คำกลอนของฤดูกาล
วันนี้เอาคำกลอนจากเพลงโอ้กาลเวลา แต่ไม่ได้ลงชื่อคนแต่งไว้ด้วยก็เลยต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย จากหนังสือกำศรวลพระยาศรีฯ ของ ณเพ็ชรภูมิ แต่ว่ารู้สึกมันให้ข้อคิดอะไรหลายอย่างถ้าเราคิดตามนะคะ
ใบไม้ร่วงหล่น
บนถนนแห่งกาลเวลา
คิมหันต์ผ่านไป
เหมันต์มาใกล้
ผ่านไปเหมือนสายธารา
อะไรก็ตามที่ผ่านไปแล้วมันจะไม่สามารถย้อนกลับมาได้อีก แม้ว่าผ่านไปแค่1-2 ชั่วโมงก็เป็นอดีตไปแล้วการเดินหน้าอาจจะดูเหมือนหน้ากลัวแต่ถ้าเราพยายามเดินต่อไปก็คงจะถึงสิ่งที่เราคิดไว้ในสักวัน
ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนทุกคนนะคะ
สวัสดีปีใหม่ 2552 คะ
ความเห็น (4)
อดีต...........
การเดินหน้าอาจจะดูเหมือนหน้ากลัว...
แต่ถ้าเราพยายามเดินต่อไปก็คงจะถึงสิ่งที่เราคิดไว้ในสักวัน
ขอบคุณสำหรับข้อความดีๆๆๆๆๆ และกำลังใจ
เดินหน้าอย่างมั่นใจทำให้มีพลังอย่างบอกไม่ถุกนะคะ
สิ่งที่เอาคืนไม่ได้..คือ..เวลา..และ..คำพูด..พี่จำได้ 2 อย่างนี้แหละคะ..
เดินบ้าง..วิ่งบ้าง..หยุดบ้าง..เป็นธรรมดาของวิถีชีวิต..
อย่างไรก็ตาม..อย่าหยุดอยู่กับที่..น่าเบื่อ..จริงม๊ะ..
รักนะ..คนเก่ง..
เวลา...ไม่เคยรั้งรอใคร เวลา...ไม่เคยหยุดนิ่งให้เราได้ก้าวทัน เวลา...ไม่เคยย้อนกลับมาเพื่อให้เราได้แก้ตัวในสิ่งที่ผิดพลาด เวลา...ไม่เคย ทรยศ หักหลัง หรือทำร้ายใครได้ แต่เราทุกคนต่างตระหนักดีว่า เวลา... เป็นสิ่งที่มีค่า ในอดีตที่ผ่านมา เรื่องบางเรื่องกับคนบางคน ที่เคยทำร้ายเราเจ็บปวดเจียนตายนั้น เมื่อเวลาผันผ่านจะช่วยเยียวยาบาดแผลในใจเราให้เลือนหายไป มาถึงวันนี้ ถ้าเรามองในอีกมุมหนึ่ง เราจะพบว่า สิ่งที่เคยทำร้ายเราในอดีต อาจจะกลายเป็นเพียงความทรงจำสี จาง-จาง ที่ประทับอยู่ในพื้นที่เล็ก ๆ ในหัวใจเรายากจะลืมเลือน แม้จะหวนคิดถึง แต่ก็จะไม่เจ็บปวดมากมายนัก อย่าลืมว่า... ทุกสรรพสิ่งในโลกใบนี้ ไม่อาจอยู่เหนือกาลเวลา ******************* เพราะฉะนั้น ณ วันนี้ เวลานี้ เราควรตระหนักถึงคุณค่าของเวลา โดยใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้มีความสุขที่สุด กับตัวเราและคนที่เรารัก เพราะเรามิอาจรู้ว่า สักวันหนึ่งเวลาอาจจะมาพราก เรา จากสิ่งที่เรารัก เมื่อไร ******************* ขอบคุณกาลเวลาที่ครั้งหนึ่งเคยทำให้เราพบกัน
