เพลงหวงรัก ของ ม.ร.ว.ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ (1)
สวัสดีค่ะ
*แล้วจะมาอ่านต่อค่ะ
* ฝากต้นนี้ให้ปลูกค่ะ
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายค่ะ ครอบครัวอบอุ่น นำไปสู่ความสุขค่ะ
แวะมาอ่าน..ดีดีดีนะคะ
อยากบอกว่าใช่ หาใครสักคนเพื่อปรึกษา ไม่ใช่หามาเพื่อทะเลาะ แรกก็บอกว่ารัก ซักพักมาบอกจะเลิก เหมือนกับชีวิตจริงๆ แต่สุดท้าย ไม่ใช่ทั้งสองที่ต้องเจ็บ คือ "ลูก"ครับ
ผมรักลูก, ฉันรักลูก แต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้ (ผมไม่เข้าใจ)...
สวัสดีครับคุณกวีเทวดา นามว่ากวิน
"ขึ้นต้นการเมือง ชำเลืองการมุ้ง กลางชักยุ่งมามุ่งเรื่องวัว รักกันพันพัวเมียน้อยเมียหลวง
ล่วงเข้าเหมืองทองก็ต้องทะเลาะ ที่มันไม่เหมาะเพราะไม่อยู่บ้าน จิตร่านราคะชอบหาของไหม่ สิ่งที่ชอบใจวิมานเปรโต5555555
ด้วยคาระวะครับท่าน
ขอบคุณคุณพี่ อาจารย์ พรรณา ผิวเผือก (ไม่มีชื่อกลาง) มาส่งต้นไม่เงินแล้วอย่าลืมมาส่งต้นไม้ทองด้วยนะครับ :)
เพลงนี้พี่ฟังตั้งแต่เด็กๆ เหมือนกันครับ เพราะพ่อชอบเปิด
เห็นผู้ใหญ่เคยเล่าให้ฟังว่า ตัว ม.ร.ว.ถนัดศรี เองนี่ เวลาขับรถเดินทางไปไหนไกลๆ จะไม่ยอมฟังเพลงตัวเองเป็นอันขาด...เพราะจะทำให้หลับในได้ ;-) แต่ท่านจะเปิดตลกฟังแทนครับ
สวัสดีค่ะ
* แวะมาอ่านต่อ
* สาธุ
* รอกลับจากเมืองหลอมกระบี่ก่อนนะ...จะไปดูว่าบ่อเพลิงมีต้นไม้ทองไหม
* ถ้ามีจะเอามาฝาก
* แต่เกรงว่าปลูกแล้วจะออกผลเป็นโซ่ทอง...อย่าลืมว่าออกผลนะ
* แล้วคุณกวินทรากรจะกล้าปลูกหรือ
* ๕๕๕๕
สวัสดีค่ะคุณกวิน
โอ้โห...บันทึกนี้ถ้าไม่ไปตามมาอ่าน...เสียดายแย่เลย....
อ่านแล้วยิ้มจนปวดแก้ม...(^__^) ช่างเปรียบเปรยเสียจริง...
....คนสมัยนี้ ก็ไม่ต่างไปจาก เวมานิกเปรต (วิมาน/เวมาน+เอก/อิก+เปรต=เปรตอยู่วิมาน) คือมีบ้านหลังโตๆ สวยๆ งามๆ มีบริวารแวดล้อม มีเสื้อผ้าอาภรณ์เพริศพริ้ง มีอาหารการกินบริบูรณ์แต่กินไม่ได้(อร่อย)รู้รส เพราะจิตใจมีแต่ความทุกข์ความทะยานอยาก นี่ขนาด ยังไม่ตายแท้ๆ ยังเสวยทุกข์ เป็น เวมานิกเปรต อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน หากต้องตายไปจริงๆ ก็ต้องไปเป็น เปรตอยู่ใน เวมานิก อย่างไม่ต้องสงสัย อย่ากระนั้นเลย อย่าทำตนให้เป็นเหมือนเปรต กันอีกเลยนะ การหันหน้าเข้าวัดปฏิบัติธรรม บำเพ็ญพระวิปัสนากรรมกรรมฐานนั้นย่อม สามารถปิดหนทางอบาย (หนทางแห่งการไปเกิดเป็นเปรตได้) สาธุๆ
อ่านจบแล้ว...เรื่องเอวังลงด้วยเหตุนี้....ต้องสาธุดัง ๆ ตาม สักสามที...แล้วหันมาพิจารณาตัวเรา...เอ...กำลังทำตัวเป็นเวมานิกเปรต อยู่หรือเปล่าเนี่ย...^__^...
แวะมาอ่านเรื่องเปรตค่ะ
ทำไมเพลงบางครั้งก็หยุดเป็นช่วงๆคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
เวลามันเร็วเราวิ่งตามมันไม่ทัน แต่มีสิ่งหนึ่งไขปริศนาให้เราไปดักเวลาค่ะhttp://www.dhammathai.org/sounds/dhammapidok.php
สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับคุณพี่อาจารย์ พรรณา ผิวเผือก อยากปลูกต้น มักกะลีผล ครับ
* เกิดมาช้าไปนิดหนึ่งค่ะ ๕๕๕๕
* ทำบุญทำกุศลมากนะคะ ผลบุญ
สวัสดีค่ะ
* เห็นไหมทำบุญปุ๊ป ได้รับผลบุญทันตาเห็นปั๊บ
* อย่าลืมหมั่นรดน้ำพรวนดินนะคะ
* ปีใหม่นี้ให้สุขกายสุขใจกับการดูและมักกะลีผล
ขอบคุณครูปู ครับ
ขอบคุณพี่พรรณาครับ
เมื่อก่อนเคยคิดว่า มีลูกคงจะเป็นโซ่ทองคล้องใจ
พอมาอ่านบทความนี้แล้วรู้สึกว่า จริงนะคะ
จะมีโซ่กี่โซ่ก็ไม่เท่าเราทำดีต่อกันและมีความสุขร่วมกัน
ไม่กักขังใจกันและกันจะอยู่กันยืดยาวว
เมื่อคืนดูรายการจากทีวีไทย เรื่องโรงเรียนครอบครัว โรงเรียนแห่งนี้จะอบรมให้คนทุกคนสามารถใช้ชีวิตในครอบครัวทั้งในฐานะพ่อ แม่ ลูก อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข โดยให้มีการแบ่งฟื้นที่ในครอบครัวให้แต่ละคนอยู่ โดยไม่ทำให้ให้เค้าอยู่แล้วไม่มีความสุข ง่ายๆเช่น ขณะพาลูกเดินไปตามถนน เด็กน้อยเด็ดดอกไม้มือแม่จะรีบดึงมือลูกโดยอัตโนมัติและบอกว่าไม่ดีอย่าทำ พอวันต่อมาลูกเด็ดดอกไม้อีกแม่จึงลองปล่อยดูว่าลูกจะเด็ดไปทำไม พอตอนเย็นทานข้าวผู้เป็นแม่พบว่า ลูกนำแก้วใส่น้ำใส่ดอกไม้ และพูดว่าวันนี้จะให้พ่อทานข้าวและสดชื่นกับดอกไม้สวย หลังจากทำงานเหนื่อยๆ
จากเรื่องนี้เค้าบอกว่าทุกคนในครอบครัว เมื่ออยู่ในครอบครัวเดียวกัน ทุกคนมีฟื้นที่เล็กๆของเค้าที่เค้าคิดและเราควรให้เค้าใช้ฟื้นที่ของเค้า สิ่งที่เรารู้สึกว่าถูกต้องหรือดี อาจต้องฟังคนในครอบครัวเดียวกันด้วยค่ะ และมีฟื้นที่ร่วมกันในครอบครัวด้วยค่ะ
ขอบคุณนะคะสำหรับข้อคิดดีๆๆ