54. คารวะญาติผู้ใหญ่ในวันบิฮู

บิฮู เทศกาลแห่งความสุข ความสำเร็จของชาวไท อาหม และชาวอัสสัม อินเดีย

 

 

 

          สายๆ ราว 9 โมงเศษครอบครัวอาจารย์พร้อมดิฉันไปอวยพรญาติๆ ที่หมู่บ้านที่เป็นบ้านเกิดของอาจารย์ ถนนไปในหมู่บ้านไม่ค่อยดี ไปถึงบ้านคุณอาของอาจารย์ (ญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งของอาจารย์) อายุ 88 ปี มีหลานๆ ลูกพี่ลูกน้องมารอหน้าบ้าน หลายคน ญาติๆ ทักทายกัน

          ภรรยาของอาจารย์เตรียมพานรองด้วยของขวัญที่เตรียมไป พร้อมผ้าพันคอที่ทอด้วยฝ้ายสีขาวแดง ใบตองฉีกเป็นแผ่นขนาดฝ่ามือพับไว้บนผ้าทอ หมาก 1 ผล เงินตามแต่จะใส่ เสร็จแล้วมอบให้ญาติผู้ใหญ่เพื่อขอพรท่าน ญาติรับพานแล้วให้พร

          ดิฉันอยากทำบ้างจึงขออนุญาตอาจารย์ทำ ท่านให้พรเป็นภาษาอังกฤษเสียงดังฟังชัด

          เสร็จแล้วเดินไปบ้านพี่ชาย พี่สะใภ้อาจารย์ที่อยู่ใกล้ๆ กันซึ่งต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี เสร็จแล้วอาจารย์ขับรถพาดิฉันไปหมู่บ้าน Tai Khamyang ซึ่งมีวัดอยู่ 3 วัดในหมู่บ้านนี้ วัดแรกๆ หลังเล็กๆ กำลังก่อสร้างโบสถ์ มีพระประจำวัดอยู่รูปเดียว วัดนี้เป็นวัดเถรวาท พระสวดให้พรเป็นภาษาบาลี พระห่มจีวรสีเหลืองอ่อน ดิฉันเข้าไปกราบพระ ทำบุญเสร็จ ไปอีกวัดที่สร้างใหม่ ใหญ่โตแต่ไม่พบใครในวัด เข้าไปกราบพระเสร็จแล้วเดินทางผ่านไปอีกวัดหน้าตาคล้ายวัดฮินดู ไม่ได้แวะ

          ไปแวะบ้านญาติอาจารย์ มีขบวนบิฮูออกมาแสดงต้อนรับ ดิฉันต้องร่วมรำไปกับเขาด้วย เสร็จแล้วมอบเงินใส่ขันสำหรับเป็นรางวัลให้ทีมนักแสดง เจ้าบ้านพาไปทานอาหารในครัว ลูกหลานเยอะมาก บ้านนี้ครัวยังเป็นดินที่อัดแน่นมาก ดิฉันเห็นคนรับใช้เอาน้ำมาถูพื้นเหมือนถูพื้นซิเมนต์เลย เวลาพวกเรานั่งทานอาหารจะมีเสื่อทำด้วยไม้ใผ่ขนาดเบาะรองนั่ง คนละแผ่น อาหารจะใส่ถาดทองเหลือง อาหารใส่ในถ้วยสองสามถ้วยได้แก่หมูผัดน้มัน ไข่มดแดงผัดไข่ ยำไข่มดแดงสดรสแซบ ผักผัก 101 ชนิด สิ่งที่ขาดไม่ได้คือเหล้าขาวทำจากข้าวใส่ในถ้วยทองเหลือง

          ขนมหวานในเทศกาลบิฮูทำจากข้าวที่ทำเป็นผง แต่มีรสชาติและรูปแบบต่างๆ ใช้เป็นขนมต้อนรับแขก ใช้แจกกันทานกับชานมร้อนอร่อย

 

          อาจารย์พาไปแวะบ้านผู้เฒ่าที่เป็น Tai Khamyang บ้านเป็นเรือนใต้ถุนสูง บ้านนี้มีลูกสะใภ้เป็น Tai Turung ซึ่งยังพอพูดภาษาตนเองได้บ้าง (เป็นคำๆ) แต่โครงสร้างของประโยคจะเป็นต่างจากภาษาไทย พวกเราไม่มีเวลามาก จึงไม่ได้สนทนากันสักเท่าไร อาจารย์พาไปบ้านญาติอีกบ้านหนึ่งซึ่งมีอายุราว 90 ปี  ยังแข็งแรงอยู่ ท่านทำงานฝีมือเก่ง ได้มอบหวีทำมือที่มีรูปทรงสวยงามให้เป็นที่ระลึก ดิฉันก็ทำพิธีอวยพรด้วยการมอบเงินใส่พานให้ทานๆ อวยพรให้ รับประทานชานมร้อนเสร็จก็ขอลา ไปสมทบกับครอบครัวอาจารย์ที่บ้านพี่ชาย พี่สะใภ้อาจารย์ ทานกลางวันเสร็จก็ลากลับ ถึงบ้านเย็นๆ ตอนเย็นอาจารย์บอกออกไปตลาดซื้อตั๋วรถกัน

          ร้านขายตั๋วรถคือร้านอาหารที่เป็นชุมทางรถทัวร์ เขาคุ้นเคยกับอาจารย์ ดิฉันซื้อตั๋วได้ และถามลูกสาวอาจารย์ซึ่งจะต้องกลับไปเรียนที่กุวาฮาตีว่าจะซื้อตั๋วเลยไหม เขาบอกจะถามเพื่อนพี่สาวที่ขับรถมาพร้อมลูกสาวอาจารย์ก่อนว่าเพื่อนพี่จะกลับไปเมื่อไร จึงยังไม่ซื้อ เสร็จแล้วไปร้านขายโทร.มือถือ ลูกอยากได้โทร.ที่มีสี แกกระฟัดกระเฟียดก่อนออกจากบ้าน ดิฉันก็แปลกใจ เพิ่งมาทราบภายหลังเมื่ออาจารย์แอบมาบอกว่าถูกลูกสาวฉีดยาให้แล้ว ลูกสาวดูอาการดีขึ้นหลังจากได้โทร. ใหม่ เสร็จแล้วไปซื้อของตามที่ต่างๆ จนครบ และแวะที่ร้านขายเครื่องทองเหลืองเพื่อซื้อของขวัญให้เพื่อนลูกสาวที่จะแต่งงาน สินค้าในร้านมีมากมาย ขายตามน้ำหนักต้องชั่งก่อน แต่เป็นภาชนะที่มีคุณภาพดีมาก อายุยาวนานทีเดียว ลูกสาวโทร. หาเพื่อนพี่สาวปรากฎว่าเขายังไม่กลับไปเมือง ดังนั้นจึงต้องกลับไปที่ร้านขายตั๋วรถทัวร์เพื่อซื้อตั๋วอีก เขาเดินทางกลับหลังดิฉันหนึ่งวัน แต่ดิฉันขอซื้อตั๋วให้ลูกๆ อาจารย์เพราะถือว่าเป็นน้อง และอยากขอบคุณอาจารย์ด้วย

---------------------

ขอเชิญท่านที่สนใจศึกษาต่อในวิชาเอกอินเดียศึกษา หลักสูตรวัฒนธรรมและการพัฒนา สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท มหาวิทยาลัยมหิดลสมัครได้ที่บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดลในเดือนกุมภาพันธ์ 2552 โปรดดูรายละเอียดที่ www.lc.mahidol.ac.th โทร. 02-800-2308-14 ต่อ 3308

หลักสูตรปกติ แต่เรียนเสาร์-อาทิตย์เป็นหลัก