kungnoit
นาง เบญจพร ศศิวัจน์ไพสิฐ

ช่วงเวลาที่ท้อแท้


ความรู้สึกนี้ มันมาเยือนเป็นระยะๆ เป็นช่วงหนึ่งของคนเป็นโรคเรื้อรัง

ห่างหายไปพอสมควร กับความรู้สึกอย่างนี้

ความรู้สึกท้อแท้ อ่อนแอ อาการเดินไม่ออก การออกฤทธิ์ขอยายังแกว่งไปมา

มันรู้สึกทรมานมากเลยน่ะ

ไม่อยากให้ผู้อื่นเห็น เพราะถ้าเขาเห็นก็จะทุกข์ทรมานใจกับเรา

โดยเฉพาะคนที่เป็นแม่

ยามใดที่ก้าวไม่ออก เดินถอยหลัง ทรงตัวไม่อยู่ ความรู้สึกทุกข์ มันพุ่งขึ้นมาทันที

แต่...........

เราต้องอดทน เดินหน้าต่อไป ปลดปล่อยให้มันออกไป ถึงแม้มันจะยาก

เราต้องรู้ตัวทุกขณะ จับจิตให้ได้ ว่า จิตในขณะนั้นคิดอะไรอยู่

รีบดึงมันกับมาสู่ความเนปกติให้เร็วที่สุด

เพียงแค่นี้ก็ช่วยได้

 

นี่แหละคืออีกช่วงหนึ่งในชีวิตของคนที่เป็นโรคเรื้อรัง

ตอนแรกไม่คิดว่า ตัวเองจะเกิดความรู้สึกนี้ขึ้นมา เพราะเราได้ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นได้

แต่มันไม่เป็นอย่างที่คิด

มีคนบอกว่า ความรู้สึกนี้ มันจะมาเป็นระยะๆ  เป็นช่วงหนึ่งของคนเป็นโรคเรื้อรัง

อยากบอกให้รู้ว่า ไม่อยากให้เกิดความรู้สึกอย่างนี้

แต่ถ้ามันเกิดขึ้น ก็อยากให้ทุกคนเข้าใจ อยากได้กำลังใจ อยากที่จะร้องไห้

แล้วจะดีขึ้นเอง

ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ

 

หมายเลขบันทึก: 233074เขียนเมื่อ 2 มกราคม 2009 17:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 20:06 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

แวะมาให้กำลังจนะคะพร้อมมอบหัวใจสีชมพูเป็นแรงใจจ้า

ขอบคุณมากค่ะในหัวใจดวงนี้

รู้สึกเหมือนมีพลังที่จะก้าวต่อไป

ขอบคุณจากใจ


หากวันนี้เราล้มลง

ยังคงลุกขึ้นได้ใหม่

ก็ยังคงมีหนทาง

ถ้ายังมียิ้มสดใสก้าวไป

อย่าหวั่นไหวหวาดกลัว

พร้อมทนทุกข์หมองหม่น

ผจญความมืดหมองมัว

ไม่กลัวจะฝันถึงวันใหม่


"หากวันใดอ่อนแอท้อแท้ อย่าหวั่นไหว

ขอให้ใจไม่สิ้นหวัง

ปัญหาแม้จะหนัก ก็คงไม่เกินกำลัง

อย่าหยุดยั้งก้าวไป

ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้

จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง "

ขออย่ายอมแพ้ อย่าอ่อนแอ แม้จะร้องไห้

จงลุกขึ้นสู้ไป จุดหมายไม่ไกลเกินจริง

พี่กุ้งเป็นแบบอย่างของการต่อสู้ด้วยความเข้มแข็งของไก่นะคะ

เป็นกำลังใจให้พี่กุ้งเสมอและตลอดไปค่ะ



  • ลองใช้ จินตบำบัด ร่วมด้วยนะครับ
  • คือ สร้างมโนภาพว่า
  • ตนเองหายเป็นปกติแล้ว
  • ทำทุกๆครั้งที่นึกได้
  • ได้ผลมาไม่รู้กี่รายต่อกี่รายแล้วนะครับ

พี่ชาย ชยพรแอคะรัจน์

สวัสดีปีใหม่ 2552 ค่ะ

มีกำลังใจดีๆ...ในทุกๆวันนะคะ

โชคดี ตลอดปีและตลอดไป

J สุขภาพแข็งแรงค่ะ J

  • ครูตาลขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะคะ
  • ขอให้มีกำลังใจและพลังใจอันแข็งแกร่งนะคะ
  • วันที่เหนื่อยหน่ายอ่อนล้า

ดิฉันเคยเจ็บป่วยด้วยโรคทางปมประสาทอักเสบ

จากคนที่ดูเหมือน ไฮเปอร์แอ็คทีฟ (หรือ คนซน นิยามที่เพื่อนแท้-คนหนึ่งให้ไว้)

เข้าใจความรู้สึกค่ะ
จากความรู้สึกปฎิเสธ โกรธ เศร้า ค่อย ๆ แปรเปลี่ยน

จุดเปลี่ยนอยู่ที่ไหน แต่ละคนอาจไม่เหมือนกัน
ต้องลองค้นหาดูภายในตัวเรานะคะ

สำหรับดิฉัน มีเรื่องหนึ่ง..นอกจากเพียรพยายามทำทุกอย่างที่แพทย์ที่ดูแลเราแนะนำ(นอกเหนือจากกายภาพบำบัด จิต-หัดนั่งสมาธิ มองโลกบวก...)ที่เป็นรูปธรรมอีกสิ่งหนึ่งคือ ดนตรี ค่ะ

ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ

นอกจากโรค..ดีขึ้นจนหาย
ดิฉันได้วิชาดนตรีติดตัว ทั้งที่เริ่มเรียนเมื่อสูงวัยนั่นแหละ

คงต้องคุยกันหลังไมค์ เรื่องมันยาว...เชียวค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้มากๆ นะคะ

มาให้กำลังใจค่ะ เวลาใดที่เราท้อแท้ เราต้องสู้ๆค่ะ เรายังโชคดีกว่าคนอื่นนะคะ ยังเขียนเรื่องราวดีดีให้คนได้อ่าน เพื่อนใน G2K จะคอยดูแลและให้กำลังใจนะคะ รู้สึกอย่างไร เราเขียนบันทึกลงไป พวกเราจะติดตามอ่านค่ะ

สวัสดีค่ะ

มาร่วมเป็นกำลังใจอีกคนค่ะ

สู้ สู้ สู้ สู้ นะคะ

ไม่มีอะไรจะสำคัญเท่ากับกำลังใจนะคะ

กำลังใจจากตัวเอง คนรอบข้าง

พี่น้องใน gotoknow ทุกคน

ที่สำคัญจากคนที่เรารัก และรักเราที่สุดค่ะ คนนั้นคือ คุณแม่ ของเราค่ะ

 


ฝากกำลังใจมากับ ท้องฟ้า และผืนน้ำ มิตรภาพไร้พรหมแดน มิตรภาพใน gotoknow

  • สวัสดีค่ะ..

เป็นกำลังใจให้นะคะ ^^   หลายๆ ครั้งมราต้อมทุกข์ใจหรือทุกข์กาย   จะพยายามคิดว่ากำลังถูกทดสอบค่ะ    แล้วมันก็จะผ่านไป    จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้..แต่ก็เชื่อค่ะว่าแล้วมันจะผ่านไปจริงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท