอกได้เลยว่าคุณคิดผิดมากๆ
ในพื้นที่อำเภอเมืองนครศรีธรรมราช มีโรงเรียนคุณอำนวยตามโครงการพัฒนาจังหวัด จำนวน 4 โรง และเราได้ร่วมกันสร้างโรงเรียนไว้สำหรับคนทำงานหรือรับโควต้านักเรียนที่เราเห็นว่ามีหน่วยก้านดีพอที่จะร่วมกันสืบสานโครงการพัฒนาเมืองนคร “ชุมชนอินทรีย์” ให้เดินต่อไปข้างหน้า โดยไม่ได้คำนึงถึงว่ามีงบประมาณหรือไม่ มีใครมาเป็นผู้ว่าฯ คนใหม่หรือผู้ว่าคนใหม่จะทำงานแนวนี้หรือไม่ แต่ที่เรายึดการทำงานแนวนี้เพราะประชาชนในพื้นที่ที่เราทำงานบอกว่ากระบวนการแบบนี้ใช่เลย ชาวบ้านชอบ ก็เลยคิดว่าที่เราทำมาไม่ผิด ไม่หลงทาง เป็นอีกเรื่องหนึ่งเหมือนกันที่กังวลใจไม่รู้จะมีสักกี่คนกี่หน่วยงานที่คิดและทำเช่นนี้ สำหรับผมเองคิดว่าหากแต่ละหน่วยงานในภาครัฐมีคนที่มีใจทำงานเช่นนี้สักครึ่งของแต่ละหน่วยงาน เมืองนครก็จะพัฒนาไปได้ไกลไม่มีจังหวัดใดในประเทศไทยมาเทียบได้ คิดดูให้ดีว่า “โครงการอาจสามารถ”ล้มอย่างไม่เป็นท่าเพราะเป็นนโยบายที่พัฒนาจากรัฐ แต่ที่เมืองนคร ท่านผู้ว่าให้พัฒนาจากชุมชนโดยใช้แผนชุมชนเป็นตัวตั้ง
การรวมตัวของคนทำงานในพื้นที่อำเภอเมืองนครศรีธรรมราชจึงได้เกิดขึ้นมาแบบชัดเจน ทั้งที่เมื่อก่อนนี้ก็ได้ทำคู่ขนานไปกับโครงการพัฒนาจังหวัดแต่เราทำในรูปของภาคีอีกทางหนึ่งแต่เป้าหมายอันเดียวกันคือชุมชนอินทรีย์ อยู่ดีมีสุข คนเพียงไม่กี่คนที่มาทำงานในพื้นที่ร่วมกันหนุนเสริมโครงการพัฒนาจังหวัดให้ขับเคลื่อนต่อไป ถึงจะไม่ใช่โรงเรียนคุณอำนวยแต่พวกเราเป็นนักเรียนโรงเรียนคุณอำนวยที่เห็นคุณค่าของโรงเรียนคุณอำนวย และพร้อมที่จะขับเคลื่อนงานต่อไป ในรูปแบบของ “ภาคีเครือข่ายคนทำงานชุมชนอยู่ดีมีสุขอำเภอเมืองนครศรีธรรมราช” ถึงแม้จะไม่ได้ชื่อว่าเป็นโรงเรียนคุณอำนวยแต่ก็เป็นพื้นที่ให้คนทำงานได้มาทำงานร่วมกัน มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ร่วมกัน และมุ่งมั่นที่จะทำงานในเป้าหมายเดียวกันคือพัฒนาจังหวัดนครศรีธรรมราชโดยใช้ชุมชนเป็นฐานในการพัฒนาและอยู่บนฐานความต้องการของชุมชน เมื่อเป็นอย่างนี้ก็เท่ากับว่าโรงเรียนพัฒนาสมรรถนะคุณอำนวยยังอยู่ และเมื่อโรงเรียนยังอยู่ KM ก็ต้องยังอยู่ ต้องไม่ตาย และจะเป็น KM ที่กระจายอยู่ทุกพื้นที่แบบฝังลึก
ความเห็น (4)
อย่างนี้ซิคุณอำนวย
ครูต้อยมาเชียร์ค่ะ เดินหน้า มุ่งมั่นสู๋ฝันต่อไป ค่ะ พี่น้องคนนครศรีธรรมราชเยี่ยมอยู่แล้ว
- ยินดีด้วยค่ะ
- นกเคยผ่านการฝึก การเป็นคุณอำนวยมาค่ะ ดีมากๆเลยค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
- อิอิ
สวัสดีครับ...ครูต้อย
- ขอบพระคุณครับที่เข้ามาเยี่ยมและร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้
- ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจ
- โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ
สวัสดีครับ...คุณนก
- คิดว่าตอนนี้คุณนกก็ยังเป็นคุณอำนวยและก็ต้องฝึกการเป็นคุณอำนวยที่มีสมรรถนะที่พร้อมจะให้บริการกับกลุ่มเป้าหมายทุกวัน ใช่มั๊ยครับ...
- ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจครับ...
- โอกาสหน้าเชิญใหม่นะครับ...